De balans van de Federal Reserve begrijpen

De Federal Reserve-systeem is de centrale bank van de Verenigde Staten en is verantwoordelijk voor het monetaire beleid van het land. De primaire doelstellingen van de Fed zijn het bevorderen van maximale werkgelegenheid, stabiele prijzen en het beheren van de langetermijnrente. De Fed helpt ook om stabiliteit in het financiële systeem te creëren, vooral in tijden van recessie—of negatief economische groei-en financiële instabiliteit.

De Fed gebruikt verschillende programma's en initiatieven om haar doelen te bereiken, en het resultaat leidt meestal tot een verandering in de samenstelling van de Fed's balans. De Fed kan het bedrag en de omvang van activa of passiva op haar balans verhogen of verlagen, wat op zijn beurt de geldvoorraad binnen de economie. Sommige critici beweren echter dat de Fed te ver is gegaan en te veel heeft geprobeerd te doen in reactie op recessies en crises.

De balans van de Federal Reserve Bank

Net als elke andere balans, bestaat de balans van de Fed uit activa en passiva. Elke week publiceert de Fed haar H.4.1-rapport, dat een geconsolideerd overzicht geeft van de toestand van alle Federal Reserve-banken, in termen van hun activa en passiva. 

Decennialang hebben de Fed-watchers vertrouwd op bewegingen in activa of passiva van de Fed om veranderingen in te voorspellen economische cycli. De financiële crisis van 2007-08 maakte niet alleen de Balans van de Fed complexer, maar wekte ook de interesse van het grote publiek.Voordat we op de details ingaan, is het beter om eerst naar de activa van de Fed te kijken en vervolgens naar de passiva.

Gedurende een groot deel van haar geschiedenis was de balans van de Fed eigenlijk een nogal slaperig onderwerp. Het wekelijkse balansrapport (of H.4.1), dat elke donderdag wordt uitgegeven, bevat items die op het eerste gezicht typerend lijken voor de meeste bedrijfsbalansen. Het somt alle activa en passiva op en geeft een geconsolideerd overzicht van de toestand van alle 12 regionale Federal Reserve Banks.

De activa van de Fed bestaan ​​voornamelijk uit: staatsobligaties en de leningen die het verstrekt aan zijn regionale banken. Haar verplichtingen omvatten de V.S. valuta in omloop. Andere passiva omvatten geld dat wordt aangehouden op de reserverekeningen van aangesloten banken en Amerikaanse bewaarinstellingen.

Het wekelijkse balansrapport werd populair in de media tijdens de financiële crisis vanaf 2007. Toen ze hun kwantitatieve versoepeling lanceerden als reactie op de aanhoudende financiële crisis, gaf de balans van de Fed analisten een idee van de reikwijdte en omvang van de toenmalige markttransacties van de Fed. In het bijzonder stelde de balans van de Fed analisten in staat om details te zien over de implementatie van een expansief monetair beleid dat tijdens de crisis van 2007-2009 werd gebruikt.

De activa van de Fed

De essentie van de balans van de Fed is vergelijkbaar met elke andere balans, aangezien alles waarvoor de Fed geld moet betalen het bezit van de Fed wordt. Met andere woorden, als de Fed hypothetisch obligaties of aandelen zou kopen door er nieuw uitgegeven geld voor te betalen, zouden die investeringen activa worden.

Schatkisteffecten

Traditioneel bestond het vermogen van de Fed voornamelijk uit: staatsobligaties, zoals Amerikaanse staatsobligaties en andere schuldinstrumenten. Meer dan 60% of bijna $ 5 biljoen van de $ 7,69 biljoen aan activa omvat verschillende soorten Amerikaanse staatsobligaties vanaf 17 maart 2021. De schatkisteffecten omvatten: schatkistpapier, met vervaldata die variëren van twee tot tien jaar, en schatkistpapier, of T-bills, met korte looptijden zoals vier, acht, 13, 26 en 52 weken.

Door hypotheek gedekte effecten

Het andere aanzienlijke bedrag aan activa op de balans van de Fed omvat: door hypotheken gedekte effecten, dit zijn beleggingen die bestaan ​​uit een mandje woningkredieten. Deze vastrentende waarden worden door banken en financiële instellingen verpakt en verkocht aan beleggers. De Fed bezit per 17 maart 2021 meer dan $ 2 biljoen aan door hypotheken gedekte effecten op haar balans.

