წვლილი ზღვრის განსაზღვრა, ფორმულა და თანაფარდობა

რა არის კონტრიბუციის ზღვარი?

წვლილის ზღვარი შეიძლება გამოითქვას მთლიანი ან ერთეულის საფუძველზე. იგი წარმოადგენს დამატებით ფულს, რომელიც წარმოიქმნება თითოეული გაყიდული პროდუქტის/ერთეულისთვის ფირმის ხარჯების ცვლადი ნაწილის გამოკლების შემდეგ.

კონტრიბუციის ზღვარი გამოითვლება როგორც გაყიდვის ფასი ერთეულზე, გამოკლებული ცვლადი ხარჯი ერთეულზე. ასევე ცნობილია როგორც დოლარის წვლილი ერთეულზე, ღონისძიება მიუთითებს იმაზე, თუ როგორ უწყობს ხელს კონკრეტული პროდუქტი კომპანიის მთლიან მოგებას. ის იძლევა ერთ გზას, რომელიც აჩვენებს კომპანიის მიერ შემოთავაზებული კონკრეტული პროდუქტის მოგების პოტენციალს და აჩვენებს გაყიდვების იმ ნაწილს, რომელიც ეხმარება კომპანიის ფიქსირებული ხარჯების დაფარვას. ნებისმიერი დარჩენილი შემოსავალი, რომელიც დარჩა ფიქსირებული ხარჯების დაფარვის შემდეგ, არის გამომუშავებული მოგება.

კონტრიბუციის ზღვრის ფორმულა არის

წვლილის ზღვარი გამოითვლება, როგორც სხვაობა პროდუქტის გაყიდვის ფასსა და ცვალებად ხარჯებს შორის, რომელიც დაკავშირებულია მის წარმოებასთან და გაყიდვის პროცესთან.

$\text{კონტრიბუციის ზღვარი.}=\text{გაყიდვების შემოსავალი.}-\text{Ცვლადი ღირებულება.}$

\ text {კონტრიბუციის ზღვარი} = \ ტექსტი {გაყიდვების შემოსავალი}-\ ტექსტი {ცვლადი ხარჯები} კონტრიბუციის ზღვარი=გაყიდვების შემოსავალი − Ცვლადი ღირებულება

ზემოაღნიშნული ფორმულა ასევე გამოიყენება როგორც თანაფარდობა, რათა მივიღოთ პასუხი პროცენტულად, შემდეგნაირად:

$\text{წვლილის ზღვრის კოეფიციენტი.}=\frac{\text{გაყიდვების შემოსავალი.}-\text{Ცვლადი ღირებულება.}}{\text{გაყიდვების შემოსავალი.}}$წვლილის ზღვრის კოეფიციენტი =გაყიდვების შემოსავალიგაყიდვების შემოსავალი − Ცვლადი ღირებულება​

რას გეუბნებათ წვლილის ზღვარი?

წვლილის ზღვარი არის საფუძველი შესვენების ანალიზი გამოიყენება პროდუქციის საერთო ღირებულებისა და გაყიდვების ფასების დაგეგმვაში. წვლილის ზღვარი ხელს უწყობს პროდუქციის გაყიდვებიდან გამოყოფილი ფიქსირებული ღირებულებისა და მოგების კომპონენტების გამოყოფას და მისი გამოყენება შესაძლებელია გასაყიდი ფასების დიაპაზონის დასადგენად პროდუქტის, მოგების დონე, რომელიც შეიძლება მოსალოდნელი იყოს გაყიდვებიდან და გაყიდვების კომისიის სტრუქტურა, რომელიც გადახდილია გაყიდვების ჯგუფის წევრებზე, დისტრიბუტორებზე ან კომისიაზე აგენტები.

