Definitie bankstresstest

Wat is een bankstresstest?

Een stresstest voor banken is een analyse die wordt uitgevoerd onder hypothetische scenario's om te bepalen of een bank voldoende kapitaal heeft om een ​​negatieve economische schok. Deze scenario's omvatten ongunstige situaties, zoals een diepe recessie of een financiële marktcrash. In de Verenigde Staten moeten banken met $ 50 miljard of meer aan activa interne stresstests ondergaan die door henzelf worden uitgevoerd risicomanagement teams en de Federale Reserve.

Bankstresstests werden op grote schaal ingevoerd na de financiële crisis van 2008. Veel banken en financiële instellingen ernstig ondergekapitaliseerd bleven. De crisis heeft hun kwetsbaarheid voor marktcrashes en economische neergang aan het licht gebracht. Als gevolg hiervan hebben de federale en financiële autoriteiten de wettelijke rapportagevereisten aanzienlijk uitgebreid om zich te concentreren op de toereikendheid van kapitaalreserves en interne strategieën voor kapitaalbeheer. Banken moeten regelmatig hun solvabiliteit vaststellen en documenteren.

Hoe een bankstresstest werkt

Stresstests zijn gericht op een paar belangrijke gebieden, zoals kredietrisico, marktrisico en liquiditeitsrisico om de financiële status van banken in een crisis te meten. Met behulp van computersimulaties worden hypothetische scenario's gecreëerd met behulp van verschillende criteria van de Federal Reserve en het Internationaal Monetair Fonds (IMF). De Europese Centrale Bank (ECB) heeft ook strikte stresstestvereisten voor ongeveer 70% van de bankinstellingen in de eurozone. Door het bedrijf gerunde stresstests worden halfjaarlijks uitgevoerd en vallen onder strakke rapportagedeadlines.

Alle stresstests bevatten een standaardset van scenario's waarmee banken te maken kunnen krijgen. Een hypothetische situatie kan betrekking hebben op een specifieke ramp op een bepaalde plaats - een Caribische orkaan of een oorlog in Noord-Afrika. Of het kan het volgende omvatten dat tegelijkertijd gebeurt: een werkloosheidspercentage van 10%, een algemene daling van 15% van de aandelen en een daling van de huizenprijzen met 30%. Banken zouden dan de komende negen kwartalen van de verwachte financiële gegevens kunnen gebruiken om te bepalen of ze voldoende kapitaal hebben om de crisis te doorstaan.

Er bestaan ​​ook historische scenario's, gebaseerd op echte financiële gebeurtenissen in het verleden. De ineenstorting van de technische zeepbel in 2000, de instorting van subprime-hypotheken van 2007, en de coronacrisis van 2020 zijn slechts de meest prominente voorbeelden. Anderen omvatten de aandelenmarkt crash van 1987, de Aziatische financiële crisis van de late jaren 1990, en de Europese staatsschuldencrisis tussen 2010 en 2012.

Voordelen van bankstresstests

Het belangrijkste doel van een stresstest is om te kijken of een bank het kapitaal heeft om zichzelf te managen in moeilijke tijden. Banken die stresstests ondergaan, zijn verplicht hun resultaten te publiceren. Deze resultaten worden vervolgens openbaar gemaakt om te laten zien hoe de bank zou omgaan met een grote economische crisis of een financiële ramp.

Regelgeving vereist dat bedrijven die de stresstests niet doorstaan, hun dividenduitkeringen verlagen en aandelen terugkopen om hun kapitaalreserves te behouden of op te bouwen. Dat kan voorkomen dat ondergekapitaliseerde banken in gebreke blijven en een rennen op de banken voordat het begint.

Soms krijgt een bank een voorwaardelijke pass op een stresstest. Dat betekent dat de bank bijna failliet ging en het risico liep niet in staat te zijn om distributies in de toekomst. Het op deze manier verlagen van dividenden heeft vaak een sterk negatief effect op de aandelenkoersen. Bijgevolg moedigen voorwaardelijke passen banken aan om hun reserves op te bouwen voordat ze gedwongen worden om dividenden te verlagen. Verder moeten banken die voorwaardelijk overgaan een plan van aanpak indienen.

Kritiek op bankstresstests

Critici beweren dat stresstests vaak te veeleisend zijn. Door van banken te eisen dat ze bestand zijn tegen eens in de eeuw financiële verstoringen, dwingen regelgevers hen om te veel kapitaal aan te houden. Als gevolg hiervan is er een onderfinanciering van de particuliere sector. Dat betekent kredietwaardig kleine bedrijven en starters die voor het eerst een huis kopen, kunnen mogelijk geen leningen krijgen. Te strenge kapitaaleisen voor banken zijn zelfs verantwoordelijk voor het relatief trage tempo van het economisch herstel na 2008.

Critici beweren ook dat stresstests voor banken onvoldoende zijn transparantie. Sommige banken kunnen meer kapitaal aanhouden dan nodig is, voor het geval de vereisten veranderen. De timing van stresstests kan soms moeilijk te voorspellen zijn, waardoor banken op hun hoede zijn om krediet te verlenen tijdens normale schommelingen in het bedrijfsleven. Aan de andere kant zou het vrijgeven van te veel informatie banken in staat kunnen stellen de reserves op tijd voor tests kunstmatig op te voeren.

Voorbeelden uit de praktijk van bankstresstests

Veel banken slagen niet voor stresstests in de echte wereld. Ook al prestigieuze instellingen kan struikelen. Zo slaagden Santander en Deutsche Bank bijvoorbeeld meerdere keren in stresstests.