Definicja teorii konfliktu: przewodnik z przykładami

Czym jest teoria konfliktu?

Teoria konfliktu, po raz pierwszy rzekomo Karol Marks, jest teorią, że społeczeństwo jest w stanie nieustannego konfliktu z powodu rywalizacji o ograniczone zasoby. Teoria konfliktu utrzymuje, że porządek społeczny jest utrzymywany przez dominację i władzę, a nie przez konsensus i konformizm. Zgodnie z teorią konfliktu, ci z bogactwo i władza staraj się trzymać go wszelkimi możliwymi sposobami, głównie poprzez dławienie biednych i bezsilnych. Podstawowym założeniem teorii konfliktu jest to, że jednostki i grupy w społeczeństwie będą dążyć do maksymalizacji własnego bogactwa i władzy.

Zrozumienie teorii konfliktu

Teoria konfliktu została wykorzystana do wyjaśnienia szerokiego zakresu zjawisk społecznych, w tym wojen, rewolucji, ubóstwo, dyskryminacja i przemoc domowa. Przypisuje większość fundamentalnych zmian w historii ludzkości, takich jak demokracja i prawa obywatelskie, kapitalistyczny próby kontrolowania mas (w przeciwieństwie do pragnienia porządku społecznego). Centralnymi założeniami teorii konfliktu są koncepcje nierówności społecznej, podziału zasobów i konfliktów istniejących między różnymi klasami społeczno-ekonomicznymi.

Wiele rodzajów konfliktów społecznych na przestrzeni dziejów można wyjaśnić za pomocą głównych założeń teorii konfliktu. Niektórzy teoretycy, w tym Marks, uważają, że konflikt społeczny jest siłą, która ostatecznie napędza zmiany i rozwój w społeczeństwie.

Marksowska wersja teorii konfliktu skupiała się na konflikcie między dwiema podstawowymi klasami. Każda klasa składa się z grupy ludzi związanych wzajemnymi interesami i pewnym stopniem własności. Marks teoretyzował o burżuazji, grupie ludzi reprezentującej członków społeczeństwa, którzy posiadają większość bogactwo i środki. Inną grupą jest proletariat: obejmuje tych, których rozważamy klasa pracująca lub biedny.

Wraz z rozwojem kapitalizmu Marks wysnuł teorię, że burżuazja, mniejszość w populacji, wykorzystałaby swoje wpływy do uciskania proletariatu, klasy większości.Ten sposób myślenia jest powiązany ze wspólnym obrazem związanym z modelami społeczeństwa opartymi na teorii konfliktu; Zwolennicy tej filozofii mają tendencję do wiary w układ piramidowy pod względem sposobu dystrybucji towarów i usług w społeczeństwie; na szczycie piramidy znajduje się niewielka grupa elit, które dyktują warunki większej części społeczeństwa, ponieważ mają ogromną kontrolę nad zasobami i władzą.

Przewidywano, że nierównomierna dystrybucja w społeczeństwie będzie utrzymywana przez przymus ideologiczny; burżuazja wymusiłaby akceptację obecnych warunków przez proletariat. Teoria konfliktu zakłada, że ​​elita ustanowi systemy praw, tradycji i innych elementów społecznych struktur w celu dalszego wspierania własnej dominacji, jednocześnie uniemożliwiając innym dołączanie do ich szeregi. Marks wysnuł teorię, że kiedy klasa robotnicza i biedni zostali poddani pogarszającym się warunkom, zbiorowa świadomość podniosłaby większą świadomość nierówności, a to mogłoby potencjalnie skutkować w buncie. Gdyby po powstaniu dostosowano warunki sprzyjające obawom proletariatu, krąg konfliktu w końcu powtórzyłby się, ale w przeciwnym kierunku. Burżuazja stała się w końcu agresorem i buntownikiem, chwytając się powrotu struktur, które poprzednio utrzymywały swoją dominację.

Założenia teorii konfliktu

W obecnej teorii konfliktu istnieją cztery podstawowe założenia, które są pomocne w zrozumieniu: konkurencja, rewolucja, nierówność strukturalna i wojna.

Zawody

Teoretycy konfliktu uważają, że konkurencja jest stałym, a czasami przytłaczającym czynnikiem w prawie każdej ludzkiej relacji i interakcji. Konkurencja istnieje w wyniku niedoboru zasobów, w tym zasobów materialnych – pieniędzy, nieruchomości, towarów i innych. Oprócz zasobów materialnych jednostki i grupy w społeczeństwie konkurują również o zasoby niematerialne. Mogą to być czas wolny, dominacja, status społeczny, partnerzy seksualni itp. Teoretycy konfliktu zakładają, że konkurencja jest standardem (a nie kooperacją).

