Blockchain-definitie: wat u moet weten

Als je de afgelopen tien jaar bankieren, beleggen of cryptocurrency hebt gevolgd, heb je misschien de term 'blockchain' gehoord, de technologie voor het bijhouden van gegevens achter het Bitcoin-netwerk.

Wat is Blockchain?

Blockchain lijkt ingewikkeld, en dat kan het ook zijn, maar het kernconcept is eigenlijk vrij eenvoudig. Een blockchain is een soort database. Om blockchain te kunnen begrijpen, helpt het om eerst te begrijpen wat een database eigenlijk is.

Een database is een verzameling informatie die elektronisch wordt opgeslagen op een computersysteem. Informatie, of gegevens, in databases is meestal gestructureerd in tabelformaat om gemakkelijker zoeken en filteren op specifieke informatie mogelijk te maken. Wat is het verschil tussen iemand die een spreadsheet gebruikt om informatie op te slaan in plaats van een database?

Spreadsheets zijn ontworpen voor één persoon of een kleine groep mensen om beperkte hoeveelheden informatie op te slaan en te openen. Een database daarentegen is ontworpen om aanzienlijk grotere hoeveelheden informatie te bevatten die snel en gemakkelijk door een willekeurig aantal gebruikers tegelijk kan worden geopend, gefilterd en gemanipuleerd.

Grote databases bereiken dit door gegevens te huisvesten op servers die zijn gemaakt van krachtige computers. Deze servers kunnen soms worden gebouwd met honderden of duizenden computers om de rekenkracht en opslagcapaciteit die nodig is voor veel gebruikers om toegang te krijgen tot de database tegelijkertijd. Hoewel een spreadsheet of database voor een onbeperkt aantal mensen toegankelijk kan zijn, is deze vaak eigendom van een bedrijf en beheerd door een aangewezen persoon die volledige controle heeft over hoe het werkt en de gegevens erin.

Dus hoe verschilt een blockchain van een database?

Opslagstructuur

Een belangrijk verschil tussen een typische database en een blockchain is de manier waarop de gegevens zijn gestructureerd. Een blockchain verzamelt informatie samen in groepen, ook wel blokken genoemd, die sets informatie bevatten. Blokken hebben bepaalde opslagcapaciteiten en worden, wanneer ze zijn gevuld, aan het eerder gevulde blok geketend, waardoor een gegevensketen wordt gevormd die bekend staat als de "Blockchain." Alle nieuwe informatie die op dat vers toegevoegde blok volgt, wordt gecompileerd tot een nieuw gevormd blok dat vervolgens ook aan de keten wordt toegevoegd eenmaal gevuld.

Een database structureert zijn gegevens in tabellen, terwijl een blockchain, zoals de naam al aangeeft, zijn gegevens structureert in brokken (blokken) die aan elkaar zijn geketend. Dit zorgt ervoor dat alle blockchains databases zijn, maar niet alle databases blockchains. Dit systeem maakt ook inherent een onomkeerbare tijdlijn van gegevens wanneer het in een gedecentraliseerd karakter wordt geïmplementeerd. Wanneer een blok is gevuld, wordt het in steen gebeiteld en wordt het een onderdeel van deze tijdlijn. Elk blok in de keten krijgt een exacte tijdstempel wanneer het aan de keten wordt toegevoegd.

Transactieproces

Kenmerken van cryptovaluta

Decentralisatie

Om blockchain te begrijpen, is het leerzaam om het te zien in de context van hoe het door Bitcoin is geïmplementeerd. Net als een database heeft Bitcoin een verzameling computers nodig om zijn blockchain op te slaan. Voor Bitcoin is deze blockchain slechts een specifiek type database waarin elke ooit gemaakte Bitcoin-transactie wordt opgeslagen. In het geval van Bitcoin, en in tegenstelling tot de meeste databases, bevinden deze computers zich niet allemaal onder één dak en wordt elke computer of groep computers beheerd door een uniek individu of een unieke groep individuen.

Stel je voor dat een bedrijf een server bezit die bestaat uit 10.000 computers met een database die alle accountgegevens van de klant bevat. Dit bedrijf heeft een magazijn met al deze computers onder één dak en heeft de volledige controle over elk van deze computers en alle informatie die erop staat. Evenzo bestaat Bitcoin uit duizenden computers, maar elke computer of groep computers die zijn blockchain bevindt zich op een andere geografische locatie en ze worden allemaal beheerd door afzonderlijke individuen of groepen van mensen. Deze computers die het netwerk van Bitcoin vormen, worden knooppunten genoemd.

