Definicja funduszu rynku pieniężnego

Co to jest fundusz rynku pieniężnego?

Fundusz rynku pieniężnego to rodzaj funduszu inwestycyjnego, który inwestuje w wysoce płynne, krótkoterminowe instrumenty. Instrumenty te obejmują gotówkę, ekwiwalenty środków pieniężnych oraz papiery dłużne o wysokim ratingu kredytowym i krótkim terminie zapadalności (takie jak obligacje skarbowe USA). Fundusze rynku pieniężnego mają oferować inwestorom wysoką płynność przy bardzo niskim poziomie ryzyka. Fundusze rynku pieniężnego są również nazywane funduszami inwestycyjnymi rynku pieniężnego.

Choć z nazwy brzmią podobnie, fundusz rynku pieniężnego to nie to samo, co Konto rynku pieniężnego (MSW). Fundusz rynku pieniężnego to inwestycja sponsorowana przez towarzystwo funduszy inwestycyjnych. W związku z tym nie ma gwarancji kapitału. Konto rynku pieniężnego to rodzaj oprocentowanego konta oszczędnościowego. Rachunki rynku pieniężnego są oferowane przez instytucje finansowe. Są ubezpieczone przez 

Federalna Korporacja Ubezpieczeń Depozytowych (FDIC) i zazwyczaj mają ograniczone przywileje transakcyjne.

Jak działa fundusz rynku pieniężnego

Fundusze rynku pieniężnego działają jak typowy fundusz inwestycyjny. Emitują one wymienialne jednostki lub udziały inwestorom i są zobowiązane do przestrzegania wytycznych opracowanych przez organy nadzoru finansowego (na przykład tych ustanowionych przez USA Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (SEK)).

Fundusz rynku pieniężnego może inwestować w następujące rodzaje dłużnych instrumentów finansowych:

• Akceptacje bankierów (BA) – dług krótkoterminowy gwarantowany przez bank komercyjny
• Certyfikaty depozytowe (CD) – certyfikat oszczędnościowy emitowany przez bank z krótkim terminem zapadalności
• Ulotka reklamowa—niezabezpieczone krótkoterminowe dług korporacyjny
• Umowy odkupu (Repo) — krótkoterminowe rządowe papiery wartościowe
• Amerykańskie obligacje skarbowe — krótkoterminowe emisje długu publicznego

Zwroty z tych instrumentów są uzależnione od obowiązujących rynkowych stóp procentowych, a zatem całkowite zwroty z funduszy rynku pieniężnego są również zależne od stóp procentowych.

Rodzaje funduszy rynku pieniężnego

Fundusze rynku pieniężnego są podzielone na różne typy w zależności od klasy zainwestowanych aktywów, okresu zapadalności i innych cech.

Fundusz Prime Money

Fundusze typu prime inwestują w papiery dłużne o zmiennym oprocentowaniu i papiery komercyjne aktywów nieskarbowych, takich jak te emitowane przez korporacje, agencje rządowe USA i przedsiębiorstwa sponsorowane przez rząd (GSE).

Rządowy Fundusz Pieniędzy

Rządowy fundusz pieniężny inwestuje co najmniej 99,5% łącznych aktywów w gotówkę, rządowe papiery wartościowe i umowy z udzielonym przyrzeczeniem odkupu, które są w pełni zabezpieczone gotówką lub rządowymi papierami wartościowymi.

Fundusz Skarbowy

Fundusz skarbowy inwestuje w standardowe amerykańskie papiery dłużne emitowane przez Skarb Państwa, takie jak bony skarbowe, obligacje skarbowe i bony skarbowe.

Fundusz pieniężny zwolniony z podatku

Fundusz pieniężny zwolniony z podatku oferuje zarobki wolne od amerykańskiego federalnego podatku dochodowego. W zależności od konkretnych papierów wartościowych, w które inwestuje, fundusz pieniężny zwolniony z podatku może być również zwolniony z państwowego podatku dochodowego. Takim rodzajem funduszy rynku pieniężnego są przede wszystkim obligacje komunalne i inne dłużne papiery wartościowe.