ფიქსირებული ღირებულება ცვლადი ღირებულების წინააღმდეგ

ტექნიკის ერთჯერადი ხარჯები არის ფიქსირებული ღირებულების ტიპიური მაგალითი, რომელიც უცვლელი რჩება განურჩევლად რაოდენობისა გაიყიდა ერთეული, მიუხედავად იმისა, რომ ეს ხდება თითოეული ერთეულის ღირებულების უფრო მცირე პროცენტი, რადგან გაიზრდება გაყიდული ერთეულების რაოდენობა. სხვა მაგალითები მოიცავს მომსახურებას და კომუნალურ მომსახურებას, რომელიც შეიძლება იყოს ფიქსირებული ღირებულებით და არ იქონიოს გავლენა წარმოებული ან გაყიდული ერთეულების რაოდენობაზე. მაგალითად, თუ მთავრობა გთავაზობთ შეუზღუდავ ელექტროენერგიას ა ფიქსირებული ყოველთვიური ღირებულება $ 100, მაშინ ათი ერთეულის ან 10,000 ერთეულის წარმოებას ექნება იგივე ფიქსირებული ღირებულება ელექტროენერგიაზე.

ფიქსირებული ღირებულების კიდევ ერთი მაგალითია ვებ – გვერდის ჰოსტინგის პროვაიდერი, რომელიც სთავაზობს კლიენტებს შეუზღუდავ ჰოსტინგის ადგილს ფიქსირებული ღირებულებით. აყენებს თუ არა კლიენტი ერთ ან ათ ვებსაიტს და იყენებს თუ არა კლიენტი 100 MB ან 2 GB ჰოსტინგის ადგილს, ჰოსტინგის ღირებულება იგივე რჩება. ამ სახის სცენარებში ელექტროენერგიისა და ვებ – ჰოსტინგის ღირებულება (ები) არ იქნება გათვალისწინებული წვლილის ზღვრის ფორმულაში, რადგან ის წარმოადგენს ფიქსირებულ ღირებულებას. ადმინისტრაციული პერსონალისათვის გადახდილი ყოველთვიური ქირა ან ხელფასი ასევე მიეკუთვნება ფიქსირებული ხარჯების კატეგორიას.

თუმცა, თუ იგივე ელექტროენერგიის ღირებულება იზრდება მოხმარების პროპორციულად, და ვებ – მასპინძლის გადასახადი გაიზრდება მასპინძელი საიტების რაოდენობისა და მოხმარებული სივრცის საფუძველზე, მაშინ ხარჯები განიხილება როგორც ცვლადი ხარჯები. ანალოგიურად, ანაზღაურება იმ თანამშრომლებისთვის, რომლებიც იღებენ ანაზღაურებას მათ მიერ წარმოებული ერთეულების რაოდენობის მიხედვით (ან მისი ნებისმიერი ვარიაცია) არის ცვლადი ხარჯები. თითოეული ასეთი პუნქტი განიხილება წვლილის ზღვრის გამოთვლებისთვის.

ხშირად ფიქსირებული ხარჯები განიხილება როგორც ჩაძირული ხარჯები რომ ერთხელ დახარჯული არ შეიძლება აღდგეს. ხარჯების ეს კომპონენტები არ უნდა იქნას გათვალისწინებული ხარჯების ანალიზის ან მომგებიანობის ზომების მიღებისას.

კონტრიბუციის ზღვრის მაგალითი

თქვით, რომ მელნის კალმების წარმოების მანქანა ღირს $ 10,000. ერთი მელნის კალმის წარმოება მოითხოვს $ 0.2 ღირებულების ნედლეულს, როგორიცაა პლასტმასი, მელანი და საფუარი, კიდევ $ 0.1 მიდის ელექტროენერგიის საფასური აპარატის გაშვებისთვის ერთი მელნის კალმის წარმოებისთვის, ხოლო 0.3 აშშ დოლარი შრომის ანაზღაურებაა ერთი მელნის წარმოებისთვის კალამი

ეს სამი კომპონენტი წარმოადგენს ცვლად ღირებულებას ერთეულზე. მელნის კალმის წარმოების მთლიანი ცვლადი ღირებულება მოდის ($ 0.2 + $ 0.1 + 0.3 $) = 0.6 $ ერთეულზე. თუ სულ 100 მელნის კალამი იწარმოება, მთლიანი ცვლადი ღირებულება დადგება ($ 0.6 * 100 ერთეული) = $ 60, ხოლო 10,000 მელნის კალმის დამზადება გამოიწვევს საერთო ცვალებად ღირებულებას ($ 0.6 * 10.000 ერთეული) = $6,000. ასეთი მთლიანი ცვლადი ღირებულება იზრდება პირდაპირპროპორციულად პროდუქტის წარმოების ერთეულების რაოდენობასთან.