Rewolucja

Biorąc pod uwagę założenie teoretyków konfliktu, że konflikt występuje między klasami społecznymi, jednym ze skutków tego konfliktu jest wydarzenie rewolucyjne. Chodzi o to, że zmiana dynamiki władzy między grupami nie następuje w wyniku stopniowej adaptacji. Pojawia się raczej jako symptom konfliktu między tymi grupami. W ten sposób zmiany dynamiki władzy są często nagłe i na dużą skalę, a nie stopniowe i ewolucyjne.

Nierówności strukturalne

Ważnym założeniem teorii konfliktu jest to, że wszystkie relacje międzyludzkie i struktury społeczne doświadczają nierówności władzy. W ten sposób niektóre osoby i grupy z natury rozwijają więcej mocy i nagród niż inne. Następnie te jednostki i grupy, które czerpią korzyści z określonej struktury społeczeństwa, starają się utrzymać te struktury jako sposób na zachowanie i wzmocnienie swojej władzy.

Wojna

Teoretycy konfliktu mają tendencję do postrzegania wojny jako zjednoczenia lub „oczyszczania” społeczeństw. W teorii konfliktu wojna jest wynikiem kumulującego się i narastającego konfliktu między jednostkami i grupami oraz między całymi społeczeństwami. W kontekście wojny społeczeństwo może się w pewien sposób zjednoczyć, ale między wieloma społeczeństwami nadal istnieje konflikt. Z drugiej strony wojna może również doprowadzić do całkowitego końca społeczeństwa.

Uwagi specjalne

Marks postrzegał kapitalizm jako część historycznego rozwoju systemów ekonomicznych. Uważał, że kapitalizm był zakorzeniony w Surowcelub rzeczy, które są kupowane i sprzedawane. Na przykład uważał, że praca jest rodzajem towaru. Ponieważ robotnicy mają niewielką kontrolę lub władzę w systemie gospodarczym (ponieważ nie są właścicielami fabryk ani materiałów), ich wartość może z czasem ulec dewaluacji. Może to powodować brak równowagi między właścicielami firm a ich pracownikami, co może ostatecznie prowadzić do konfliktów społecznych. Wierzył, że problemy te zostaną ostatecznie rozwiązane poprzez rewolucję społeczną i gospodarczą.

Max Weber, niemiecki socjolog, filozof, prawnik i ekonomista polityczny, przejął wiele aspektów teorii konfliktu Marksa, a później dopracował niektóre z jego idei. Weber uważał, że konflikt o własność nie ogranicza się do jednego konkretnego scenariusza. Uważał raczej, że w każdej chwili i w każdym społeczeństwie istnieje wiele warstw konfliktu. Podczas gdy Marks sformułował swój pogląd na konflikt między właścicielami a pracownikami, Weber dodał również element emocjonalny do swoich poglądów na temat konfliktu.Weber powiedział: „To właśnie one leżą u podstaw potęgi religii i czynią ją ważnym sojusznikiem państwa; które przekształcają klasy w grupy statusowe i robią to samo ze społecznościami terytorialnymi w określonych okolicznościach… i sprawiają, że „legitymizacja” staje się kluczowym punktem w wysiłkach na rzecz dominacji”.

Przekonania Webera na temat konfliktu wykraczają poza przekonania Marksa, ponieważ sugerują, że niektóre formy społecznej interakcje, w tym konflikty, generują przekonania i solidarność między jednostkami i grupami w obrębie społeczeństwo. W ten sposób reakcje jednostki na nierówność mogą być różne w zależności od grup, z którymi są związani; czy postrzegają osoby u władzy jako uprawnione; i tak dalej.

Teoretycy konfliktu z późnych XX i XXI wieku nadal rozszerzali teorię konfliktu poza ścisłe klasy ekonomiczne postulowane przez Marksa, chociaż stosunki gospodarcze pozostają podstawową cechą nierówności między grupami w różnych gałęziach konfliktu teoria. Teoria konfliktu ma duży wpływ na nowoczesne i postmodernistyczne teorie nierówności płciowych i rasowych, pokoju i studia nad konfliktami i wiele odmian studiów nad tożsamością, które pojawiły się w zachodnich środowiskach akademickich w ciągu ostatnich kilku lat dekady.

Przykłady teorii konfliktu

Na przykład teoretycy konfliktu postrzegają relację między właścicielem kompleksu mieszkaniowego a najemcą jako: opiera się głównie na konflikcie zamiast na równowadze lub harmonii, chociaż może być więcej harmonii niż konfliktu. Wierzą, że są definiowani przez branie od siebie wszelkich zasobów.