In dit model wordt de blockchain van Bitcoin decentraal gebruikt. Er bestaan ​​echter wel particuliere, gecentraliseerde blockchains, waarbij de computers waaruit het netwerk bestaat, eigendom zijn van en worden beheerd door een enkele entiteit.

In een blockchain heeft elk knooppunt een volledig overzicht van de gegevens die sinds het begin op de blockchain zijn opgeslagen. Voor Bitcoin zijn de gegevens de volledige geschiedenis van alle Bitcoin-transacties. Als een knooppunt een fout in zijn gegevens heeft, kan het de duizenden andere knooppunten als referentiepunt gebruiken om zichzelf te corrigeren. Op deze manier kan geen enkel knooppunt in het netwerk de informatie die erin wordt bewaard, wijzigen. Hierdoor is de geschiedenis van transacties in elk blok waaruit de blockchain van Bitcoin bestaat onomkeerbaar.

Als een gebruiker knoeit met het transactieoverzicht van Bitcoin, zouden alle andere knooppunten naar elkaar verwijzen en gemakkelijk het knooppunt met de onjuiste informatie lokaliseren. Dit systeem helpt om een ​​exacte en transparante volgorde van gebeurtenissen vast te stellen. Voor Bitcoin is deze informatie een lijst met transacties, maar het is ook mogelijk voor een blockchain om een verscheidenheid aan informatie bevatten, zoals juridische contracten, staatsidentificaties of het product van een bedrijf voorraad.

Om te veranderen hoe dat systeem werkt, of de informatie die erin is opgeslagen, zou een meerderheid van de rekenkracht van het gedecentraliseerde netwerk het eens moeten zijn over genoemde wijzigingen. Dit zorgt ervoor dat alle veranderingen die plaatsvinden in het belang van de meerderheid zijn.

Transparantie

Vanwege het gedecentraliseerde karakter van de blockchain van Bitcoin, kunnen alle transacties transparant worden bekeken door een persoonlijk knooppunt te hebben of door blockchain-verkenners waarmee iedereen transacties live kan zien. Elk knooppunt heeft zijn eigen kopie van de keten die wordt bijgewerkt als nieuwe blokken worden bevestigd en toegevoegd. Dit betekent dat als u dat zou willen, u Bitcoin overal kunt volgen.

Er zijn bijvoorbeeld in het verleden beurzen gehackt waarbij degenen die Bitcoin op de beurs hadden alles verloren. Hoewel de hacker volledig anoniem kan zijn, zijn de Bitcoins die ze hebben geëxtraheerd gemakkelijk te traceren. Als de Bitcoins die in sommige van deze hacks zijn gestolen, zouden worden verplaatst of ergens zouden worden uitgegeven, zou dat bekend zijn.

Is Blockchain veilig?

Blockchain-technologie is op verschillende manieren verantwoordelijk voor de problemen van veiligheid en vertrouwen. Ten eerste worden nieuwe blokken altijd lineair en chronologisch opgeslagen. Dat wil zeggen, ze worden altijd toegevoegd aan het "einde" van de blockchain. Als je naar de blockchain van Bitcoin kijkt, zie je dat elk blok een positie op de ketting heeft, een zogenaamde 'hoogte'. In november 2020 had de hoogte van het blok tot nu toe 656.197 blokken bereikt.

Nadat een blok aan het einde van de blockchain is toegevoegd, is het erg moeilijk om terug te gaan en de inhoud van het blok te wijzigen, tenzij de meerderheid een consensus heeft bereikt om dit te doen. Dat komt omdat elk blok zijn eigen hash bevat, samen met de hash van het blok ervoor, evenals de eerder genoemde tijdstempel. Hash-codes worden gemaakt door een wiskundige functie die digitale informatie omzet in een reeks cijfers en letters. Als die informatie op enigerlei wijze wordt bewerkt, verandert ook de hashcode.

Dit is waarom dat belangrijk is voor de beveiliging. Laten we zeggen dat een hacker de blockchain wil veranderen en Bitcoin van alle anderen wil stelen. Als ze hun eigen enkele exemplaar zouden wijzigen, zou het niet langer overeenkomen met het exemplaar van alle anderen. Wanneer alle anderen hun kopieën met elkaar vergelijken, zouden ze zien dat dit ene exemplaar opvalt en dat de hackerversie van de ketting als onwettig zou worden weggegooid.

