Hoe verdienen films precies geld?

Van een afstand is de film bedrijf ziet er misschien behoorlijk glamoureus uit. Beroemdheden en producers glijden over rode lopers, pakken hun Oscars en gaan op vakantie in St. Barts - gewoon omdat het kan. Hoewel er veel geld te verdienen is in de filmindustrie, is de economie van het maken van films verre van eenvoudig.

Iets dat je waarschijnlijk zult horen als je door de gangen van een filmstudio loopt, is "niemand weet iets". En dat is waar. Het publiek kan wispelturig zijn en de industrie is in beweging. Zowat elke film is een uiterst riskante investering, zelfs een film met grote namen in de hoofdrol. Volgens het Motion Picture Association of America's (MPAA) Theatrical Market Statistics Report voor 2020, hebben de VS en Canada theaterkassa kwam uit op $ 2,2 miljard, een daling van 80% in vergelijking met het voorgaande jaar. Wereldwijd bereikte de kassa voor films een dieptepunt van $ 12 miljard in 2020, een daling van 72% ten opzichte van 2019 als gevolg van de COVID-19-pandemie.

Het is lang niet zo eenvoudig als de begindagen van de bioscoop, toen een film in de bioscoop uitkwam, het overgrote deel van zijn inkomsten via kaartverkoop verdiende en vervolgens verdween. Zowel grote studio's als indie-filmmakers besteden nu een groot deel van hun dagen aan het zoeken naar nieuwe bronnen van inkomsten, want kaartverkoop is niet langer de standaard voor films. Helaas maakt de sluiting van de meeste theaters begin 2020 andere inkomstenstromen belangrijker dan ooit.

Filmbudgetten en -kosten

Over het algemeen maken grote studio's niet de volledige budgetten voor hun films (productie, ontwikkeling, marketing en reclame) bekend. Dit mysterie ontstaat gedeeltelijk omdat het veel meer kost om een ​​film te maken en op de markt te brengen dan de meeste mensen verwachten. Het productiebudget voor een zomerkaskraker als Marvel's "The Avengers" wordt bijvoorbeeld geschat op $ 220 miljoen. Als je eenmaal rekening houdt met marketing en advertentiekosten, de budgetpieken.

Voor veel films kunnen de print- en advertentiekosten (P&A) alleen al extreem hoog zijn. Een film van $ 15 miljoen, die in Hollywood als een film met een klein budget wordt beschouwd, heeft misschien een... promotiebudget dat is hoger dan het productiebudget. Veel films die geen ingebouwd publiek hebben (zoals films die zijn gebaseerd op bestsellerboeken zoals "The Hunger Games" of zelfs "50 Shades of Grey") hebben een manier nodig om mensen naar het theater te krijgen. Romantische komedies of sommige kinderfilms moeten zichzelf promoten via tv-commercials en mediaadvertenties, en die kosten lopen snel op. Voor een film met een budget tussen $ 40 en $ 75 miljoen, zou het P&A-budget meer dan $ 20 miljoen kunnen zijn.

Voor elk type film, of het nu een kaskraker of een indieproductie is, zaken als belastingvoordelen en inkomsten uit: productplaatsing kan helpen de rekeningen te betalen. Als ze een stimulans krijgen om een ​​film op te nemen in Canada of Louisiana, zullen producenten zich daar meestal druk om maken.

Terugkomend op de mantra 'niemand weet iets', zijn er enkele verrassingshits zoals de indiefilm 'Little Miss Sunshine'. Die film is een Assepoester-verhaal als het gaat om filmfinanciering. Het budget was ongeveer $ 8 miljoen en het werd verkocht aan een distributeur Fox Zoeklicht voor $ 10,5 miljoen op het Sundance Film Festival. De film verdiende $ 59,89 miljoen in Amerikaanse theaters, wat bijna ongehoord is voor een indie. Daarentegen heb je de Walt Disney (DIS) film "John Carter." Het had een geschat budget van meer dan $ 250 miljoen, maar verdiende slechts $ 73 miljoen aan de Amerikaanse box office.

Er is dus geen zeker pad voor een film om winst te maken, aangezien factoren als merk bewustzijn, P&A-budgetten en de wensen van een wispelturig publiek spelen een rol. Toch zijn er een paar beproefde manieren om geld te verdienen met films.

Opbrengst ticketprijs

Theaterbezoek is de afgelopen jaren een uitdaging geweest, waardoor het voor studio's en distributeurs nog moeilijker is om van films te profiteren. Meestal gaat een deel van de theaterkaartverkoop naar theatereigenaren, waarbij de studio en distributeur het resterende geld krijgen.

Traditioneel ging een groter deel naar de studio tijdens het openingsweekend van een film. Naarmate de weken vorderden, steeg het percentage van de theateroperator. Een studio zou ongeveer 60% van de kaartverkoop van een film in de Verenigde Staten kunnen maken, en ongeveer 20% tot 40% daarvan op de kaartverkoop in het buitenland.