Niektóre fundusze rynku pieniężnego są nastawione na przyciąganie środków instytucjonalnych z wysoką minimalną kwotą inwestycji (często 1 milion USD). Jednak inne fundusze rynku pieniężnego są detalicznymi funduszami pieniężnymi i są dostępne dla inwestorów indywidualnych ze względu na swoje niewielkie minima.

Uwagi specjalne

Standard wartości aktywów netto (NAV)

Wszystkie cechy standardowego funduszu inwestycyjnego dotyczą funduszu rynku pieniężnego, z jedną kluczową różnicą. Fundusz rynku pieniężnego ma na celu utrzymanie wartość aktywów netto (NAV) 1 USD na akcję. Wszelkie nadwyżki zysków generowane przez odsetki od udziałów w portfelu są przekazywane inwestorom w formie wypłaty dywidendy. Inwestorzy mogą kupować lub odkupywać akcje funduszy rynku pieniężnego za pośrednictwem towarzystw funduszy inwestycyjnych, firm maklerskich i banków.

Jednym z głównych powodów popularności funduszy rynku pieniężnego jest utrzymywanie przez nie 1 NAV. Wymóg ten zmusza zarządzających funduszami do dokonywania regularnych płatności na rzecz inwestorów, zapewniając im regularny przepływ dochodów. Pozwala również na łatwe obliczanie i śledzenie zysków netto generowanych przez fundusz.

Łamanie złotówki

Czasami fundusz rynku pieniężnego może spaść poniżej 1 NAV. Stwarza to stan, który czasami określany jest potocznym terminem „zbijanie złotówki”. Gdy taki stan wystąpi, można to przypisać chwilowym wahaniom cen w pieniądzu rynków. Jeśli jednak będzie się utrzymywać, stan ten może wywołać moment, w którym dochody z inwestycji funduszu rynku pieniężnego nie przewyższą jego kosztów operacyjnych lub strat inwestycyjnych.

Na przykład, jeśli fundusz wykorzystał nadwyżkę dźwigni finansowej do zakupu instrumentów — lub ogólne stopy procentowe spadły do ​​bardzo niskiego poziomu, zbliżając się do zero — a fundusz przebił się, jeden z tych scenariuszy może doprowadzić do sytuacji, w której fundusz nie będzie w stanie zrealizować umorzenia upraszanie. Jeśli tak się stanie, regulatorzy mogą wkroczyć i wymusić likwidację funduszu. Jednak przypadki złamania złotówki są bardzo rzadkie.

W 1994 roku miał miejsce pierwszy przypadek złamania złotówki. Community Bankers US Government Money Market Fund został zlikwidowany po cenie 0,96 USD za akcję.Był to efekt dużych strat, jakie fundusz poniósł po okresie intensywnych inwestycji w instrumenty pochodne.

W 2008 r., po bankructwie Lehman Brothers, szanowany Rezerwowy Fundusz Pierwotny również złamał forsę. Fundusz posiadał miliony zobowiązań dłużnych Lehman Brothers, a paniczne umorzenia przez inwestorów spowodowały spadek NAV do 0,97 USD na akcję.Wycofanie się pieniędzy spowodowało likwidację Rezerwowego Funduszu Podstawowego. To wydarzenie wywołało chaos na rynkach pieniężnych.

Aby temu zapobiec, w 2010 r. — w następstwie kryzysu finansowego z 2008 r. — SEC wydała nowe zasady lepszego zarządzania funduszami rynku pieniężnego. Zasady te miały na celu zapewnienie większej stabilności i odporności poprzez nałożenie surowszych ograniczeń w sprawie posiadania portfela i wprowadzenia przepisów dotyczących nakładania opłat płynnościowych i zawieszających wykupy.

Regulacje Funduszy Rynku Pieniężnego

W USA fundusze rynku pieniężnego podlegają SEC. Ten organ regulacyjny określa niezbędne wytyczne dotyczące charakterystyki, zapadalności i różnorodności dopuszczalnych inwestycji w fundusz rynku pieniężnego.