Leningen

De activa omvatten ook leningen die aan aangesloten banken zijn verstrekt via de repo en kortingsvenster.Het kortingsvenster van de Fed is een leningsfaciliteit voor commerciële banken en andere deposito-instellingen. De Fed rekent een rentetarief aan, de zogenaamde federale disconteringsvoet— aan banken voor leningen uit het kortingsvenster van de Fed.

Wanneer de Fed staatspapier koopt of leningen verstrekt via haar kortingsvenster, betaalt ze gewoon door de reserverekening van de aangesloten banken te crediteren via een boekhouding of boeking. In het geval dat aangesloten banken hun reservetegoeden willen omzetten in contant geld, verstrekt de Fed hen dollarbiljetten.

Voor de Fed omvatten activa dus effecten die het heeft gekocht via open markt operaties (OMO), evenals eventuele leningen aan banken die op een later tijdstip worden terugbetaald. De open-markttransacties verwijzen naar wanneer de Fed effecten op de markt koopt en verkoopt, wat meestal is: Amerikaanse schatkistpapier. Of de Fed nu effecten koopt of verkoopt, de centrale bank beïnvloedt de geldhoeveelheid in de Amerikaanse economie.

De verplichtingen van de Fed

Een van de interessante dingen over de verplichtingen van de Fed is dat valuta in omloop, zoals de groene dollarbiljetten in uw zak, worden weerspiegeld als verplichtingen. Afgezien hiervan, ligt het geld op de reserverekening van aangesloten banken en Amerikaanse banken. bewaarplaats instellingen maken ook deel uit van de verplichtingen van de Feds. Zolang de dollarbiljetten bij de Fed liggen, zouden ze noch als activa noch als passiva worden behandeld.

De dollarbiljetten worden pas de verplichtingen van de Fed wanneer de Fed ze in omloop brengt door activa te kopen. Van de bijna $ 7,65 biljoen aan verplichtingen per 17 maart 2021, heeft de Fed iets meer dan $ 2 biljoen aan bankbiljetten en $ 5,3 biljoen aan deposito's op haar balans.

De omvang van verschillende componenten van de Fed-verplichtingen blijft veranderen. Als de aangesloten banken bijvoorbeeld het geld op hun reserverekeningen willen omzetten in harde contanten, zou de waarde van de in omloop zijnde valuta toenemen en zou de kredietbalans op reserverekeningen zou afnemen. Maar over het algemeen neemt de omvang van de verplichtingen van de Fed toe of af wanneer de Fed haar activa koopt of verkoopt.

De Fed vereist ook dat commerciële banken een bepaald minimumbedrag aan deposito's aanhouden, de zogenaamde reserves. De reserveratio is het deel van de reserveerbare verplichtingen dat commerciële banken moeten aanhouden in plaats van uitlenen of investeren en is momenteel vastgesteld op 0% met ingang van 26 maart 2020. Aangezien dit een actief is voor commerciële banken, is het wederzijds een verplichting voor de centrale bank.

De betekenis van aansprakelijkheid

De Fed kan heel goed aan haar bestaande verplichtingen voldoen door extra verplichtingen te creëren. Als u bijvoorbeeld uw biljet van $ 100 naar de Fed brengt, kan het u heel goed terugbetalen in vijf biljetten van 20 dollar of een andere combinatie die u leuk vindt. De Fed kan op geen enkele manier worden gedwongen om haar verplichtingen na te komen in termen van andere materiële goederen of diensten. In het beste geval kunt u overheidspapier ontvangen door in dollars terug te betalen wanneer de Fed verkoopt.

Afgezien daarvan zijn de verplichtingen van de Fed slechts zo goed als iets dat op een stuk papier staat. Kortom, papieren beloften brengen alleen andere soorten papieren beloften voort.

Balansuitbreiding van de Fed

Theoretisch is er geen beperk tot waarop de Fed haar balans kan uitbreiden. De balans van de Fed breidt automatisch uit wanneer de Fed activa koopt. Evenzo krimpt de balans van de Fed automatisch wanneer deze ze verkoopt.

Echter, samentrekking van een balans verschilt van expansie in die zin dat er een grens is waarboven de Fed haar balans niet kan inkrimpen. Die grens wordt bepaald door de waarde van activa. In tegenstelling tot dollarbiljetten, die kunnen worden gebruikt voor het kopen van activa, kan de Fed geen overheidsobligaties creëren uit het niets. Het kan niet meer staatspapier verkopen dat het bezit.

