Wat betekent het om droog poeder te hebben?
In de financiële wereld, de term droog poeder is een eufemisme dat in de eerste plaats verwijst naar de kasreserves een individueel bedrijf onderhoudt proactief zodat het kan voldoen aan zijn verplichtingen in tijden van economische stress. Een bedrijf kan zijn campagne opvoeren om zijn droge poederniveaus op te bouwen als het moeilijke omstandigheden aan de spreekwoordelijke horizon verwacht.
Belangrijkste leerpunten
- De term droog poeder verwijst naar kasreserves die worden aangehouden in geval van economische stress.
- Droog poeder kan verwijzen naar de activa die bedrijven onderhouden, zodat ze hun financiële verplichtingen kunnen dekken, of het kan verwijzen naar: individuele beleggers, die vaak worden aangemoedigd om aanzienlijke delen van hun portefeuilles te scheiden van de aandelen markt.
- Beleggers kunnen ook droge activa aanhouden, zodat ze posities in aandelen kunnen innemen, nadat hun aandelenkoersen tot een laag niveau zijn gedaald.
- De uitdrukking droog poeder werd gecoöpteerd vanaf de 17e eeuw, toen oorlogen werden uitgevochten met geweren, kanonnen en andere schietwapens die vertrouwden op los buskruit, dat droog moest worden opgeslagen om zijn werkzaamheid.
Droog poeder kan ook van toepassing zijn op individuele beleggers. In deze context verwijst de term op dezelfde manier naar kasreserves, maar kan ook andere omvatten: liquide middelen, zoals geld Markt fondsen die een belegger opzij kan zetten voor beleggingsdoeleinden.
Financiële adviseurs ontmoedigen hun klanten vaak om 100% van hun vermogen in de beurs, waarbij het belang wordt benadrukt van het handhaven van een gezond percentage droog poeder, als preventieve maatregel tegen mogelijke marktcorrecties. Niet alleen kunnen droge poederreserves noodfondsen bieden tijdens periodes van sterke marktdaling, maar beleggers kunnen deze fondsen ook doorsluizen naar het kopen van gedevalueerde aandelen, en ze vastleggen op spotprijzen in de kelder. Dit laatste gebruik maakt de strategie van middeling van dollarkosten, een investeringsmodel waarbij beleggers vaste dollarbedragen doen voor periodieke aandelenaankopen, ongeacht de aandelenkoers. Als de prijzen laag zijn, kunnen er meer aandelen worden gekocht. Welke prijzen hoger zijn, kunnen minder aandelen worden gekocht voor hetzelfde geïnvesteerde dollarbedrag. Deze strategie neemt de verleiding weg om de markt te timen in een poging de beste aandelenkoersen vast te leggen, wat als een verliesgevend vooruitzicht wordt beschouwd. Het gemiddelde van de dollarkosten, dat de volatiliteit fundamenteel vermindert, is afhankelijk van de liquide reserves van belegbare activa die droog poeder biedt.
Etymologie van droog poeder
De oorsprong van de uitdrukking "droog poeder" gaat terug tot de 17e eeuw, toen militaire veldslagen werden uitgevochten met geweren en kanonnen die los buskruit gebruikten in gevechten.Om effectief te blijven, moest het buskruit droog worden gehouden. Daarom was het van essentieel belang dat er direct droge kruit beschikbaar was om de wapens optimaal te laten functioneren. Vandaar dat het gelijkstellen van droog poeder met reserves die bedrijven solvabel kunnen houden, of investeerders kunnen positioneren om financieel gezond te blijven in neergaande markten, het financiële lexicon binnenkwam.
Hoewel alle soorten bedrijven droog poeder onderhouden, zijn private equity-investeerders en durfkapitalisten zijn vooral voorstander van deze praktijk omdat de jonge startups waarin ze investeren kwetsbaarder zijn dan gevestigde bedrijven.
Zie "Bouw een noodfonds voor jezelf" en "Woon je te dicht bij de rand?"
(Deze vraag werd beantwoord door Tony D'Altorio.)