თუმცა, მელნის კალმის წარმოება შეუძლებელი იქნება საწარმოო დანადგარის გარეშე, რომლის ფასიც 10 000 დოლარია. აპარატის ეს ღირებულება წარმოადგენს ა ფიქსირებული ღირებულება (და არა ცვლადი ღირებულება), რადგან მისი გადასახადი არ იზრდება წარმოებული ერთეულების საფუძველზე. ასეთი ფიქსირებული ხარჯები არ არის გათვალისწინებული წვლილის ზღვრის გამოთვლებში.

თუ ჯამში 10 000 მელნის კალამი იწარმოება აპარატის გამოყენებით ცვალებადი ღირებულებით $ 6,000 და ფიქსირებული ღირებულებით $ 10,000, მთლიანი წარმოების ღირებულება მოდის $ 16,000. ერთეულის ღირებულება შემდეგ გამოითვლება $ 16,000/10,000 = $ 1,6 ერთეულზე. თუ თითოეული მელნის კალამი გაიყიდება ერთ დოლარად 2 დოლარად, ერთეულზე მოგება მოდის.

​(სგ−მთლიანი ხარჯები)=($2.0−$1.6)=$0.4 ერთეულზესად:​

თუმცა, წვლილის ზღვარი არ ითვალისწინებს ფიქსირებული ღირებულების კომპონენტებს და ითვალისწინებს მხოლოდ ცვლადი ღირებულების კომპონენტებს. თითოეული გაყიდული ერთეულისთვის მიღებული დამატებითი მოგება, როგორც წარმოდგენილია წვლილის მარჟით, იქნება:

​(Გასაყიდი ფასი−TVC)=($2.0−$0.6)=$1.4 ერთეულზესად:​

კონტრიბუციის ზღვრის მთავარი მახასიათებელია ის, რომ იგი რჩება ფიქსირებული ერთეულზე, წარმოებული ან გაყიდული ერთეულების რაოდენობის მიუხედავად. მეორეს მხრივ, ერთეულზე წმინდა მოგება შეიძლება გაიზარდოს/შემცირდეს არაწრფივად გაყიდული ერთეულების რაოდენობასთან ერთად, რადგან ის მოიცავს ფიქსირებულ ხარჯებს.

ზემოაღნიშნულ მაგალითში, თუ წარმოებული და გაყიდული მელნის კალმების საერთო რაოდენობა გაორმაგდება 20,000 -მდე, მთლიანი ღირებულება (ფიქსირებული + ცვლადი) იქნება ($ 10,000/20,000 + 0,6) = $ 1,1 ერთეულზე. მოგება ერთ ერთეულზე იქნება:

$(\mathrm{ს.}\mathrm{გ.}-\text{მთლიანი ხარჯები)}=(\$2..0.-\$1..1.)=\$0..9.\text{ერთეულზე.}$(სგ−მთლიანი ხარჯები)=($2.0−$1.1)=$0.9 ერთეულზე

არსებითად, გაყიდული ერთეულების რაოდენობის გაორმაგებამ 10 000 – დან 20 000 – მდე (ორჯერ) გაზარდა წმინდა მოგება ერთეულზე 0,4 დოლარიდან 0,9 დოლარამდე (ანუ 2,25 ჯერ).

ამასთან, წვლილის ზღვარი, რომელიც გამოითვლება მხოლოდ ცვლადი ღირებულების მიმართ, იქნება:

$\text{(Გასაყიდი ფასი.}-\text{TVC)}=(\$2..0.-\$0..6.)=\$1..4.\text{ერთეულზე.}$(Გასაყიდი ფასი−TVC)=($2.0−$0.6)=$1.4 ერთეულზე

კონტრიბუციის ზღვარი იგივე რჩება, მაშინაც კი, როდესაც წარმოებული და გაყიდული ერთეულების რაოდენობა გაორმაგებულია. ის იძლევა სხვა განზომილებას იმის შესაფასებლად, თუ რამდენი მოგების მიღწევაა შესაძლებელი გაყიდვების გაზრდით.

