ბრაზილია, რუსეთი, ინდოეთი და ჩინეთი (BRIC) განმარტება

რა არის ბრაზილია, რუსეთი, ინდოეთი და ჩინეთი (BRIC)?

BRIC არის აკრონიმი ბრაზილიის, რუსეთის, ინდოეთისა და ჩინეთის განვითარებადი ქვეყნებისთვის - ქვეყნები, რომლებიც ითვლება წარმოებული საქონლის, მომსახურებისა და ნედლეულის მომავალ დომინანტურ მიმწოდებლებად 2050 წლისთვის. ჩინეთი და ინდოეთი გახდებიან წარმოებული დომინანტური მიმწოდებლები მსოფლიოში საქონელი ბრაზილია და რუსეთი გახდებიან დომინანტები, როგორც ნედლეულის მომწოდებლები. 2010 წლიდან სამხრეთ აფრიკა შეუერთდა ჯგუფს, რომელსაც ახლა BRICS ეწოდება.

BRIC– ის ზრდა გლობალურ დომინირებაში

1990 წელს BRIC– ის ქვეყნებზე მოდის მთლიანი შიდა პროდუქტის (მშპ) 11%. 2014 წლისთვის ეს მაჩვენებელი თითქმის 30%-მდე გაიზარდა. ეს მაჩვენებლები მოიცავს ყველაზე მაღალ 2010 წელს, ღირებულების ვარდნის შემდეგ, 2008 წლის ფინანსური კრიზისის გარშემო.

BRIC– ის ქვეყნები თავდაპირველად ვარაუდობდნენ, რომ ყველაზე სწრაფად მზარდი საბაზრო ეკონომიკა იქნებოდა ჯიმ ო’ნილის მიერ გოლდმან საქსი 2001 წელს Goldman Sachs– ის თეზისი არ ამტკიცებს, რომ ეს ქვეყნები არიან პოლიტიკური ალიანსი, ისევე როგორც ევროკავშირი (EU), ან ოფიციალური სავაჭრო ასოციაცია. ამის ნაცვლად, ის ამტკიცებს, რომ მათ აქვთ ძალა, როგორც ეკონომიკური ბლოკი. BRIC– ის ქვეყნებს არ გამოუცხადებიათ ოფიციალური სავაჭრო შეთანხმებები, მაგრამ ლიდერები რეგულარულად ესწრებიან სამიტებს ერთად და ხშირად მოქმედებენ ერთმანეთის ინტერესების შესაბამისად. გამოითქვა მოსაზრება, რომ 2050 წლისთვის ეს ეკონომიკები უფრო მდიდარი იქნებოდა ვიდრე ამჟამინდელი ძირითადი ეკონომიკური ძალების უმეტესობა.

ეს ზრდა განპირობებულია ამ ქვეყნებში შრომის და წარმოების დაბალი ხარჯებით. BRIC– ის ინიციალიზაცია გაფართოვდა და მოიცვა სამხრეთ აფრიკა, როგორც მეხუთე ქვეყანა 2010 წელს. ბევრი კომპანია ასევე მოიხსენიებს BRIC ქვეყნებს, როგორც საგარეო გაფართოების წყაროს ან პირდაპირი უცხოური ინვესტიცია (FDI) შესაძლებლობები. უცხოური ბიზნესის გაფართოება ხდება იმ ქვეყნებში, სადაც პერსპექტიული ეკონომიკაა, სადაც ინვესტიცია უნდა განხორციელდეს.

Goldman Sachs- მა, რომელმაც ეს ტერმინი შექმნა, ასევე შექმნა საინვესტიციო ფონდი, რომელიც განსაკუთრებით მიზნად ისახავს BRIC ეკონომიკის შესაძლებლობებს. თუმცა, ეს ფონდი გაერთიანდა უფრო ფართო განვითარებადი ბაზრების ფონდთან 2015 წელს ეკონომიკის ზრდის პერსპექტივების შენელების შემდეგ.

შესავალი და ადრეული წერა BRIC– ებზე

ო'ნილის 2001 წლის ანგარიშში, რომელიც გამოქვეყნდა Goldman Sachs- ის მიერ, მან აღნიშნა, რომ 2002 წელს გლობალური მშპ უნდა გაიზარდოს 1.7% -ით, ხოლო BRIC- ის ქვეყნები უფრო სწრაფად იზრდებოდნენ ვიდრე G-7. G-7 არის შვიდი ყველაზე მოწინავე გლობალური ეკონომიკის ჯგუფი, რომელშიც შედის კანადა, საფრანგეთი, გერმანია, იტალია, იაპონია, გაერთიანებული სამეფო და შეერთებული შტატები.

ნაშრომში "ავაშენოთ უკეთესი ეკონომიკური BRIC", ო'ნილი გადის მშპ -ს გაზომვისა და პროგნოზირების ოთხ სცენარს, მორგებული მსყიდველობითი უნარის პარიტეტზე (PPP). ამ სცენარებში, BRIC– ის ნომინალური მშპ ვარაუდი 2001 წლის 8% –ით აშშ დოლარში (აშშ დოლარი) იზრდება 14.2% –მდე, ან PPP– ის განაწილებისას 23.3% -დან 27.0% –მდე.

2003 წელს დომინიკ ვილსონმა და რუპა პურუშოთამანმა კვლავ დაწერეს მოხსენება "ოცნებობ BRICs– თან: გზა 2050 წლამდე". გამოქვეყნებულია Goldman Sachs– ის მიერ და აცხადებს, რომ 2050 წლისთვის BRIC– ის მტევანი შეიძლება გაიზარდოს G7– ზე უფრო დიდი ზომისას, როდესაც აშშ დოლარით იზომება. ამრიგად, მსოფლიოს ყველაზე მნიშვნელოვანი ეკონომიკები მკვეთრად განსხვავდება ოთხ ათწლეულში, ხოლო უდიდესი გლობალური ეკონომიკური ძალები, ერთ სულ მოსახლეზე შემოსავლით, აღარ იქნება უმდიდრესი ქვეყნები.

2007 წლის ნამუშევარი, BRIC და მიღმა ფოკუსირებულია BRIC– ის ზრდის პოტენციალზე, ამ მზარდი ეკონომიკის გარემოზე ზემოქმედებასთან და მათი ზრდის მდგრადობასთან ერთად. ანგარიშში გათვალისწინებულია შემდეგი 11, (N-11), ტერმინი 11 განვითარებადი ეკონომიკისთვის, BRIC ქვეყნებთან მიმართებაში. კვლევამ ასევე განიხილა ახალი გლობალური ბაზრების საერთო აღმავლობა.

BRIC– ის კრიტიკა

ო’ნილის BRIC თეზისი წლების განმავლობაში გამოწვეული იყო, რადგან ეკონომიკური და გეოპოლიტიკური კლიმატი შეიცვალა. არგუმენტები მოიცავს მოსაზრებას, რომ ნედლეული BRIC ქვეყნებში ჩინეთში, რუსეთსა და სამხრეთ აფრიკაში შეუზღუდავია. ისინი, ვინც აკრიტიკებენ ზრდის მოდელებს, ამბობენ, რომ იგნორირებას უკეთებენ წიაღისეული საწვავის, ურანის და სხვა კრიტიკულ და ძლიერ გამოყენებულ რესურსებს. იგი ასევე ამტკიცებდა, რომ ჩინეთი მშპ – ს ზრდას და პოლიტიკურ ძალას აღემატება BRIC– ის სხვა წევრების ეკონომიკას, რაც მას სხვა კატეგორიაში აყენებს.