Wat zijn enkele voorbeelden van geldmarktfondsen?

Geldmarktfondsen zijn beleggingsfondsen ontworpen als beleggingen met een laag risico, liquiditeit en korte termijn. Ze worden meestal aangeboden door bedrijven die in andere geldmarktinstrumenten hebben belegd en zijn bijna altijd samengesteld uit hooggewaardeerd papier. investeerders kan kiezen tussen gemeentelijke geldfondsen, schuldfondsen op staatsniveau, schatkistfondsen of fondsen die zich richten op particulier commercieel geld marktblootstelling.

Wat maakt een geldmarkt?

Een markt kan worden omschreven als een geldmarkt als deze is samengesteld uit zeer liquide, kortlopende activa. De looptijden van instrumenten mogen niet langer zijn dan één jaar en kunnen maximaal één dag bedragen. Dit omvat activa zoals:

stortingsbewijzen (CD's), interbancaire leningen, geldmarktfondsen, schatkistpapier (T-bills), terugkoopovereenkomsten, commercial paper en kortlopende effectenleningen.

De Federal Reserve Board volgt de geldmarkten via zijn geldstroomonderzoek. Het is standaard dat geldmarkten bijna een derde van alle krediet in de Verenigde Staten voor hun rekening nemen.

Geld Markt fondsen

Geldmarktfondsen werden in de jaren 70 ontwikkeld om een ​​mogelijkheid te bieden om een ​​"groep" effecten te kopen die doorgaans hogere rendementen dan rentedragende bankrekeningen, terwijl een aanzienlijk lager risico wordt aangenomen dan een typische aandelenbelegging. Het product werd snel populair; momenteel wordt ongeveer $ 5 biljoen aan activa belegd in deze geldmarktfondsen.

Geldmarktfondsen beleggen doorgaans in overheidseffecten, depositocertificaten, commercial paper van bedrijven en andere zeer liquide effecten met een laag risico. De fondsen proberen hun intrinsieke waarde (NIW) met een constante waarde van $ 1 per aandeel, dus meestal fluctueren alleen hun opbrengsten. Beleggersverliezen in deze voertuigen zijn vrij zeldzaam, maar niet onmogelijk. De NAV van een geldmarkt per aandeel kan onder $ 1 dalen als zijn beleggingen ongewoon slecht presteren.

In tegenstelling tot een geldmarktdepositorekening bij een bank, zijn geldmarktfondsen niet federaal verzekerd, maar de SEC reguleert ze onder de Investment Company Act van 1940. Deze regelgeving verbiedt geldmarktfondsen om beleggingen te verwerven die niet op korte termijn zijn, wat betekent dat het geldmarktfonds zijn volledige hoofdsom en rente binnen 397 dagen kan ontvangen. Geldmarktbeleggingen moeten ook een minimaal kredietrisico hebben en ofwel een hoge rating hebben of in kwaliteit vergelijkbaar zijn met effecten met een hoge rating.

Er zijn verschillende basistypen geldmarktfondsen en elk omvat verschillende soorten beleggingen.

Amerikaanse schatkistfondsen

Zoals de naam al doet vermoeden, beleggen Amerikaanse schatkistfondsen in schatkistfondsen. Ze bieden een lager rendement dan andere soorten geldmarktfondsen, maar bieden ook het laagste risico.

Bovendien zijn ze belastingvrij. Schatkistfondsen zijn zeer geschikt voor beleggers met een lage risicotolerantie die een procent of twee meer willen verdienen dan ze verdienen op een rentedragende bankrekening.

Fondsen van de Amerikaanse overheid en instanties

Amerikaanse overheids- en agentschapsfondsen beleggen in obligaties en bankbiljetten van federale overheidsinstanties, die worden gegarandeerd door het Amerikaanse ministerie van Financiën en het Congres. Sommige beleggen ook in buitenlandse markten, opkomende markten en hypotheekgerelateerde effecten. Deze fondsen zijn iets riskanter dan Amerikaanse schatkistfondsen, maar ze bieden iets hogere opbrengsten. Net als Amerikaanse schatkistfondsen zijn ze vrijgesteld van belasting.

Gediversifieerde belastbare fondsen

Fondsen die niet gericht zijn op overheidspapier hebben doorgaans hogere kostenratio's, maar het is bekend dat ze meer rente-inkomsten opleveren. Gediversifieerde belastbare fondsen beleggen in handelspapier van Amerikaanse bedrijven en buitenlandse bedrijven, zoals terugkoopovereenkomsten. Sommigen beleggen ook activa in deposito's die zijn uitgegeven door buitenlandse banken. Gediversifieerde belastbare fondsen zijn riskanter dan veel andere geldmarktfondsen, maar hebben ook hogere opbrengsten. Zoals de naam al doet vermoeden, is hun inkomen belastbaar.

Belastingvrije fondsen

Belastingvrije fondsen beleggen in kortlopende, belastingvrije effecten van lokale en deelstaatoverheden. Uiteraard zijn deze fondsen vrijgesteld van federale belastingen. Ze kunnen behoorlijk ingewikkeld zijn. Sommigen van hen investeren niet buiten een enkele staat. Ze zijn ook het meest risicovolle type beleggingsfonds.

Belastingvrije fondsen zijn het meest geschikt voor beleggers in een hogere belastingschijf of voor degenen die in hoogbelaste staten wonen. Bijvoorbeeld t. Rowe Price biedt een New York Tax-Free Money Fund (NYTXX) aan, dat probeert een liquide activaportefeuille op korte termijn op te bouwen die is vrijgesteld van federale, staat New York en New York City inkomstenbelastingen. Het is slechts een van de vele van dergelijke belastingvoorkeursfondsen in New York. Vergelijkbare fondsen worden gevonden voor Californië, Maryland en andere staten met hoge belastingen.

Het komt neer op

Hoewel geldmarktfondsen veilig zijn, is het langetermijnrendement erop lager dan dat van obligaties en aanzienlijk lager dan dat van aandelen. Als zodanig worden geldmarktfondsen doorgaans gebruikt als een plaats om contanten op te slaan, hetzij door beleggers en instellingen wanneer ze wachten op investeringsmogelijkheden, of door oudere investeerders die waarde hechten aan veiligheid overgroei. Ze kunnen ook worden gebruikt als alternatief voor traditionele spaarrekeningen voor beleggers in een omgeving met lage rentetarieven, of ze kunnen worden opgenomen in de assetallocatie om evenwicht in de portefeuille te bieden.