კონტრიბუციის ზღვარი

კონტრიბუციის ზღვარი შეიძლება დაეხმაროს კომპანიის მენეჯმენტს აირჩიოს რამდენიმე შესაძლო პროდუქტიდან, რომლებიც კონკურენციას უწევენ ერთნაირი წარმოების რესურსების გამოყენებას. თქვით, რომ კომპანიას აქვს კალმის წარმოების მანქანა, რომელსაც შეუძლია აწარმოოს როგორც მელნის კალმები, ასევე ბურთულიანი კალმები და მენეჯმენტმა უნდა გააკეთოს არჩევანი, რომ აწარმოოს მხოლოდ ერთი მათგანი.

თუ მელნის კალმის წვლილი უფრო მაღალია ვიდრე ბურთიანი კალამი, პირველს მიენიჭება წარმოების უპირატესობა მისი მომგებიანობის მაღალი პოტენციალის გამო. ასეთი გადაწყვეტილების მიღება საერთოა იმ კომპანიებისთვის, რომლებიც აწარმოებენ პროდუქციის დივერსიფიცირებულ პორტფელს და მენეჯმენტმა უნდა გამოყოს არსებული რესურსები ყველაზე ეფექტურად იმ პროდუქტებზე, რომლებსაც აქვთ ყველაზე მაღალი მოგება პოტენციალი.

ინვესტორებმა და ანალიტიკოსებმა ასევე შეიძლება შეეცადონ გამოთვალონ კომპანიის ბლოკბასტერული პროდუქტების წვლილის ზღვარი. მაგალითად, სასმელების კომპანიას შეიძლება ჰქონდეს 15 განსხვავებული პროდუქტი, მაგრამ მისი მოგების უმეტესი ნაწილი შეიძლება მოდიოდეს ერთ კონკრეტულ სასმელზე.

კომპანიის მენეჯმენტთან ერთად, ფხიზლად ინვესტორები შეუძლია ყურადღებით ადევნოს თვალი მაღალი პროდუქციის წვლილის ზღვარს სხვა პროდუქტებთან შედარებით, რათა შეაფასოს კომპანიის დამოკიდებულება მის ვარსკვლავ შემსრულებელზე. კომპანია ყურადღებას ამახვილებს ვარსკვლავების პროდუქტის ინვესტიციის ან გაფართოების, ან გაჩენისგან კონკურენტული პროდუქტის შესახებ, შეიძლება მიუთითებდეს იმაზე, რომ კომპანიის მომგებიანობა და საბოლოოდ მისი წილის ფასი შეიძლება იყოს იმოქმედა.

ძალიან დაბალი ან უარყოფითი წვლილის მარჟის ღირებულებები მიუთითებს ეკონომიკურად არა სიცოცხლისუნარიან პროდუქტებზე, რომელთა წარმოება და გაყიდვები უნდა განადგურდეს. წვლილის დაბალი ღირებულებები შეიძლება შეინიშნოს შრომის ინტენსიური ინდუსტრიის სექტორებში, როგორიცაა წარმოება, როგორც ცვლადი ხარჯები, უფრო მაღალია, ხოლო კონტრიბუციის ზღვრების მაღალი ღირებულებებია გავრცელებული იმ კაპიტალის ინტენსიური სექტორები.

კონტრიბუციის ზღვრის კონცეფცია გამოიყენება სხვადასხვა დონეზე წარმოება, ბიზნეს სეგმენტები და პროდუქტები. ფიგურა შეიძლება გამოითვალოს მთელი კორპორატიისთვის, კონკრეტულად შვილობილი, კონკრეტული ბიზნეს განყოფილებისთვის ან ერთეულისთვის, კონკრეტული ცენტრისთვის ან ობიექტისთვის, განაწილების ან გაყიდვის არხისთვის, პროდუქციის ხაზისთვის, ან ცალკეული პროდუქტებისთვის.