Afgezien hiervan moet de Fed bij het uitbreiden of krimpen van haar eigen balans ook rekening houden met het effect ervan op de economie. Over het algemeen koopt de Fed activa als onderdeel van haar Monetair beleid actie te ondernemen wanneer het van plan is de geldhoeveelheid te vergroten om de rentetarieven dichter bij de Federal funds rate te houden, en activa verkoopt wanneer het van plan is de geldhoeveelheid te verminderen.

Kwantitatieve versoepeling (QE) is een onconventioneel monetair beleid waarbij een centrale bank overheidseffecten of andere effecten van de markt koopt om de rente te verlagen en de geldhoeveelheid te vergroten. Het gebruik van de balans van de Fed door middel van kwantitatieve versoepeling blijft enigszins controversieel. Hoewel deze inspanningen zeker hebben bijgedragen aan het verlichten van de liquiditeit Tijdens de financiële crisis beweren critici dat QE een enorm nadeel was en een verstoring van de vrijemarktprincipes. Tegenwoordig zijn de markten nog steeds bezig met het oplossen van de kortetermijn-, maar langetermijnbijwerkingen van de tussenkomst van de overheid.

De programma's van de Fed

Soms moet de Fed stappen ondernemen die afwijken van haar normale koers, zoals tijdens de financiële crisis van 2007-08 en de reactie op de coronaviruspandemie.

Financiële crisis van 2007-2008

Tijdens het hoogtepunt van de financiële crisis steeg de balans van de Fed met: giftige activa met verschillende soorten acroniemen. De Fed had tegen het einde van augustus 2007, net voor het begin van de financiële crisis, activa ter waarde van $ 870 miljard in haar boeken, en eind 2009 bedroeg datzelfde $ 2,23 biljoen.

Dus we hebben gezien Termijn Veiling Faciliteit (TAF), Kredietfaciliteit voor primaire dealers (PDCF), en vele andere complexe acroniemen die gedurende een bepaalde periode worden weerspiegeld als de activa van de Fed. Sommigen voerden aan dat de interventie van de Fed op deze manier hielp om de markten weer op het goede spoor te krijgen.

Coronavirus Pandemie van 2020 en 2021

Als reactie op de economische tegenspoed waarmee de Verenigde Staten worden geconfronteerd als gevolg van de pandemie van het coronavirus, heeft de Fed heeft verschillende stappen ondernomen om het banksysteem, bedrijven en kleine bedrijven te stabiliseren en te ondersteunen ondernemingen.

De stimuleringsacties van de Fed werden uitgevoerd via meerdere kredietfaciliteiten, waaronder de Salarisbeschermingsprogramma Liquiditeitsfaciliteit (PPPLF), die geld aan financiële instellingen verstrekte zodat ze dat geld aan kleine bedrijven konden uitlenen. De Main Street Lending-programma was een ander leningprogramma dat hielp bij het verstrekken van leningen aan kleine en middelgrote bedrijven, maar het programma eindigde op 8 januari 2021.

De Fed kocht ook rechtstreeks bestaande investment-grade bedrijfsobligaties van Amerikaanse bedrijven, de zogenaamde Zakelijke kredietfaciliteit op de secundaire markt (SMCCF). Naast bedrijfsobligaties kocht de Fed ook exchange-traded funds (ETF's)die obligaties bevatte.

De aankopen van de Fed creëerden een enorme vraag naar bedrijfsschulden, waardoor bedrijven nieuwe obligaties konden uitgeven om kapitaal of geld aan te trekken. Al deze acties verhoogden de balans van de Fed van $ 4,7 biljoen op 17 maart 2020 tot meer dan $ 7,6 biljoen op 17 maart 2021.

Bottom Line

We zijn allemaal op de een of andere manier verbonden met de balans van de Fed. De bankbiljetten die we aanhouden, zijn verplichtingen van de Fed, terwijl Amerikaanse staatsobligaties, die populaire vastrentende beleggingen zijn, als activa worden aangehouden. Elke actie van de Fed om de activa en passiva op haar balans te verhogen of te verlagen, kan uiteindelijk een aanzienlijke impact hebben op alle consumenten en bedrijven in de Verenigde Staten.