Om met een dergelijke hack te slagen, zou de hacker tegelijkertijd 51% van de kopieën van de blockchain zodat hun nieuwe kopie de meerderheidskopie wordt en dus de overeengekomen keten. Zo'n aanval zou ook een enorme hoeveelheid geld en middelen vergen, omdat ze alle blokken opnieuw zouden moeten doen omdat ze nu verschillende tijdstempels en hash-codes zouden hebben.

Vanwege de omvang van het netwerk van Bitcoin en hoe snel het groeit, zouden de kosten om zo'n prestatie te leveren waarschijnlijk onoverkomelijk zijn. Dit zou niet alleen extreem duur zijn, maar het zou waarschijnlijk ook vruchteloos zijn. Zoiets zou niet onopgemerkt blijven, aangezien netwerkleden zulke drastische wijzigingen in de blockchain zouden zien. De netwerkleden zouden dan afsplitsen naar een nieuwe versie van de keten die niet is aangetast.

Dit zou ertoe leiden dat de aangevallen versie van Bitcoin in waarde keldert, waardoor de aanval uiteindelijk zinloos wordt omdat de slechte speler de controle heeft over een waardeloos bezit. Hetzelfde zou gebeuren als de slechte acteur de nieuwe vork van Bitcoin zou aanvallen. Het is zo gebouwd dat deelname aan het netwerk veel meer economisch gestimuleerd wordt dan het aan te vallen.

Bitcoin versus Blockchain

Het doel van blockchain is om digitale informatie vast te leggen en te verspreiden, maar niet te bewerken. Blockchain-technologie werd voor het eerst beschreven in 1991 door Stuart Haber en W. Scott Stornetta, twee onderzoekers die een systeem wilden implementeren waar niet met de tijdstempels van documenten kon worden geknoeid. Maar het was pas bijna twee decennia later, met de lancering van Bitcoin in januari 2009, dat blockchain zijn eerste echte toepassing had.

Het Bitcoin-protocol is gebouwd op een blockchain. In een onderzoekspaper waarin de digitale valuta werd geïntroduceerd, zei de pseudonieme maker van Bitcoin, Satoshi Nakamoto, noemde het "een nieuw elektronisch geldsysteem dat volledig peer-to-peer is, zonder vertrouwde derde partij."

Het belangrijkste om hier te begrijpen is dat Bitcoin alleen blockchain gebruikt als middel om transparant vast te leggen een grootboek van betalingen, maar blockchain kan in theorie worden gebruikt om een ​​onbeperkt aantal gegevenspunten vast te leggen. Zoals hierboven besproken, kan dit de vorm hebben van transacties, stemmen bij een verkiezing, productinventarissen, staatsidentificaties, akten aan huizen en nog veel meer.

Momenteel is er een grote verscheidenheid aan op blockchain gebaseerde projecten die blockchain willen implementeren op manieren om de samenleving te helpen, anders dan alleen het registreren van transacties. Een goed voorbeeld is dat blockchain wordt gebruikt als een manier om te stemmen bij democratische verkiezingen. De aard van de onveranderlijkheid van blockchain betekent dat frauduleus stemmen veel moeilijker zou worden.

Een stemsysteem zou bijvoorbeeld zo kunnen werken dat elke burger van een land een enkele cryptocurrency of token zou krijgen. Elke kandidaat krijgt dan een specifiek portemonnee-adres en de kiezers sturen hun token of crypto naar het adres van de kandidaat waarop ze willen stemmen. Het transparante en traceerbare karakter van blockchain zou de noodzaak van het tellen van stemmen door mensen en het vermogen van slechte actoren om met fysieke stembiljetten te knoeien, elimineren.

Blockchain vs. Banken

Banken en gedecentraliseerde blockchains zijn enorm verschillend. Laten we, om te zien hoe een bank verschilt van blockchain, het banksysteem vergelijken met de implementatie van blockchain door Bitcoin.

Hoe wordt Blockchain gebruikt?

Zoals we nu weten, slaan blokken op de blockchain van Bitcoin gegevens op over geldtransacties. Maar het blijkt dat blockchain eigenlijk ook een betrouwbare manier is om gegevens over andere soorten transacties op te slaan.

Sommige bedrijven die blockchain al hebben geïntegreerd, zijn Walmart, Pfizer, AIG, Siemens, Unilever en tal van anderen. IBM heeft bijvoorbeeld zijn Food Trust-blockchain gemaaktom de reis te traceren die voedselproducten afleggen om hun locaties te bereiken.

