Een geschiedenis van Amerikaanse monopolies

Monopolies kwamen naar de Verenigde Staten met het koloniale bestuur. De grootschalige openbare werken die nodig zijn om de Nieuwe Wereld gastvrij te maken voor Oude wereld immigranten hadden grote bedrijven nodig om ze uit te voeren.

Deze bedrijven kregen van de koloniale beheerders exclusieve opdrachten voor deze werken. Zelfs na de Amerikaanse Revolutie functioneerden veel van deze koloniale bezittingen nog steeds dankzij de contracten en het land dat ze bezaten.

EEN Monopoly wordt gekenmerkt door een gebrek aan concurrentie, wat kan leiden tot hogere prijzen en inferieure producten. De grote economische macht die monopolies hebben, heeft echter ook positieve gevolgen gehad voor de VS.

Lees verder om enkele van de meest te bekijken beruchte monopolies, hun effecten op de economie en de reactie van de regering op hun machtsovername.

De hamer van Sherman

Als reactie op een grote publieke verontwaardiging om de prijsafspraken misbruiken van deze monopolies, de Sherman Antitrustwet werd in 1890 aangenomen. Deze wet verbood trusts en monopolistische combinaties die "onredelijke" beperkingen oplegden aan interstate en internationale handel. De daad fungeerde als een hamer voor de overheid en gaf haar de macht om grote bedrijven in kleinere stukken te breken om aan hun eigen behoeften te voldoen.

Ondanks de passage van deze wet in 1890, zagen de volgende 50 jaar de vorming van veel binnenlandse monopolies. In dezelfde periode werd de antitrustwetgeving echter gebruikt om verschillende monopolies aan te vallen, met wisselend succes. De algemene trend bij het gebruik van de wet leek te zijn geweest om een ​​onderscheid te maken tussen goede monopolies en slechte monopolies, zoals de regering zag.

Een voorbeeld is International Harvester, dat goedkope landbouwmachines produceerde voor een grotendeels agrarische natie en dus als onaantastbaar werd beschouwd, opdat de kiezers niet zouden rebelleren. American Tobacco, aan de andere kant, werd ervan verdacht meer dan een eerlijke prijs te vragen voor sigaretten – en werd toen aangeprezen als de remedie voor alles van astma tot menstruatiekrampen - en werd bijgevolg het slachtoffer van de toorn van wetgevers in 1907 en werd opgebroken in 1911.

De voordelen van een monopolie

De olie-industrie was gevoelig voor wat a natuurlijke monopolie vanwege de zeldzaamheid van de producten die het produceerde. Johannes D. Rockefeller, de oprichter en voorzitter van Standard Oil, en zijn partners maakten gebruik van zowel de zeldzaamheid van olie als de inkomsten die eruit voortkwamen om een ​​monopolie op te zetten zonder de hulp van de banken.

De zakelijke praktijken en twijfelachtige tactieken die Rockefeller gebruikte om Standard Oil te creëren, zouden de Enron het publiek bloosde, maar het eindproduct was lang niet zo schadelijk voor de economie of het milieu als de industrie was voordat Rockefeller het monopoliseerde.

Toen er veel oliemaatschappijen waren die wedijverden om het meeste uit hun geld te halen, pompten bedrijven vaak afvalproducten in rivieren of rechtstreeks op de grond in plaats van de kosten van het juiste onderzoek te betalen beschikbaarheid.

Ze verlaagden ook de kosten door gebruik te maken van slordige pijpleidingen die gevoelig waren voor lekkage. Tegen de tijd dat Standard Oil 90% van de olie productie en distributie in de Verenigde Staten, had het geleerd geld te verdienen aan zelfs zijn industrieel afval, waarbij vaseline slechts een van de nieuwe producten was die het lanceerde.

De voordelen van het hebben van een monopolie zoals Standard Oil in het land werden pas gerealiseerd nadat het had bouwde een landelijke infrastructuur die niet langer afhankelijk was van treinen en hun notoir fluctuerende kosten.

Ondanks het uiteindelijke uiteenvallen van Standard Oil in 1911, realiseerde de regering zich dat een monopolie een betrouwbare infrastructuur kon opbouwen en goedkope service aan een bredere groep consumenten dan concurrerende bedrijven, een les die van invloed was op haar beslissing om het AT&T-monopolie te laten voortduren tot 1982.

De winsten van Standard Oil en de genereuze dividenden moedigde ook investeerders, en daarmee de markt, aan om te investeren in monopolistische bedrijven, waardoor ze de middelen kregen om groter te worden.

Het is duidelijk dat wanneer een monopolie een georganiseerde service kan bieden door consistent een kwaliteitsproduct tegen een redelijke prijs te leveren, vooral wanneer de opstartkosten kunnen worden astronomisch voor nieuwe bedrijven - dan is het de moeite waard om het monopolie te laten bestaan, zolang de overheid in staat is het monopolie op de een of andere manier te reguleren om verbruikers.