Zgodnie z przepisami fundusz pieniężny inwestuje głównie w instrumenty dłużne o najwyższym ratingu, a ich termin zapadalności nie powinien przekraczać 13 miesięcy.Portfel funduszy rynku pieniężnego jest zobowiązany do utrzymania średni ważony termin zapadalności (WAM) okres 60 dni lub krótszy. Wymóg WAM oznacza, że ​​średni okres zapadalności wszystkich zainwestowanych instrumentów – liczony proporcjonalnie do ich wag w portfelu funduszu – nie powinien przekraczać 60 dni.To ograniczenie zapadalności ma na celu zapewnienie, że tylko wysoce płynne instrumenty kwalifikują się do inwestycje, a pieniądze inwestora nie są zablokowane w instrumentach o długim terminie zapadalności, które mogą zepsuć płynność.

Fundusz rynku pieniężnego nie może inwestować więcej niż 5% w jednego emitenta (w celu uniknięcia ryzyka specyficznego dla emitenta).Wyjątek od tej reguły stanowią jednak papiery wartościowe emitowane przez rząd i umowy z udzielonym przyrzeczeniem odkupu.

Zalety i wady funduszy rynku pieniężnego

Fundusze rynku pieniężnego konkurują z podobnymi opcjami inwestycyjnymi, takimi jak rachunki bankowego rynku pieniężnego, ultrakrótkie fundusze obligacjioraz zwiększone fundusze gotówkowe. Te opcje inwestycyjne mogą inwestować w szerszą gamę aktywów, a także dążyć do wyższych zwrotów.

Podstawowym celem funduszu rynku pieniężnego jest zapewnienie inwestorom bezpiecznej drogi do inwestowania w bezpieczne i wysoce płynne aktywa oparte na ekwiwalencie środków pieniężnych przy użyciu mniejszych kwot inwestycji. W sferze inwestycji podobnych do funduszy inwestycyjnych fundusze rynku pieniężnego są charakteryzowane jako inwestycja o niskim ryzyku i niskim zwrocie.

Wielu inwestorów woli lokować w takich funduszach znaczne kwoty na krótki okres. Jednak fundusze rynku pieniężnego nie nadają się do długoterminowych celów inwestycyjnych, takich jak planowanie emerytalne. To dlatego, że nie oferują zbyt wiele wzrost wartości kapitału.

Fundusze rynku pieniężnego wydają się atrakcyjne dla inwestorów, ponieważ nie są obciążane – nie pobierają opłat za wejście ani za wyjście. Wiele funduszy zapewnia również inwestorom korzyści podatkowe, inwestując w papiery wartościowe komunalne, które są zwolnione z podatku na poziomie federalnym (a w niektórych przypadkach również na poziomie stanowym).

Należy pamiętać, że fundusze rynku pieniężnego nie są objęte federalnym ubezpieczeniem depozytów FDIC, podczas gdy Rachunki depozytowe rynku pieniężnego, rachunki oszczędnościowe online oraz certyfikaty depozytowe są objęte tym rodzajem ubezpieczenie. Podobnie jak inne inwestycyjne papiery wartościowe, fundusze rynku pieniężnego podlegają Ustawa o spółkach inwestycyjnych z 1940 r.

Aktywny inwestor, który ma czas i wiedzę, aby polować na najlepsze możliwe krótkoterminowe instrumenty dłużne – oferując najlepsze możliwe stopy procentowe na preferowanych poziomach ryzyka — mogą preferować samodzielne inwestowanie w różne dostępne instrumenty. Z drugiej strony mniej doświadczony inwestor może preferować podążanie drogą funduszy rynku pieniężnego, delegując zadanie zarządzania pieniędzmi operatorom funduszu.

Akcjonariusze funduszu mogą zazwyczaj wypłacić swoje pieniądze w dowolnym momencie, ale mogą mieć ograniczoną liczbę wypłat w określonym czasie.