Waarom doe je dit? De voedingsindustrie heeft talloze uitbraken van e Coli, salmonella, listeria en gevaarlijke stoffen gezien die per ongeluk in voedingsmiddelen zijn geïntroduceerd. In het verleden kostte het weken om de bron van deze uitbraken of de oorzaak van ziekte te vinden van wat mensen eten.

Het gebruik van blockchain geeft merken de mogelijkheid om de route van een voedingsproduct te volgen vanaf de oorsprong, via elke stop die het maakt en uiteindelijk de levering. Als een voedingsmiddel besmet blijkt te zijn, kan het via elke stop tot aan de oorsprong worden getraceerd. Niet alleen dat, deze bedrijven kunnen nu ook al het andere zien waarmee ze in contact zijn gekomen, waardoor het probleem veel eerder kan worden geïdentificeerd en mogelijk levens kan worden gered. Dit is een voorbeeld van blockchains in de praktijk, maar er zijn veel andere vormen van blockchain-implementatie.

Bankieren en Financiën

Misschien heeft geen enkele branche meer baat bij het integreren van blockchain in zijn bedrijfsvoering dan bij bankieren. Financiële instellingen werken alleen tijdens kantooruren, vijf dagen per week. Dat betekent dat als u op vrijdag om 18.00 uur een cheque probeert te storten, u waarschijnlijk tot maandagochtend moet wachten om te zien dat het geld op uw rekening staat. Zelfs als u uw storting tijdens kantooruren doet, kan het nog steeds een tot drie dagen duren om de transactie te verifiëren vanwege het enorme aantal transacties dat banken moeten afwikkelen. Blockchain slaapt daarentegen nooit.

Door blockchain in banken te integreren, kunnen consumenten hun transacties in slechts 10 minuten verwerkt zien,eigenlijk de tijd die nodig is om een ​​blok aan de blockchain toe te voegen, ongeacht feestdagen of het tijdstip van de dag of week. Met blockchain hebben banken ook de mogelijkheid om sneller en veiliger geld tussen instellingen uit te wisselen. In de aandelenhandel kan het afwikkelings- en clearingproces bijvoorbeeld tot drie dagen duren (of langer, als u internationaal handelt), wat betekent dat het geld en de aandelen voor die periode van. worden bevroren tijd.

Gezien de omvang van de bedragen die ermee gemoeid zijn, kunnen zelfs de paar dagen dat het geld onderweg is aanzienlijke kosten en risico's voor banken met zich meebrengen. De Europese bank Santander en haar onderzoekspartners schatten de potentiële besparingen op $ 15 miljard tot $ 20 miljard per jaar.Capgemini, een Frans adviesbureau, schat dat consumenten jaarlijks tot $ 16 miljard aan bank- en verzekeringskosten kunnen besparenvia op blockchain gebaseerde applicaties.

Munteenheid

Blockchain vormt de basis voor cryptocurrencies zoals Bitcoin. De Amerikaanse dollar wordt gecontroleerd door de Federal Reserve. Onder dit centrale autoriteitssysteem zijn de gegevens en valuta van een gebruiker technisch gezien aan de grillen van hun bank of overheid. Als de bank van een gebruiker wordt gehackt, lopen de privégegevens van de klant gevaar. Als de bank van de klant instort of als ze in een land wonen met een onstabiele overheid, kan de waarde van hun valuta in gevaar komen. In 2008 werden enkele banken die geen geld meer hadden, gedeeltelijk gered met belastinggeld. Dit zijn de zorgen van waaruit Bitcoin voor het eerst is bedacht en ontwikkeld.

Door zijn activiteiten over een netwerk van computers te spreiden, stelt blockchain Bitcoin en andere cryptocurrencies in staat om te werken zonder dat er een centrale autoriteit nodig is. Dit vermindert niet alleen het risico, maar elimineert ook veel van de verwerkings- en transactiekosten. Het kan mensen in landen met onstabiele valuta's of financiële infrastructuren ook een stabielere valuta geven met meer toepassingen en een breder netwerk van personen en instellingen waarmee ze zaken kunnen doen, zowel in eigen land als in internationaal.

Het gebruik van cryptocurrency-portefeuilles voor spaarrekeningen of als betaalmiddel is vooral diepgaand voor degenen die geen staatsidentificatie hebben. Sommige landen zijn misschien door oorlog verscheurd of hebben regeringen die geen echte infrastructuur hebben om identificatie te verstrekken. Burgers van dergelijke landen hebben mogelijk geen toegang tot spaar- of effectenrekeningen en daarom geen manier om rijkdom veilig op te slaan.