De beperkingen van een monopolie

Andrew Carnegie heeft een lange weg afgelegd in het creëren van een monopolie in de staalindustrie toen: J.P. Morgan kocht zijn staalbedrijf en versmolten het in U.S. Steel. U.S. Steel, een monsterlijk bedrijf dat de omvang van Standard Oil nadert, deed eigenlijk heel weinig met de middelen die het in handen had, wat kan wijzen op de beperkingen van het hebben van slechts één eigenaar met een enkele visie.

Het bedrijf overleefde de rechtszaak met de Sherman Act en lobbyde bij de regering voor bescherming tarieven om het te helpen internationaal te concurreren, maar het groeide heel weinig.

US Steel had destijds ongeveer 60% van de staalproductie in handen, maar concurrerende bedrijven waren hongeriger, innovatiever en efficiënter met hun 40% van de markt. Uiteindelijk stagneerde U.S. Steel in innovatie, aangezien kleinere bedrijven steeds meer van zijn producten aten marktaandeel.

Clayton verbetert het doel van Sherman

Na het uiteenvallen van de monopolies op het gebied van suiker, tabak, olie en vleesverpakkingen wisten de grote bedrijven het niet waar u terecht kunt omdat er geen duidelijke richtlijnen waren over wat monopolistische zaken inhielden praktijken.

De oprichters en het management van zogenaamde "slechte monopolies" waren ook woedend over de hands-off benadering van International Harvester. Ze voerden terecht aan dat de Sherman Act geen rekening hield met een specifiek bedrijf of product en dat het... uitvoering moet universeel zijn in plaats van te werken als een bliksemschicht, waarbij geselecteerde bedrijven bij de overheid worden getroffen opdracht.

Als reactie hierop werd in 1914 de Clayton Act ingevoerd. Het gaf een aantal specifieke voorbeelden van praktijken die de hamer van Sherman zouden aantrekken. Hiertoe behoorden in elkaar grijpende bestuursmandaten, gekoppelde verkopen en bepaalde fusies en overnames als ze de concurrentie op een markt aanzienlijk hebben verminderd. Dit werd gevolgd door een opeenvolging van andere wetten die van bedrijven eisten dat ze de overheid raadplegen voordat er grote fusies of overnames plaatsvinden.

Hoewel deze innovaties bedrijven een iets duidelijker beeld gaven van wat ze niet moesten doen, deden ze weinig om de willekeur van antitrustacties te beteugelen. Major League Baseball werd zelfs onderzocht in de jaren 1920, maar het ontsnapte door te beweren een sport te zijn in plaats van een bedrijf en dus niet geclassificeerd als handel tussen staten.

Einde van een monopolietijdperk?

De laatste grote Amerikaanse monopolies ontstonden een eeuw na elkaar, en één duurde meer dan een eeuw. Anderen waren van zeer korte duur of zijn nog steeds in bedrijf.

AT&T

AT&T Inc. (t), een door de overheid gesteund monopolie, was een openbaar nut dat als een dwangmonopolie moest worden beschouwd. Net als Standard Oil maakte het AT&T-monopolie de industrie efficiënter en maakte het zich niet schuldig aan het vaststellen van prijzen, maar eerder aan het potentieel om prijzen vast te stellen.

Het uiteenvallen van AT&T door de toenmalige president Ronald Reagan in de jaren tachtig gaf het leven aan de 'Baby Bells'. Sindsdien tijd zijn veel van de Baby Bells begonnen te fuseren en groter te worden om een ​​betere service te bieden aan een breder Oppervlakte.

Zeer waarschijnlijk heeft het uiteenvallen van AT&T voor veel klanten een scherpe daling van de kwaliteit van de dienstverlening tot gevolg gehad – en in sommige gevallen tot hogere prijzen – maar de de rustperiode is verstreken en de Baby Bells groeien om een ​​natuurlijk evenwicht in de markt te vinden zonder de hamer van Sherman neer te halen nog een keer.

Microsoft

Microsoft Corp. (MSFT), aan de andere kant, werd nooit echt opgebroken, ook al verloor het zijn zaak. De zaak ertegen was gericht op de vraag of Microsoft misbruik maakte van zijn positie als in wezen een niet-dwingend monopolie. Microsoft is in de loop van de tijd door veel bedrijven uitgedaagd, ook door Google, vanwege de aanhoudende vijandigheid van zijn besturingssystemen tegenover software van concurrenten.

Net zoals U.S. Steel de markt niet voor onbepaalde tijd kon domineren vanwege innovatieve binnenlandse en internationale concurrentie, geldt hetzelfde voor Microsoft. Een niet-dwingend monopolie bestaat alleen zolang merkentrouw en consumentenapathie mensen ervan weerhouden op zoek te gaan naar een beter alternatief.

Zelfs nu ziet het monopolie van Microsoft er aan de randen afgebrokkeld uit nu rivaliserende besturingssystemen terrein winnen en rivaliserende software, met name open-sourcesoftware, bedreigt het bedrijfsmodel voor bundels waarop Microsoft was gebaseerd gebouwd. Hierdoor lijkt de antitrustzaak voorbarig en/of overbodig.

