Peter-principe: wat u moet weten

Wat is het Peter-principe?

Het Peter-principe is een observatie dat de tendens in de meeste organisatorische hiërarchieën, zoals dat van een bedrijf, is dat elke werknemer door middel van promotie in de hiërarchie moet stijgen totdat hij een niveau van respectieve incompetentie bereikt. Met andere woorden, een balie secretaresse die heel goed is in haar werk, kan zo worden bevorderd tot uitvoerend assistent van de Directeur waarvoor ze niet is opgeleid of voorbereid, wat betekent dat ze productiever zou zijn voor het bedrijf (en waarschijnlijk ook voor zichzelf) als ze niet was gepromoveerd.

Het Peter Principle is dus gebaseerd op het paradoxale idee dat competent medewerkers zullen worden bevorderd, maar zullen op een gegeven moment worden bevorderd naar functies waarvoor ze onbekwaam zijn, en ze zullen dan in die functies vanwege het feit dat ze geen verdere competentie aantonen waardoor ze erkend zouden worden voor extra Promotie.

Volgens het Peter-principe zal elke positie in een bepaalde hiërarchie uiteindelijk worden ingevuld door werknemers die incompetent zijn om de taken van hun respectieve posities te vervullen.

Het Peter-principe begrijpen

Het Peter Principle is opgesteld door de Canadese onderwijswetenschapper en socioloog, Dr. Laurence J. Peter, in zijn boek uit 1968 met de titel "The Peter Principle". Dr. Peter verklaarde in zijn boek dat het onvermogen van een werknemer om te voldoen aan de vereisten van een bepaalde functie dat: hij wordt bevorderd tot wellicht niet zozeer het gevolg is van algemene onbekwaamheid van de werknemer als wel het gevolg is van het feit dat de functie eenvoudigweg vereist verschillend vaardigheden dan die de werknemer feitelijk bezit.

Een werknemer die erg goed is in het volgen van regels of bedrijfsbeleid, kan bijvoorbeeld worden gepromoveerd tot de functie van het maken van regels of beleid, ondanks het feit dat een goede regelvolger niet betekent dat een persoon geschikt is om een ​​goede regel te zijn Schepper.

Dr. Peter vatte het Peter-principe samen met een draai aan het oude gezegde dat "de room naar boven komt" door te stellen dat "de room rijst totdat hij zuur wordt". In met andere woorden, uitstekende prestaties van werknemers worden onvermijdelijk bevorderd tot het punt waarop de prestaties van de werknemer niet langer uitstekend zijn, of zelfs bevredigend.

Volgens het Peter Principle wordt competentie beloond met de Promotie omdat competentie, in de vorm van output van medewerkers, merkbaar is en dus meestal wordt herkend. Zodra een werknemer echter een positie bereikt waarin hij incompetent is, wordt hij niet langer beoordeeld op basis van: hun output, maar worden in plaats daarvan beoordeeld op inputfactoren, zoals op tijd op het werk komen en een goed gevoel hebben houding.

Dr. Peter voerde verder aan dat werknemers de neiging hebben om in functies te blijven waarvoor ze incompetent zijn, omdat louter incompetentie zelden voldoende is om de werknemer uit de functie te ontslaan. Gewoonlijk leidt alleen extreme incompetentie tot ontslag.

Het Peter-principe overwinnen

Een mogelijke oplossing voor het probleem van het Peter Principle is dat bedrijven adequate vaardigheidstraining voor werknemers zowel voor als na het ontvangen van een promotie, en om ervoor te zorgen dat de training geschikt is voor de functie waarnaar ze zijn gepromoveerd.

Dr. Peter voorspelde echter pessimistisch dat zelfs een goede opleiding van werknemers uiteindelijk niet in staat is om de algemene neiging van organisaties om werknemers te promoveren tot posities van incompetentie, die hij "definitieve plaatsing" noemt. Het willekeurig promoten van mensen was een ander voorstel, maar het past niet altijd goed bij medewerkers.

Bewijs voor het Peter-principe

Het Peter-principe klinkt intuïtief als het idee eenmaal begrepen is en er modellen kunnen worden gebouwd die het fenomeen voorspellen. Toch is het moeilijk om echt bewijs te krijgen voor het wijdverbreide voorkomen ervan.

in 2018, economen Alan Benson, Danielle Li en Kelly Shue analyseerden de prestaties en promotiepraktijken van verkoopmedewerkers bij 214 Amerikaanse bedrijven om het Peter-principe te testen. Ze ontdekten dat bedrijven inderdaad de neiging hadden om werknemers naar managementposities te promoveren op basis van hun prestaties in hun vorige functie, in plaats van op basis van managementpotentieel. In overeenstemming met het Peter-principe, ontdekten de onderzoekers dat goed presterende verkoopmedewerkers waarschijnlijker waren gepromoveerd -- en dat ze ook meer kans hadden om slecht te presteren als managers, wat leidde tot aanzienlijke kosten voor de ondernemingen.