Gezondheidszorg

Zorgverleners kunnen blockchain gebruiken om de medische dossiers van hun patiënten veilig op te slaan. Wanneer een medisch dossier wordt gegenereerd en ondertekend, kan het in de blockchain worden geschreven, wat patiënten het bewijs en vertrouwen geeft dat het dossier niet kan worden gewijzigd. Deze persoonlijke gezondheidsdossiers zouden met een privésleutel op de blockchain kunnen worden gecodeerd en opgeslagen, zodat ze alleen voor bepaalde personen toegankelijk zijn, waardoor de privacy wordt gewaarborgd.

Registraties van eigendom

Als u ooit tijd hebt doorgebracht in uw lokale Recorder's Office, weet u dat het proces van het vastleggen van eigendomsrechten zowel omslachtig als inefficiënt is. Tegenwoordig moet een fysieke akte worden overhandigd aan een overheidsmedewerker bij het lokale opnamekantoor, waar het handmatig wordt ingevoerd in de centrale database en openbare index van de provincie. In het geval van een eigendomsgeschil moeten vorderingen op het onroerend goed worden verzoend met de openbare index.

Dit proces is niet alleen kostbaar en tijdrovend, het zit ook vol met menselijke fouten, waarbij elke onnauwkeurigheid het volgen van eigendomsbezit minder efficiënt maakt. Blockchain heeft het potentieel om de noodzaak voor het scannen van documenten en het opsporen van fysieke bestanden in een lokaal opnamekantoor te elimineren. Als eigendom van onroerend goed wordt opgeslagen en geverifieerd op de blockchain, kunnen eigenaren erop vertrouwen dat hun daad nauwkeurig en permanent wordt vastgelegd.

In door oorlog verscheurde landen of gebieden die weinig tot geen overheids- of financiële infrastructuur hebben, en zeker geen "Recorder's Office", kan het bijna onmogelijk zijn om het eigendom van een onroerend goed te bewijzen. Als een groep mensen die in zo'n gebied woont, blockchain kan gebruiken, kunnen transparante en duidelijke tijdlijnen van eigendom van onroerend goed worden vastgesteld.

Slimme contracten

EEN slim contract is een computercode die in de blockchain kan worden ingebouwd om een ​​contractovereenkomst te vergemakkelijken, te verifiëren of te onderhandelen. Slimme contracten werken onder een aantal voorwaarden waarmee gebruikers akkoord gaan. Wanneer aan deze voorwaarden is voldaan, worden de voorwaarden van de overeenkomst automatisch uitgevoerd.

Stel dat een potentiële huurder bijvoorbeeld een appartement wil huren met een slim contract. De verhuurder stemt ermee in om de huurder de deurcode van het appartement te geven zodra de huurder de borg betaalt. Zowel de huurder als de verhuurder zouden hun respectieve delen van de deal naar het slimme contract sturen, wat: zou de deurcode vasthouden en automatisch inwisselen voor de borg op de datum waarop de huurovereenkomst begint. Als de verhuurder de deurcode niet op de leasedatum verstrekt, betaalt het slimme contract de borg terug. Dit zou de vergoedingen en procedures elimineren die typisch zijn voor het gebruik van een notaris, externe bemiddelaar of advocaten.

Toeleveringsketens

Net als in het IBM Food Trust-voorbeeld kunnen leveranciers blockchain gebruiken om de herkomst van ingekochte materialen vast te leggen. Dit zou bedrijven in staat stellen om de authenticiteit van hun producten te verifiëren, samen met gemeenschappelijke labels als 'Biologisch', 'Lokaal' en 'Fair Trade'.

Zoals gemeld door Forbes, de voedingsindustrie neemt het gebruik steeds meer over van blockchain om het pad en de veiligheid van voedsel te volgen tijdens de reis van boerderij naar gebruiker.

Stemmen

Zoals gezegd kan blockchain worden gebruikt om een ​​modern stemsysteem te vergemakkelijken. Stemmen met blockchain heeft het potentieel om verkiezingsfraude te elimineren en de opkomst te verhogen, zoals werd getest bij de tussentijdse verkiezingen van november 2018 in West Virginia. Het op deze manier gebruiken van blockchain zou het bijna onmogelijk maken om met stemmen te knoeien. Het blockchain-protocol zou ook de transparantie in het verkiezingsproces behouden, het personeel verminderen dat nodig is om een ​​verkiezing uit te voeren en ambtenaren bijna onmiddellijke resultaten opleveren. Dit zou de noodzaak van hertellingen of enige echte bezorgdheid dat fraude de verkiezingen zou kunnen bedreigen, elimineren.

