Definitie van achterstallige saldomethode

Wat is de methode voor achterstallig saldo?

De methode van het achterstallige saldo is een benadering voor het berekenen interesse op lening. Volgens de methode van het achterstallige saldo krijgt de lener een aflossingsvrije periode, waarna er geen rente in rekening wordt gebracht over het uitstaande saldo van de lening.

Deze benadering, die voordelig is voor de lener, wordt gewoonlijk gebruikt door kredietkaart bedrijven.

Hoe de methode voor achterstallig saldo werkt

Volgens de methode van het achterstallige saldo genieten leners van een rentevrije periode op nieuwe leningen. Zolang zij het openstaande saldo aan het einde van die periode terugbetalen, betalen zij geen rente. In de context van creditcards is de respijtperiode doorgaans tussen de 20 en 30 dagen en is deze ingesteld om te overlappen met de factureringscyclus van de kaart. Vaak moeten de betalingen aan het einde van elke maand worden betaald, hoewel de exacte waarde kan verschillen, afhankelijk van de kaartaanbieder en de datum waarop de kaart is uitgegeven.

Vanuit het perspectief van de geldschieter verhoogt de methode van het achterstallige saldo hun blootstelling aan: vooruitbetalingsrisico. Immers, als een groot aantal kredietnemers hun schulden binnen de gestelde aflossingsvrije periode aflost, dan heeft de kredietgever hen in feite een renteloze lening verstrekt. Aangezien de geldschieter zijn eigen operationele en financiële kosten moet dekken, inclusief de kosten van inflatie— ze zullen onvermijdelijk geld verliezen op dergelijke renteloze leningen, bekeken op een nettobasis.

Voor leners kan de methode van het achterstallige saldo echter zeer aantrekkelijk zijn. Als de lener ijverig is in het afbetalen van de meeste of al zijn schulden binnen de aflossingsvrije periode, dan kunnen ze hun cashflow verbeteren door goedkope of gratis krediet te ontvangen van de leningverstrekker. Tegelijkertijd kunnen dergelijke gewoonten ook helpen de lener te verbeteren kredietwaardigheid, terwijl ze recht geven op perifere voordelen zoals deelname aan de cashback van de kredietgever of beloningsprogramma's. Om deze redenen vertrouwen kredietverstrekkers die de methode van het achterstallige saldo gebruiken op de veronderstelling dat een aanzienlijk percentage van hun klanten zullen hun leningen niet op tijd afbetalen, en zullen daarom rente gaan opbouwen of andere boetes.

Voorbeeld uit de praktijk van de methode voor achterstallig saldo

Mia herziet de kaarthouderovereenkomst voor haar nieuwe creditcard. Ze merkt op dat de kaart de achterstallige saldomethode gebruikt, met een respijtperiode van 28 dagen. Op de 28e van elke maand beginnen alle uitstaande saldi rentelasten op te lopen, wat betekent dat ze geen rente hoeft te betalen zolang ze haar volledige saldo vóór deze datum betaalt. Tegelijkertijd zullen alle onbetaalde saldi die na die respijtperiode zijn overgebleven, rentekosten met zich meebrengen. Als Mia bijvoorbeeld $ 500 aan onkosten maakt en $ 400 afbetaalt aan het einde van dag 28, dan zou er rente ontstaan ​​over het onbetaalde saldo van $ 100.

Na het lezen van deze voorwaarden en de overige bepalingen van de kaarthouder overeenkomst, besluit Mia door te gaan met de kaart. Ze heeft immers al de gewoonte om aan het einde van elke betalingscyclus haar volledige kaartsaldo af te betalen. Daarom maakt ze zich geen zorgen over het risico van rente na de aflossingsvrije periode van 28 dagen. Tegelijkertijd zal ze kunnen profiteren van de cashback- en beloningsprogramma's van de kaart, wat betekent dat ze effectief kan profiteren van haar gebruik van de kaart.