Facebook

In de wereld van vandaag zijn technologiebedrijven de nieuwe machtige bedrijven, niet zozeer als Facebook (FB), die velen beschouwen als een modern monopolie. In december 2020 is de Federale Handelscommissie (FTC) klaagde Facebook aan en beweerde dat het zijn monopolie op sociale netwerken handhaaft via concurrentieverstorend gedrag.

De FTC beweert dat Facebook dit heeft gedaan door de overnames van Instagram en WhatsApp, twee van de grootste sociale medianetwerken, evenals door het opleggen van concurrentiebeperkende voorwaarden aan software ontwikkelaars.

De vijf meest gebruikte social media platforms wereldwijd vanaf januari 2021 zijn Facebook, YouTube, WhatsApp, Facebook Messenger en Instagram. Facebook bezit vier van de vijf, of 80%. Dat is een aanzienlijke mate van controle over hoe gegevens worden gedeeld, hoe advertenties worden uitgevoerd en het feit dat consumenten heel weinig andere opties hebben om te gebruiken. Facebook heeft echt niet zoveel concurrentie.

De FTC heeft opgeroepen tot een opsplitsing van Facebook door de afstoting van WhatsApp en Instagram, maar of de overheid in staat is om Facebook op te splitsen, valt nog te bezien.

Veelgestelde vragen over monopolies

Wat is een monopolie in het bedrijfsleven?

Een monopolie in het bedrijfsleven is een bedrijf dat zijn sector of bedrijfstak domineert, wat inhoudt dat het het grootste deel van het marktaandeel van zijn goederen of diensten, heeft weinig tot geen concurrenten, en zijn consumenten hebben geen echte substituten voor het goed of de dienst die door de bedrijf.

Wat is een monopolie in de Amerikaanse geschiedenis?

Monopolies in de Amerikaanse geschiedenis waren grote bedrijven die de industrie of sector controleerden waarin ze zich bevonden met het vermogen om de prijs van de goederen en diensten die ze leverden te beheersen.

Veel monopolies werden als goede monopolies beschouwd, omdat ze in sommige markten efficiëntie brachten zonder te profiteren van consumenten, terwijl anderen als slechte monopolies werden beschouwd omdat ze de markt geen echt voordeel opleverden en onethisch praktiseerden bedrijf.

Wat zijn voorbeelden van monopolies?

Voorbeelden van monopolies zijn Standard Oil, Microsoft, AT&T en Facebook.

Waarom zijn monopolies slecht?

Monopolies zijn slecht omdat ze de markt beheersen waarin ze zaken doen, wat betekent dat ze geen concurrenten hebben. Wanneer een bedrijf geen concurrenten heeft, hebben consumenten geen andere keuze dan te kopen van het monopolie.

Dit betekent dat een monopolie hoge prijzen kan vragen boven eerlijke markttarieven en producten kan produceren goederen van inferieure kwaliteit, waardoor hun winst toeneemt, wetende dat consumenten nog steeds moeten kopen hun producten. Monopolies betekenen ook een gebrek aan innovatie omdat er geen prikkel is om nieuwe manieren te vinden om betere producten te maken.

Is Amazon een monopolie?

Amazone (AMZN) wordt beschouwd als een monopolie omdat het aanzienlijke controle heeft over zijn externe verkopers en leveranciers - als ze willen dat hun producten worden verkocht, dan hebben ze weinig andere opties dan ze te verkopen op het Amazon-platform, waar nu een aanzienlijk deel van de detailhandel wordt gedaan in de wereld.

Het aandeel van Amazon in de Amerikaanse online detailhandelsverkopen wordt geschat op 40%, maar dat cijfer wordt onderschat en nauwkeuriger beschouwd als 50%. Amazon is van mening dat deze externe verkopers concurrenten zijn en heeft daarom concurrentiebeperkend gehandeld gedrag met hen om zijn dominantie te behouden - en is in staat om dit te doen omdat het zo'n groot marktaandeel heeft.

Het komt neer op

Globalisering en de volwassenheid van de wereldeconomie hebben geleid tot oproepen tot het afschaffen van antitrustwetten. Aan het begin van de twintigste eeuw suggereerde iedereen dat de overheid geen hamer nodig had om grote bedrijven kapot te maken achterdochtig zou zijn bekeken, als een lid van een krankzinnige rand of een van Wall Street's grote geld kartels.

In de loop der jaren zijn deze telefoontjes afkomstig van mensen als econoom Milton Friedman, voormalig voorzitter van de Federal Reserve Alan Greenspan en gewone consumenten. Als de geschiedenis van de overheid en het bedrijfsleven een indicatie is, is de kans groter dat de overheid het bereik en de kracht van antitrustwetten vergroot in plaats van af te zien van zo'n nuttig wapen.