Voor- en nadelen van Blockchain

Ondanks al zijn complexiteit is het potentieel van blockchain als een gedecentraliseerde vorm van archivering bijna onbeperkt. Van meer gebruikersprivacy en verhoogde beveiliging tot lagere verwerkingskosten en minder fouten, blockchain-technologie kan heel goed toepassingen zien die verder gaan dan hierboven beschreven. Maar er zijn ook enkele nadelen.

Hier zijn de verkoopargumenten van blockchain voor bedrijven die momenteel op de markt zijn in meer detail.

Voordelen van Blockchain

Nauwkeurigheid van de ketting

Transacties op het blockchain-netwerk worden goedgekeurd door een netwerk van duizenden computers. Hierdoor wordt bijna alle menselijke betrokkenheid bij het verificatieproces weggenomen, wat resulteert in minder menselijke fouten en een nauwkeurige registratie van informatie. Zelfs als een computer op het netwerk een rekenfout zou maken, zou de fout slechts worden gemaakt voor één exemplaar van de blockchain. Om ervoor te zorgen dat die fout zich naar de rest van de blockchain verspreidt, moet deze op zijn minst zijn gemaakt 51% van de computers in het netwerk - een bijna onmogelijkheid voor een groot en groeiend netwerk ter grootte van Bitcoins.

Kostenbesparingen

Gewoonlijk betalen consumenten een bank om een ​​transactie te verifiëren, een notaris om een ​​document te ondertekenen of een minister om een ​​huwelijk te sluiten. Blockchain elimineert de noodzaak voor verificatie door derden en daarmee de bijbehorende kosten. Ondernemers betalen een kleine vergoeding wanneer ze betalingen met creditcards accepteren, bijvoorbeeld omdat banken en betalingsverwerkingsbedrijven die transacties moeten verwerken. Bitcoin daarentegen heeft geen centrale autoriteit en heeft beperkte transactiekosten.

Decentralisatie

Blockchain slaat geen van zijn informatie op een centrale locatie op. In plaats daarvan wordt de blockchain gekopieerd en verspreid over een netwerk van computers. Telkens wanneer een nieuw blok aan de blockchain wordt toegevoegd, werkt elke computer op het netwerk zijn blockchain bij om de verandering weer te geven. Door die informatie over een netwerk te verspreiden, in plaats van deze op te slaan in één centrale database, wordt het moeilijker om met blockchain te knoeien. Als een kopie van de blockchain in handen zou vallen van een hacker, zou slechts een enkele kopie van de informatie, in plaats van het hele netwerk, in gevaar komen.

Efficiënte transacties

Transacties die via een centrale autoriteit worden geplaatst, kunnen enkele dagen in beslag nemen. Als u bijvoorbeeld op vrijdagavond een cheque probeert te storten, ziet u mogelijk pas op maandagochtend geld op uw rekening staan. Waar financiële instellingen vijf dagen per week tijdens kantooruren werken, werkt blockchain 24 uur per dag, zeven dagen per week en 365 dagen per jaar. Transacties kunnen in slechts tien minuten worden voltooid en kunnen al na een paar uur als veilig worden beschouwd. Dit is vooral handig voor: grensoverschrijdend transacties, die meestal veel langer duren vanwege tijdzoneproblemen en het feit dat alle partijen de betalingsverwerking moeten bevestigen.

Privé transacties

Veel blockchain-netwerken werken als openbare databases, wat betekent dat iedereen met een internetverbinding een lijst met de transactiegeschiedenis van het netwerk kan bekijken. Hoewel gebruikers toegang hebben tot details over transacties, hebben ze geen toegang tot identificerende informatie over de gebruikers die deze transacties uitvoeren. Het is een veel voorkomende misvatting dat blockchain-netwerken zoals bitcoin anoniem zijn, terwijl ze in feite alleen vertrouwelijk zijn.

Dat wil zeggen, wanneer een gebruiker openbare transacties doet, wordt hun unieke code a publieke sleutel, wordt vastgelegd op de blockchain, in plaats van hun persoonlijke informatie. Als een persoon een Bitcoin-aankoop heeft gedaan op een beurs waarvoor identificatie vereist is, is de identiteit van de persoon nog steeds gekoppeld aan hun blockchain-adres, maar een transactie, zelfs wanneer deze aan de naam van een persoon is gekoppeld, onthult geen persoonlijke informatie.

