Wat is een lobby?

Wat is een lobby?

De term lobby verwijst naar een groep mensen die zich verenigen en proberen mensen in openbare ambten en politici te beïnvloeden. Een lobby wordt meestal gevormd om overheidsfunctionarissen te beïnvloeden om te handelen op een manier die gunstig is voor de lobby of een industrie belangen, hetzij door gunstige wetgeving, hetzij door ongunstige maatregelen te blokkeren. De term wordt ook gebruikt als een werkwoord om de invloed te beschrijven die een groep individuen op andere mensen uitoefent.

Hoe lobby's werken

De term lobby kwam in de jaren 1800 in gebruik in het Amerikaanse politieke landschap in Amerikaanse staatshuizen in het noordoosten. De allereerste lobby in de Verenigde Staten Congres was de kamer buiten de kamer, die een van de gemakkelijkste plekken was om Huisvertegenwoordigers tegen te komen. Dit was over het algemeen de plek waar mensen politici konden ontmoeten, hun zegje konden doen en probeerden hen over te halen op een bepaalde manier te stemmen.

Hoewel niemand meer vergadert in deze fysieke lobby, is de betekenis van de term verschoven. Zoals hierboven vermeld, is een lobby een groep individuen of bedrijven die hun invloed op ambtenaren gebruiken. Het betekent ook de actie om invloed uit te oefenen op andere individuen. Lobbyisten zijn bijzonder actief en worden goed gefinancierd door bepaalde industrieën, met name de farmaceutische, olie en gas, verzekering, ruimtevaart en defensie, nutsbedrijven, banken, en onroerend goed.

Lobby's en lobbyisten ontvangen aanzienlijke bedragen van hun klanten om de wetgevers te beïnvloeden om voordelige wetgeving aan te nemen voor de industrieën die ze bedienen. Vanwege de invloed die ze uitoefenen en de hoeveelheid macht die ze hebben, worden ze vaak in een negatief daglicht gesteld. Dat komt omdat lobby's vaak het democratische proces kunnen omzeilen en vaak zaken doen die de meeste mensen backoffice-deals noemen.

Simpel gezegd, veel burgers vergelijken hun acties met: omkoping, beloven politici financiële steun en steun tijdens hun politieke campagnes in ruil voor stemmen over wetgeving.

Het lijkt misschien niet eerlijk voor de gemiddelde burger dat een belangengroep schijnbaar een stem kan kopen, maar zo werkt het in de politiek. Ondanks anti-lobbyretoriek die door veel kandidaten op het campagnespoor wordt uitgespuwd, doet de kandidaat, als hij in functie wordt gekozen, weinig of niets om een ​​einde te maken aan speciaal rentegeld. In feite stellen deze politici zichzelf vaak bloot als hypocrieten wanneer ze donaties van lobby's accepteren.

Speciale overwegingen

Lobbyisten die rondlopen in Washington D.C. en hoofdsteden van de staat kunnen een positieve rol spelen bij het verlichten van of het verduidelijken van kwesties die betrekking hebben op industrieën of beroepen, maar ze worden over het algemeen pejoratief als speciaal beschouwd belangengroepen. Maar praktisch ingestelde mensen moeten er rekening mee houden dat tegenstrijdige belangen in een democratisch proces natuurlijk zijn. Waar lijnen kunnen worden getrokken, zijn echter in gevallen die door een meerderheid van de Amerikanen als schadelijk voor de samenleving worden beschouwd.

Er is bijvoorbeeld een discussie gaande over de vraag of wapens en tabak in deze categorie passen. Hetzelfde geldt voor bewerkte voedingsmiddelen, suikerhoudende dranken en dure medicijnen. Sommigen houden niet van de lobby's die hun agenda pushen. Als een lobby eenvoudigweg een concurrerend belang overtreft om te krijgen wat hij wil, rijst de vraag naar billijkheid.

Aan de andere kant zijn er lobby's die als positief - zelfs als essentieel - worden gezien als het gaat om het algemeen belang. Deze lobby's zijn verbonden met milieugroeperingen, onderwijs en mensenrechten, om er maar een paar te noemen. Deze lobby's zullen niet zo goed gefinancierd zijn als de industrieën en belangengroepen die zich ertegen verzetten, maar ze hebben in ieder geval een stem.