W powyższym przykładzie niektóre z ograniczonych zasobów, które mogą przyczyniać się do konfliktów między najemcą a właścicielem kompleksu, obejmują: ograniczona przestrzeń w kompleksie, ograniczona liczba lokali, pieniądze, które najemcy płacą właścicielowi kompleksu za czynsz, itd. na. Ostatecznie teoretycy konfliktu postrzegają tę dynamikę jako konflikt o te zasoby. Właściciel kompleksu, jakkolwiek uprzejmy, zasadniczo koncentruje się na wypełnieniu jak największej liczby mieszkań, aby że mogą zarobić jak najwięcej pieniędzy na czynszu, zwłaszcza jeśli rachunki takie jak kredyty hipoteczne i usługi komunalne muszą być pokryty.. Może to prowadzić do konfliktu między osiedlami mieszkaniowymi, wnioskodawcami, którzy chcą wprowadzić się do mieszkania i tak dalej. Po drugiej stronie konfliktu sami najemcy szukają jak najlepszego mieszkania za jak najmniejszą sumę czynszu.

Teoretycy konfliktu wskazują na kryzys finansowy 2008 roku i kolejne ratowania banków jako dobre przykłady teorii konfliktu z życia wzięte, według autorów Alana Searsa i Jamesa Cairnsa w swojej książce Dobra książka w teorii. Postrzegają kryzys finansowy jako nieunikniony skutek nierówności i niestabilności światowego systemu gospodarczego, co pozwala największym bankom i instytucjom uniknąć nadzoru rządowego i podejmować ogromne ryzyko, które nagradza tylko wybrane mało.

Sears i Cairns zauważają, że są duże banki a duże przedsiębiorstwa otrzymały następnie fundusze ratunkowe od tych samych rządów, które twierdziły, że mają niewystarczające środki na zakrojone na szeroką skalę programy społeczne, takie jak powszechna opieka zdrowotna. Ta dychotomia wspiera fundamentalne założenie teorii konfliktu, zgodnie z którym główne instytucje polityczne i praktyki kulturowe faworyzują dominujące grupy i jednostki.

Ten przykład ilustruje, że konflikt może być nieodłącznym elementem wszystkich rodzajów relacji, w tym tych, które na pierwszy rzut oka nie wydają się być antagonistyczne. Pokazuje również, że nawet prosty scenariusz może prowadzić do wielu warstw konfliktu.

Często Zadawane Pytania

Czym jest teoria konfliktu?

Teoria konfliktu to teoria socjologiczna związana z Karolem Marksem. Stara się wyjaśnić wydarzenia polityczne i gospodarcze w kategoriach toczącej się walki o ograniczone zasoby. W tej walce Marks podkreśla antagonistyczną relację między klasami społecznymi, w szczególności relację między właścicielami kapitału – który Marks nazywa „burżuazją” – a klasą robotniczą, którą nazywa "proletariat". Teoria konfliktu wywarła głęboki wpływ na myśl XIX i XX wieku i do dziś wpływa na debaty polityczne.

Jakie są powszechne krytyki teorii konfliktu?

Jedną z powszechnych krytyki teorii konfliktu jest to, że nie ujmuje ona sposobu, w jaki interakcje ekonomiczne mogą być wzajemnie korzystne dla różnych zaangażowanych klas. Na przykład teoria konfliktu opisuje relację między pracodawcami a pracownikami jako jedną z konfliktów, w której: pracownicy chcą płacić jak najmniej za pracę pracowników, a pracownicy chcą zmaksymalizować swoją wynagrodzenie. W praktyce jednak pracownicy i pracodawcy często łączą harmonijne relacje. Co więcej, instytucje takie jak plany emerytalne i wynagrodzenia w formie akcji mogą jeszcze bardziej zamazać granicę między pracownikami a korporacjami, dając pracownikom dodatkowy udział w sukcesie ich pracodawca.

Komu przypisuje się wynalezienie teorii konfliktu?

Teorię konfliktu przypisuje się Karolowi Marksowi, XIX-wiecznemu filozofowi politycznemu, który kierował rozwojem komunizmu jako szkoły myślenia w ekonomii. Dwa najbardziej znane dzieła Karola Marksa to „Manifest komunistyczny”, który opublikował w 1848 r.; oraz „Das Kapital”, wydane w 1867 r. Choć żył w XIX wieku, miał znaczący wpływ na politykę i ekonomię w XX wieku i jest powszechnie uważany za jeden z najbardziej wpływowych i kontrowersyjnych w najnowszej historii myśliciele.