Veilige transacties

Zodra een transactie is geregistreerd, moet de authenticiteit ervan worden geverifieerd door het blockchain-netwerk. Duizenden computers op de blockchain haasten zich om te bevestigen dat de details van de aankoop correct zijn. Nadat een computer de transactie heeft gevalideerd, wordt deze toegevoegd aan het blockchain-blok. Elk blok op de blockchain bevat zijn eigen unieke hash, samen met de unieke hash van het blok ervoor. Wanneer de informatie op een blok op enigerlei wijze wordt bewerkt, verandert de hashcode van dat blok, maar de hashcode op het blok erna niet. Deze discrepantie maakt het uiterst moeilijk om informatie op de blockchain zonder kennisgeving te wijzigen.

Transparantie

De meeste blockchains zijn volledig open source software. Dit betekent dat iedereen de code kan bekijken. Dit geeft auditors de mogelijkheid om cryptocurrencies zoals Bitcoin te beoordelen voor veiligheid. Dit betekent ook dat er geen echte autoriteit is over wie de code van Bitcoin beheert of hoe deze wordt bewerkt. Hierdoor kan iedereen wijzigingen of upgrades aan het systeem voorstellen. Als een meerderheid van de netwerkgebruikers het erover eens is dat de nieuwe versie van de code met de upgrade goed en de moeite waard is, kan Bitcoin worden bijgewerkt.

Bankieren zonder bankrekening

Misschien wel het meest diepgaande facet van blockchain en Bitcoin is het vermogen voor iedereen, ongeacht etniciteit, geslacht of culturele achtergrond, om het te gebruiken. Volgens de Wereldbank zijn er bijna 2 miljard volwassenen die geen bankrekening hebben of geen middelen hebben om hun geld of rijkdom op te slaan.Bijna al deze personen wonen in ontwikkelingslanden waar de economie nog in de kinderschoenen staat en volledig afhankelijk is van contant geld.

Deze mensen verdienen vaak weinig geld dat in fysiek geld wordt uitbetaald. Vervolgens moeten ze dit fysieke geld op verborgen locaties in hun huis of woonplaats opslaan, waardoor ze het slachtoffer worden van diefstal of onnodig geweld. Sleutels tot een bitcoin-portemonnee kunnen worden bewaard op een stuk papier, een goedkope mobiele telefoon of zelfs worden onthouden indien nodig. Voor de meeste mensen is het waarschijnlijk dat deze opties gemakkelijker verborgen zijn dan een stapeltje geld onder een matras.

Blockchains van de toekomst zoeken ook naar oplossingen om niet alleen een rekeneenheid voor te zijn vermogensopslag, maar ook voor het opslaan van medische dossiers, eigendomsrechten en een verscheidenheid aan andere juridische contracten.

Nadelen van Blockchain

Hoewel er aanzienlijke voordelen zijn aan de blockchain, zijn er ook aanzienlijke uitdagingen voor de acceptatie ervan. De wegversperringen voor de toepassing van blockchain-technologie zijn niet alleen technisch. De echte uitdagingen zijn voor het grootste deel politiek en regelgevend, om nog maar te zwijgen van de duizenden uren (lees: geld) van aangepast softwareontwerp en back-endprogrammering die nodig zijn om blockchain te integreren in de huidige business netwerken. Hier zijn enkele van de uitdagingen die een wijdverbreide adoptie van blockchain in de weg staan.

Technologiekosten:

Hoewel blockchain gebruikers geld kan besparen op transactiekosten, is de technologie verre van gratis. Het 'proof of work'-systeem dat bitcoin gebruikt om bijvoorbeeld transacties te valideren, verbruikt enorme hoeveelheden rekenkracht. In de echte wereld is de kracht van de miljoenen computers op het bitcoin-netwerk bijna wat Denemarken jaarlijks verbruikt. Uitgaande van elektriciteitskosten van $ 0,03 ~ $ 0,05 per kilowattuur, bedragen de mijnbouwkosten exclusief hardwarekosten ongeveer $ 5.000 ~ $ 7.000 per munt.10.

Ondanks de kosten van het minen van bitcoin, blijven gebruikers hun elektriciteitsrekening opdrijven om transacties op de blockchain te valideren. Dat komt omdat wanneer miners een blok toevoegen aan de bitcoin-blockchain, ze worden beloond met voldoende bitcoin om hun tijd en energie de moeite waard te maken. Als het echter gaat om blockchains die geen cryptocurrency gebruiken, moeten miners worden betaald of anderszins worden gestimuleerd om transacties te valideren.

