Balassa-Samuelson-effectdefinitie
Wat is het Balassa-Samuelson-effect?
Het Balassa-Samuelson-effect stelt dat productiviteitsverschillen tussen de productie van verhandelbare goederen in verschillende landen 1) grote waargenomen verschillen in lonen en in de prijs van diensten en tussen koopkrachtpariteit en valutawissel verklaren wisselkoersen, en 2) het betekent dat de valuta's van landen met een hogere productiviteit in termen van wisselkoers ondergewaardeerd lijken te zijn tarieven; deze kloof zal groter worden met hogere inkomens.
Het Balassa-Samuelson-effect suggereert dat een stijging van de lonen in de verhandelbare goederensector van een opkomende economie ook zal leiden tot hogere lonen in de niet-verhandelbare (diensten)sector van de economie. De bijbehorende prijsstijging maakt inflatiecijfers hoger in snelgroeiende economieën dan in langzaam groeiende, ontwikkelde economieën.
Belangrijkste leerpunten
- De Balassa-Samuelson verklaart verschillen in prijzen en inkomens tussen landen als gevolg van verschillen in productiviteit.
- Het verklaart ook waarom het gebruik van wisselkoersen vs. koopkrachtpariteit om prijzen en inkomens tussen landen te vergelijken, zal verschillende resultaten opleveren.
- Het impliceert dat de optimale inflatiegraad hoger zal zijn voor ontwikkelingslanden naarmate ze groeien en hun productiviteit verhogen.
Het Balassa-Samuelson-effect begrijpen
Het Balassa-Samuelson-effect werd voorgesteld door economen Bela Balassa en Paul Samuelson in 1964. Het identificeert productiviteitsverschillen als de factor die leidt tot systematische afwijkingen in prijzen en lonen tussen landen en tussen nationale inkomens uitgedrukt met wisselkoersen en koopkrachtpariteit (PPP). Deze verschillen waren eerder gedocumenteerd door empirische gegevens verzameld door onderzoekers van de Universiteit van Pennsylvania en zijn gemakkelijk waarneembaar door reizigers tussen verschillende landen.
Volgens het Balassa-Samuelson-effect is dit te wijten aan verschillen in productiviteitsgroei tussen de verhandelbare en niet-verhandelbare sectoren in verschillende landen. Hoge-inkomenslanden zijn technologisch geavanceerder en dus productiever dan lage-inkomenslanden landen, en het voordeel van landen met een hoog inkomen is groter voor de verhandelbare goederen dan voor de niet-verhandelbare goederen. volgens de wet van één prijs, moeten de prijzen van verhandelbare goederen in alle landen gelijk zijn, maar niet voor niet-verhandelbare goederen. Een hogere productiviteit in verhandelbare goederen betekent hogere reële lonen voor werknemers in die sector, wat: zal leiden tot een hogere relatieve prijs (en lonen) in lokale niet-verhandelbare goederen dan die arbeiders aankoop. Daarom leidt het productiviteitsverschil op lange termijn tussen hoge- en lage-inkomenslanden tot trendafwijkingen tussen wisselkoersen en PPP. Dit betekent ook dat landen met een lager inkomen per hoofd van de bevolking lagere binnenlandse prijzen voor diensten en lagere prijsniveaus zullen hebben.
Het Balassa-Samuelson-effect suggereert dat de optimale inflatie voor opkomende economieën hoger is dan voor ontwikkelde landen. Opkomende economieën groeien door productiever te worden en efficiënter gebruik te maken van land, arbeid en kapitaal. Dit resulteert in loongroei in zowel de verhandelbare goederen als de niet-verhandelbare goederen van een economie. Mensen consumeren meer goederen en diensten naarmate hun lonen stijgen, wat op zijn beurt de prijzen opdrijft. Dit houdt in dat een opkomende economie die groeit door haar productiviteit te verhogen, stijgende prijsniveaus zal ervaren. In ontwikkelde landen, waar de productiviteit al hoog is en niet zo snel stijgt, zou de inflatie lager moeten zijn.