Definicja efektu bogactwa

Co to jest efekt bogactwa?

Efekt bogactwa jest ekonomia behawioralnateoria sugerująca, że ​​ludzie wydają więcej jako wartość ich aktywa wzrastać. Chodzi o to, że konsumenci czują się bardziej zabezpieczeni finansowo i pewni swojego bogactwa, gdy ich domy lub inwestycje portfele wzrost wartości. Czują się bogatsi, nawet jeśli ich dochody i koszty stałe są takie same jak wcześniej.

Jak działa efekt bogactwa

Efekt bogactwa odzwierciedla psychologiczny efekt wzrostu wartości aktywów, takich jak te, które występują podczas

hossy, mają na wydatki konsumentów zachowanie. Koncepcja koncentruje się na tym, w jaki sposób poczucie bezpieczeństwa, określane jako zaufanie konsumentów, są wzmacniane przez znaczne wzrosty wartości portfeli inwestycyjnych. Dodatkowe zaufanie przyczynia się do wyższych poziomów wydatków i niższych poziomów oszczędności.

Teorię tę można również zastosować do przedsiębiorstw. Firmy mają tendencję do zwiększania poziomu zatrudnienia i nakłady inwestycyjne (CapEx) w odpowiedzi na wzrost wartości aktywów, podobnie jak po stronie konsumenckiej.

Co to oznacza? rozwój ekonomiczny powinien wzmocnić się podczas hossy – i erodować w rynki niedźwiedzi.

Uwagi specjalne

Na pierwszy rzut oka pogląd, że efekt bogactwa pobudza osobistą konsumpcję, ma sens. Rozsądnie jest założyć, że każdy, kto ma ogromne zyski z domu lub portfela giełdowego, byłby bardziej skłonny wyskoczyć na drogie wakacje, nowy samochód lub inne przedmioty uznaniowe.

Niemniej jednak krytycy twierdzą, że wzrost bogactwa aktywów powinien mieć znacznie mniejszy wpływ na wydatki konsumentów niż inne czynniki, takie jak podatki, wydatki na gospodarstwo domowe i trendy w zatrudnieniu. Czemu? Ponieważ zysk z wartości portfela inwestora w rzeczywistości nie oznacza wyższego dochód rozporządzalny.

Początkowo, Giełda Papierów Wartościowych zyski muszą być brane pod uwagę niedoszły. Niezrealizowany zysk to zysk, który istnieje na papierze, ale nie został jeszcze sprzedany w zamian za gotówkę. To samo dotyczy gwałtownie rosnących cen nieruchomości.

Przykład efektu bogactwa

Zwolennicy efektu bogactwa mogą wskazać kilka przypadków, kiedy jest to znaczące oprocentowanie oraz podatek wzrosty podczas hossy nie zdołały zahamować wydatków konsumentów. Dobrym przykładem są wydarzenia z 1968 roku.

Podatki wzrosły o 10%, ale ludzie nadal wydawali więcej. Mimo że dochód do dyspozycji spadł z powodu dodatkowego obciążenia podatkowego, bogactwo nadal rosło, ponieważ giełda stale rosła w górę.

Krytyka efektu bogactwa

Mimo to wśród ekspertów rynkowych toczy się poważna debata na temat tego, czy efekt bogactwa naprawdę istnieje, szczególnie w kontekście rynku akcji. Niektórzy uważają, że efekt ma więcej wspólnego z korelacja a nie przyczynowość, proponując, że zwiększone wydatki prowadzą do aprecjacji aktywów, a nie na odwrót.

Obudowa vs. Efekt bogactwa na giełdzie

Chociaż nie zostało to jeszcze ostatecznie połączone, istnieją bardziej solidne dowody łączące zwiększone wydatki z wyższą wartością domu.

Ekonomiczni luminarze Karl Case i Robert Shiller, twórcy indeksy cen domów Case-Shiller, wraz z Johnem Quigleyem postanowili zbadać teorię efektu bogactwa, kompilując dane z lat 1982-1999. Wyniki przedstawione w artykule zatytułowanym „Porównanie efektów majątkowych: rynek akcji a rynek mieszkaniowy” wykazały dowód” efektu bogactwa na giełdzie, ale mocne dowody na to, że różnice w bogactwie na rynku mieszkaniowym mają istotny wpływ na konsumpcja.

Autorzy później rozszerzyli swoje badanie bogactwa i wydatków konsumenckich w panelu stanów USA na rozszerzony 37-letni okres, od 1975 do drugiego kwartału 2012 roku. ten wynikiopublikowany w styczniu 2013 r. ujawnił, że wzrost majątku mieszkaniowego, podobny do wzrostu w latach 2001-2005, zwiększy wydatki gospodarstw domowych łącznie o około 4,3% w ciągu czterech lat. Natomiast spadek majątku mieszkaniowego porównywalny z krachem w latach 2005-2009 spowodowałby spadek wydatków o około 3,5%.

Kilku innych ekonomistów poparło twierdzenia, że ​​wzrost bogactwa mieszkaniowego zachęca do dodatkowych wydatków. Jednak inni kwestionują te teorie i twierdzą, że wcześniejsze badania na ten temat zostały przesadzone.