Sommige oplossingen voor deze problemen beginnen te ontstaan. Er zijn bijvoorbeeld bitcoin-mijnbouwbedrijven opgezet om zonne-energie, overtollig aardgas van fracking-sites of stroom van windparken te gebruiken.

Snelheid inefficiëntie

Bitcoin is een perfecte case study voor de mogelijke inefficiënties van blockchain. Het "proof of work" -systeem van Bitcoin duurt ongeveer tien minuten om een ​​nieuw blok aan de blockchain toe te voegen. In dat tempo is het geschatte dat het blockchain-netwerk slechts ongeveer zeven transacties per seconde (TPS) kan beheren. Hoewel andere cryptocurrencies zoals Ethereum beter presteren dan bitcoin, worden ze nog steeds beperkt door blockchain. Het oudere merk Visa kan, voor de context, 24.000 TPS verwerken.

Oplossingen voor dit probleem zijn al jaren in ontwikkeling. Er zijn momenteel blockchains met meer dan 30.000 transacties per seconde.

Illegale activiteit

Hoewel vertrouwelijkheid op het blockchain-netwerk gebruikers beschermt tegen hacks en de privacy beschermt, maakt het ook illegale handel en activiteiten op het blockchain-netwerk mogelijk. Het meest geciteerde voorbeeld van het gebruik van blockchain voor illegale transacties is waarschijnlijk de Zijderoute, een online “dark web”-drugsmarktplaats die actief was van februari 2011 tot oktober 2013, toen het werd stilgelegd door de FBI.

De website stelde gebruikers in staat om door de website te bladeren zonder te worden gevolgd met behulp van de Tor-browser en om illegale aankopen te doen in Bitcoin of andere cryptocurrencies. De huidige Amerikaanse regelgeving vereist dat financiële dienstverleners informatie over hun klanten verkrijgen wanneer ze een rekening openen, de identiteit van elke klant verifiëren en bevestigen dat klanten niet voorkomen op een lijst van bekende of vermoedelijke terroristen organisaties. Dit systeem kan zowel als een pro als een contra worden gezien. Het geeft iedereen toegang tot financiële rekeningen, maar stelt criminelen ook in staat gemakkelijker transacties uit te voeren. Velen hebben betoogd dat de goede toepassingen van crypto, zoals bankieren in de wereld zonder banken, opwegen tegen de slechte toepassingen van cryptocurrency, vooral wanneer de meeste illegale activiteiten nog steeds worden bereikt via niet-traceerbare contant geld.

Regulatie

Velen in de crypto-ruimte hebben hun bezorgdheid geuit over overheidsregulering met betrekking tot cryptocurrencies. Terwijl het steeds moeilijker en bijna onmogelijk wordt om iets als Bitcoin als gedecentraliseerd te beëindigen netwerk groeit, kunnen overheden het in theorie illegaal maken om cryptocurrencies te bezitten of deel te nemen aan hun netwerken.

In de loop van de tijd is deze zorg kleiner geworden naarmate grote bedrijven zoals PayPal het eigendom en het gebruik van cryptocurrencies op hun platform beginnen toe te staan.

Wat biedt de toekomst voor Blockchain?

Voor het eerst voorgesteld als een onderzoeksproject in 1991,blockchain is comfortabel aan het einde van de jaren twintig. Zoals de meeste millennials van zijn leeftijd, heeft blockchain de afgelopen twee decennia een behoorlijk aandeel van publieke controle gezien, met bedrijven over de hele wereld speculeren over waar de technologie toe in staat is en waar het de komende jaren naartoe gaat komen.

Met veel praktische toepassingen voor de technologie die al wordt geïmplementeerd en onderzocht, is blockchain een eindelijk naam maken op zevenentwintigjarige leeftijd, niet in de laatste plaats vanwege bitcoin en cryptogeld. Als een modewoord op de tong van elke belegger in de natie, staat blockchain ervoor om zakelijke en overheidsactiviteiten nauwkeuriger, efficiënter, veiliger en goedkoper te maken met minder tussenpersonen.

Terwijl we ons voorbereiden om het derde decennium van blockchain in te gaan, is het niet langer een kwestie van "of" legacy-bedrijven de technologie zullen begrijpen - het is een kwestie van "wanneer".