Definicja Karola Marksa: jego życie, teorie i wpływ

Kim był Karol Marks?

Karol Marks (1818-1883) był filozofem, pisarzem, teoretykiem społecznym i ekonomista. Jest znany ze swoich teorii na temat kapitalizm oraz komunizm. Marks, w połączeniu z Fryderyk Engels, opublikowany Manifest Komunistyczny w 1848 r.; w późniejszym życiu, pisał Das Capital (pierwszy tom ukazał się w Berlinie w 1867 r.; tom drugi i trzeci ukazały się pośmiertnie odpowiednio w 1885 i 1894 r.), w których omówiono m.in teoria wartości pracy.

Inspiracja Marksa

Marks inspirował się klasycznymi ekonomistami politycznymi, takimi jak Adam Smith i David Ricardo, podczas gdy jego własna gałąź ekonomii, ekonomia marksistowska, nie jest faworyzowana wśród nowoczesnej myśli głównego nurtu. Niemniej jednak idee Marksa wywarły ogromny wpływ na społeczeństwa, przede wszystkim w projektach komunistycznych, takich jak te w ZSRR, Chinach i na Kubie. Wśród współczesnych myślicieli Marks nadal bardzo wpływowy w dziedzinie socjologii, ekonomii politycznej i wątków heterodoks Ekonomia.

Systemy ekonomii społecznej Marksa

Podczas gdy wielu utożsamia Karola Marksa z socjalizmem, jego praca nad rozumieniem kapitalizmu jako systemu społecznego i gospodarczego pozostaje ważną krytyką w epoce nowożytnej. w Das Capital (Stolica w języku angielskim), Marks twierdzi, że społeczeństwo składa się z dwóch głównych klas: Kapitaliści to właściciele firm, którzy organizują proces produkcji i którzy są właścicielami środków produkcji, takich jak fabryki, narzędzia i surowce, a także mają prawo do wszystkiego zyski.

Druga, znacznie większa klasa składa się z robotników (którą Marks nazwał „proletariatem”). Robotnicy nie posiadają ani nie mają żadnych roszczeń do środków produkcji, gotowych produktów, nad którymi pracują, ani żadnych zysków generowanych ze sprzedaży tych produktów. Raczej praca pracuje tylko w zamian za pensję pieniężną. Marks argumentował, że z powodu tego nierównego układu kapitaliści wyzyskują robotników.

Materializm historyczny Marksa

Inną ważną teorią rozwiniętą przez Marksa jest materializm historyczny. Teoria ta zakłada, że ​​społeczeństwo w danym momencie jest uporządkowane według rodzaju technologii wykorzystywanej w procesie produkcji. W kapitalizmie przemysłowym społeczeństwo jest uporządkowane, a kapitaliści organizują pracę w fabrykach lub biurach, gdzie pracują za pensję. Przed kapitalizmem Marks sugerował, że feudalizm istniał jako specyficzny zestaw relacji społecznych między klasy panów i chłopów związane z ręcznymi lub napędzanymi przez zwierzęta środkami produkcji panującymi na czas.

Wykorzystywanie Marksa jako podstawy

Praca Marksa położyła podwaliny pod przyszłych przywódców komunistycznych, takich jak: Włodzimierz Lenin i Józefa Stalina. Opierając się na założeniu, że kapitalizm zawierał nasiona własnej destrukcji, jego idee stanowiły podstawę marksizm i służył jako teoretyczna podstawa komunizmu. Niemal wszystko, co napisał Marks, było oglądane przez pryzmat zwykłego robotnika. Od Marksa pochodzi idea, że ​​kapitalistyczne zyski są możliwe, ponieważ wartość jest „kradziona” pracownikom i przekazywana pracodawcom. Był bez wątpienia jednym z najważniejszych i rewolucyjnych myślicieli swoich czasów.

Jego wczesne życie

Urodzony w Trewirze w Prusach (obecnie Niemcy), 5 maja 1818 r. Marks był synem odnoszącego sukcesy żydowskiego prawnika, który przeszedł na luteranizm przed jego narodzinami. Marks studiował prawo w Bonn i Berlinie, a w Berlinie zapoznał się z filozofią G.W.F. Hegla. W młodym wieku zaangażował się w radykalizm za pośrednictwem Młodych Heglistów, grupy studentów krytykujących ówczesny establishment polityczny i religijny. Marks otrzymał doktorat na Uniwersytecie w Jenie w 1841 roku. Jego radykalne przekonania uniemożliwiły mu zdobycie posady nauczyciela, więc zamiast tego podjął pracę jako dziennikarz, a później został redaktorem Reński Zeitung, liberalna gazeta w Kolonii.

Życie osobiste

Po zamieszkaniu w Prusach Marks przez pewien czas mieszkał we Francji i tam poznał swojego wieloletniego przyjaciela Fryderyka Engelsa. Został wydalony z Francji, a następnie przez krótki okres mieszkał w Belgii, po czym przeniósł się do Londynu, gdzie spędził resztę życia z żoną. Marks zmarł na zapalenie oskrzeli i zapalenie opłucnej w Londynie 14 marca 1883 r. Został pochowany na cmentarzu Highgate w Londynie. Jego oryginalny grób był nieokreślony, ale w 1954 roku Komunistyczna Partia Wielkiej Brytanii odsłoniła duży nagrobek, w tym popiersie Marksa i napis „Robotnicy wszystkich ziem łączcie się”, zanglicyzowana interpretacja słynnego fraza in Manifest Komunistyczny: „Proletariusze wszystkich krajów, łączcie się!”