Historia funduszy rynku pieniężnego

Fundusze rynku pieniężnego zostały zaprojektowane i uruchomione na początku lat 70. w Stanach Zjednoczonych. Szybko zyskały popularność, ponieważ były łatwym sposobem na inwestorzy kupują pulę papierów wartościowych, które generalnie oferowały lepsze zwroty niż te dostępne w standardowym banku oprocentowanym konto.

Papiery komercyjne stały się powszechnym składnikiem wielu funduszy rynku pieniężnego. Wcześniej posiadane tylko fundusze rynku pieniężnego obligacje rządowe. Jednak to odejście od obligacji rządowych spowodowało wzrost rentowności. Jednocześnie to właśnie poleganie na papierach komercyjnych doprowadziło do kryzysu w ramach rezerwowego funduszu podstawowego.

Oprócz reform, które SEC wprowadziła w 2010 r., SEC wprowadziła również pewne fundamentalne zmiany strukturalne w sposobie regulowania funduszy rynku pieniężnego w 2016 r.

Zmiany te wymagały od najlepszych instytucjonalnych funduszy rynku pieniężnego zmiany wartości NAV i zaprzestania utrzymywania stabilnej ceny. Detaliczne i rządowe fundusze rynku pieniężnego USA mogły utrzymać stabilną politykę 1 dolara na akcję. Regulacje zapewniły także pozarządowym radom funduszy rynku pieniężnego nowe narzędzia do rozwiązywania problemów.

Fundusze rynku pieniężnego dzisiaj

Dziś fundusze rynku pieniężnego stały się jednym z podstawowych filarów współczesnego rynku kapitałowego. Inwestorom oferują zdywersyfikowany, profesjonalnie zarządzany portfel o wysokiej dziennej płynności. Wielu inwestorów wykorzystuje fundusze rynku pieniężnego jako miejsce do przechowywania gotówki, dopóki nie zdecydują się na inne inwestycje lub na potrzeby finansowania, które mogą pojawić się w krótkim okresie.

Stopy procentowe, które są dostępne na różnych instrumentach wchodzących w skład portfela funduszu rynku pieniężnego są kluczowymi czynnikami, które determinują zwrot z danego funduszu rynku pieniężnego. Spojrzenie na dane historyczne wystarczy, aby dostarczyć wystarczających informacji o tym, jak radziły sobie stopy zwrotu na rynku pieniężnym.

W ciągu dekady obejmującej lata 2000-2010 polityka monetarna Banku Rezerwy Federalnej prowadziła do krótkoterminowych stóp procentowych – stawki, jaką banki płacą za pożyczanie od siebie nawzajem pieniędzy – oscylujące wokół 0%. Te prawie zerowe stopy oznaczały, że inwestorzy funduszy rynku pieniężnego odnotowali zwroty, które były znacznie niższe niż w poprzednich dekadach. Co więcej, wraz z zaostrzeniem przepisów po kryzysie finansowym w 2008 r., liczba papierów wartościowych przeznaczonych do inwestowania zmniejszyła się.

Badanie porównawcze przeprowadzone przez Winthrop Capital Management z 2012 r. wskazuje, że chociaż aktywa netto Federated Prime Money Fundusz rynkowy wzrósł z 95,7 mld USD do 204,1 mld USD w latach 2007-2011, co stanowi efektywny całkowity zwrot z funduszu ściąć z 4,78% do 0% w tym samym okresie.

Kolejną polityką gospodarczą ostatnich lat, która miała negatywny wpływ na fundusze rynku pieniężnego jest: luzowanie ilościowe (QE). QE to niekonwencjonalna polityka monetarna, w ramach której bank centralny kupuje na rynku rządowe papiery wartościowe lub inne papiery wartościowe w celu obniżenia stóp procentowych i zwiększenia podaży pieniądza.

Ponieważ główne gospodarki na całym świecie – w tym USA – podążyły za środkami luzowania ilościowego w następstwie Kryzys finansowy z 2008 r., spora część pieniędzy z QE trafiła do funduszy rynku pieniężnego jako przystań. Ta migracja funduszy doprowadziła do utrzymywania niskich stóp procentowych przez długi czas oraz zmniejszenia zwrotów z funduszy rynku pieniężnego.