Het percentage van de inkomsten dat een exposant krijgt, is afhankelijk van het contract per film. Veel contracten zijn bedoeld om een ​​theater te helpen heg tegen films die floppen aan de kassa. Dat wordt bereikt door theaters een grotere korting te geven op de kaartverkoop voor dergelijke films, dus een deal kan de studio krijgt een kleiner percentage van een slecht presterende film en een hoger percentage van een hitfilm nemen. Je kunt de effectendepots voor grote theaterketens bekijken om te zien hoeveel van hun ticketinkomsten teruggaan naar de studio's.

Studio's en distributeurs verdienen over het algemeen meer aan binnenlandse inkomsten dan aan buitenlandse verkopen, omdat ze een groter percentage krijgen. Ondanks deze regeling werd de buitenlandse kaartverkoop aan het begin van de 21e eeuw belangrijker. Dat is een van de redenen waarom je meer sciencefiction-, avontuur-, fantasy- en superheldenfilms ziet. Actie en speciale effecten vereisen geen vertalingen. Ze zijn gemakkelijk te begrijpen, of je nu in Maleisië of Montana bent. Het is veel moeilijker om een ​​buitenlands publiek op te bouwen voor een indiecomedy.

Merchandising-dollars

Het begon allemaal met Star Wars. Sinds de sci-fi-saga van George Lucas in 1977 begon, heeft de franchise miljarden verdiend aan speelgoed alleen, om nog maar te zwijgen van licenties inkomsten van andere externe bedrijven. In 2015 bracht "Star Wars: The Force Awakens" $ 700 miljoen op in de detailhandel.

Deze strategie werkt natuurlijk niet voor elke film. Actiefiguren voor romantische komedies zie je niet veel. Merchandising is echter een geld koe voor films met een groot budget die zowel kinderen als Comic-Con-fans aanspreken. Disney's "Toy Story"-franchise heeft bijvoorbeeld miljarden dollars binnengehaald detailhandelsverkopen.

Aan de andere kant stellen sommige analisten voor om alert te blijven op filmmoeheid. Kinderen voelen zich steeds meer aangetrokken tot nieuwere vormen van entertainment, zoals videogames en YouTube.

Buitenlandse verkopen

Wanneer een producent het budget voor een onafhankelijke film bij elkaar scharrelt, is de verkoop van de distributierechten in het buitenland cruciaal. Het helpt om het budget van de film te dekken en levert hopelijk inkomsten op. Onafhankelijke filmmakers kunnen echt geld verdienen als ze een geweldige buitenlandse verkoopagent hebben die hun films op belangrijke overzeese markten kan verkopen.

Producenten maken vaak hun "verlanglijstje" bij het casten van een film, en de lijst zal meestal vol staan ​​met bekende namen die naar het buitenland "reizen". Als je Tom Cruise of Jennifer Lawrence als je ster hebt, is de kans veel groter dat je een partner vindt die bereid is de rechten in China en Frankrijk te kopen. Dat is geen garantie dat de film miljoenen (of miljarden) zal opleveren, maar het is ongeveer net zo'n veilige gok als je kunt krijgen in deze business.

Televisierechten, streaming en VOD

Vroeger ging het allemaal om de verkoop van dvd's. Nu gaat het veel meer om televisierechten, video-on-demand (VOD) en streaming.

Voor sommige producenten is de verkoop van tv- en internationale rechten een belangrijke bron van winst omdat de producent niet hoeft te betalen voor marketing- en P&A-kosten. Films moeten op een gegeven moment het theater verlaten, maar ze kunnen altijd groen blijven op tv. Hoe vaak ben je al door kanalen gebladerd en ben je "The Notebook" of "The Shawshank Redemption" weer tegengekomen?

Wat betreft VOD, de inkomsten uit deze deals zouden honderden miljoenen aan een studio moeten toevoegen bottom line. Voor indiefilms zijn er verschillende VOD-releasestrategieën: day-and-date (films die gelijktijdig in de bioscoop en VOD worden uitgebracht), day-before-date (VOD vóór de bioscoop) en alleen VOD. Veel films die niet de speciale effecten en grote sterren hebben om mensen naar het theater te lokken, profiteren vaak van dit model.

Streaming video is een nieuwe bron van inkomsten voor Hollywood-films. VOD-inkomsten drogen na een paar jaar meestal op, maar filmstudio's kunnen nog steeds geld verdienen aan oudere films door ze in licentie te geven aan Netflix of Amazon Prime. Het succes van originele inhoud op de streamingdiensten trekt het publiek echter ook weg van traditionele films.

Het komt neer op

Zoals het gezegde luidt, weet niemand iets in Hollywood. De filmindustrie is in beweging en de kaartverkoop alleen drijft de inkomsten niet. Er is merchandising, VOD, streaming video, buitenlandse verkopen en een overvloed aan andere distributiekanalen waarmee filmmakers, producenten en studio's winst kunnen maken. Dus wie weet, de kleine indie waarin je investeert, zou wel eens de volgende "Little Miss Sunshine" kunnen zijn. Of niet. In Hollywood zijn er geen garanties.