Znane prace

Manifest Komunistyczny podsumowuje teorie Marksa i Engelsa o naturze społeczeństwa i polityki oraz jest próbą wyjaśnienia celów marksizmu, a później socjalizm. Podczas pisania Manifest KomunistycznyMarks i Engels wyjaśnili, w jaki sposób uważali, że kapitalizm jest niezrównoważony i jak społeczeństwo kapitalistyczne, które istniało w czasie pisania, zostanie ostatecznie zastąpione społeczeństwem socjalistycznym.

Das Capital (pełny tytuł: Kapitał: krytyka ekonomii politycznej) była krytyką kapitalizmu. Znacznie bardziej naukowa praca przedstawia teorie Marksa dotyczące towarów, rynków pracy, podziału pracy i podstawowego zrozumienia stopy zwrotu dla właścicieli kapitału. Dokładne pochodzenie terminu „kapitalizm” w języku angielskim jest niejasne, wydaje się, że Karol Marks nie był jako pierwszy użył słowa „kapitalizm” w języku angielskim, chociaż z pewnością przyczynił się do jego powstania posługiwać się.

Według Słownik angielski oxford, angielskie słowo zostało po raz pierwszy użyte przez autora Williama Thackeraya w 1854 roku w jego powieści Nowoprzybyli, który w zamyśle miał oznaczać troskę o rzeczy osobiste i ogólnie o pieniądze. Chociaż nie jest jasne, czy Thackeray, czy Marks byli świadomi pracy drugiego, obaj mężczyźni mieli na myśli pejoratywne określenie.

Współczesny wpływ

Idee marksistowskie w czystej postaci mają bardzo niewielu bezpośrednich zwolenników we współczesnych czasach; w rzeczywistości bardzo niewielu zachodnich myślicieli przyjęło marksizm po 1898 r., kiedy ekonomista Eugen von Böhm-Bawerk Karol Marks i zamknięcie jego systemu został najpierw przetłumaczony na język angielski. W swoim potępiającym napomnieniu Böhm-Bawerk wykazał, że Marks nie włączył rynki kapitałowe lub subiektywne wartości w jego analizie, unieważniając większość jego bardziej wyraźnych wniosków. Mimo to istnieją pewne lekcje, których nawet współcześni myśliciele ekonomiczni mogą wyciągnąć od Marksa.

Chociaż był najostrzejszym krytykiem systemu kapitalistycznego, Marks rozumiał, że był on znacznie bardziej produktywny niż poprzednie lub alternatywne systemy gospodarcze. w Das Capitalpisał o „produkcji kapitalistycznej”, która łączyła „razem różne procesy w całość społeczną”, która obejmowała opracowywanie nowych technologii.

Uważał, że wszystkie kraje powinny stać się kapitalistyczne i rozwijać tę zdolność produkcyjną, a wtedy robotnicy w naturalny sposób zbuntują się ku komunizmowi. Ale, podobnie jak wcześniej Adam Smith i David Ricardo, Marks przewidział, że z powodu nieustannego dążenia kapitalizmu do zysku poprzez konkurencja i postęp technologiczny w celu obniżenia kosztów produkcji, aby stopa zysku w gospodarce zawsze spadała czas.

Laborystyczna teoria wartości

Podobnie jak inne klasyczni ekonomiściKarol Marks wierzył, że laborystyczna teoria wartości wyjaśnia względne różnice cen rynkowych. Teoria ta głosiła, że ​​wartość wyprodukowanego dobra gospodarczego można obiektywnie zmierzyć średnią liczbą godzin pracy potrzebnych do jego wytworzenia. Innymi słowy, jeśli wykonanie stołu trwa dwa razy dłużej niż krzesła, to stół powinien być uważany za dwa razy bardziej wartościowy.

Marks rozumiał teorię pracy lepiej niż jego poprzednicy (nawet Adam Smith) i współcześni, i przedstawił druzgocące intelektualne wyzwanie dla laissez-faire ekonomiści w Das Capital: Jeśli towary i usługi mają tendencję do sprzedawania się po ich prawdziwej obiektywnej wartości pracy mierzonej w godzinach pracy, w jaki sposób kapitaliści mogą czerpać zyski? Musi to oznaczać, konkludował Marks, że kapitaliści zaniżali lub przepracowali, a tym samym wyzyskiwali robotników, aby obniżyć koszt produkcji.

Podczas gdy odpowiedź Marksa ostatecznie okazała się błędna, a późniejsi ekonomiści przyjęli subiektywna teoria wartościjego proste stwierdzenie wystarczyło, aby pokazać słabość logiki i założeń teorii laborystycznej; Marks nieumyślnie przyczynił się do rewolucji w myśleniu ekonomicznym.

Zmiana gospodarcza na transformację społeczną

Dr James Bradford „Brad” DeLong, profesor ekonomii na UC-Berkeley, napisał w 2011 r., że „główny wkład” Marksa w nauki ekonomiczne w rzeczywistości obejmował 10 akapitów Manifest Komunistyczny, w którym opisuje, jak wzrost gospodarczy powoduje zmiany między klasami społecznymi, często prowadząc do walki o władzę polityczną.

To leży u podstaw często niedocenianego aspektu ekonomii: emocji i politycznej aktywności zaangażowanych aktorów. Konsekwencją tego argumentu był później francuski ekonomista Thomas Piketty, który zaproponował, że chociaż nic nie było w tym złego nierówność dochodów w sensie ekonomicznym może wywołać wśród ludzi cios przeciwko kapitalizmowi. Tak więc istnieje moralna i antropologiczna analiza każdego systemu ekonomicznego. Pomysł, że struktura społeczna i przekształcenia z jednego rzędu do drugiego mogą być wynikiem zmian technologicznych w sposobie wytwarzania rzeczy w gospodarce, jest znany jako materializm historyczny.