Karl Marx-definitie: zijn leven, theorieën en impact

Wie was Karl Marx?

Karl Marx (1818-1883) was een filosoof, auteur, sociale theoreticus en econoom. Hij staat bekend om zijn theorieën over kapitalisme en communisme. Marx, in samenwerking met Friedrich Engels, gepubliceerd Het Communistisch Manifest in 1848; later in zijn leven, schreef hij Das Kapitaal (het eerste deel werd in 1867 in Berlijn gepubliceerd; het tweede en derde deel werden postuum gepubliceerd in respectievelijk 1885 en 1894), waarin de arbeidswaardetheorie.

Marx' inspiratie

Marx liet zich inspireren door klassieke politieke economen zoals Adam Smith en David Ricardo, terwijl zijn eigen tak van economie, de marxistische economie, niet de voorkeur geniet van het moderne reguliere denken. Desalniettemin hebben Marx' ideeën een enorme impact gehad op samenlevingen, vooral in communistische projecten zoals die in de USSR, China en Cuba. Onder moderne denkers is Marx nog steeds zeer invloedrijk op het gebied van sociologie, politieke economie en delen van heterodox economie.

Marx' sociaal-economische systemen

Hoewel velen Karl Marx gelijkstellen met socialisme, blijft zijn werk over het begrijpen van het kapitalisme als een sociaal en economisch systeem een ​​geldige kritiek in de moderne tijd. In Das Kapitaal (Kapitaal in het Engels), betoogt Marx dat de samenleving uit twee hoofdklassen bestaat: kapitalisten zijn de ondernemers die het proces van productie en die eigenaar zijn van de productiemiddelen zoals fabrieken, gereedschappen en grondstoffen, en die ook recht hebben op alle winsten.

De andere, veel grotere klasse bestaat uit arbeid (die Marx het 'proletariaat' noemde). Arbeiders bezitten of hebben geen aanspraak op de productiemiddelen, de afgewerkte producten waaraan ze werken, of enige van de winsten die worden gegenereerd door de verkoop van die producten. Integendeel, arbeid werkt alleen in ruil voor een geldloon. Marx betoogde dat kapitalisten vanwege deze ongelijke regeling arbeiders uitbuiten.

Marx' historisch materialisme

Een andere belangrijke theorie ontwikkeld door Marx staat bekend als historisch materialisme. Deze theorie stelt dat de samenleving op een bepaald moment in de tijd wordt geordend door het type technologie dat in het productieproces wordt gebruikt. Onder industrieel kapitalisme wordt de samenleving geordend met kapitalisten die arbeid organiseren in fabrieken of kantoren waar ze werken voor lonen. Voorafgaand aan het kapitalisme suggereerde Marx dat feodalisme bestond als een specifieke reeks sociale relaties tussen heren- en boerenklassen gerelateerd aan de met de hand of door dieren aangedreven productiemiddelen die gangbaar waren in de tijd.

Marx als basis gebruiken

Het werk van Marx legde de basis voor toekomstige communistische leiders zoals Vladimir Lenin en Josef Stalin. Opererend vanuit de veronderstelling dat het kapitalisme de kiemen van zijn eigen vernietiging bevatte, vormden zijn ideeën de basis van: marxisme en diende als een theoretische basis voor het communisme. Bijna alles wat Marx schreef werd bekeken door de lens van de gewone arbeider. Van Marx komt het idee dat kapitalistische winsten mogelijk zijn omdat de waarde wordt "gestolen" van de arbeiders en overgedragen aan werkgevers. Hij was zonder twijfel een van de belangrijkste en meest revolutionaire denkers van zijn tijd.

Zijn vroege leven

Geboren in Trier, Pruisen (nu Duitsland), op 5 mei 1818, was Marx de zoon van een succesvolle joodse advocaat die zich vóór de geboorte van Marx tot het lutheranisme bekeerde. Marx studeerde rechten in Bonn en Berlijn en maakte in Berlijn kennis met de filosofie van G.W.F. Hegel. Hij raakte al op jonge leeftijd betrokken bij radicalisme via de Jong Hegelianen, een groep studenten die kritiek uitte op de politieke en religieuze instellingen van die tijd. Marx promoveerde in 1841 aan de Universiteit van Jena. Zijn radicale overtuigingen weerhielden hem ervan een onderwijspositie te bemachtigen, dus in plaats daarvan nam hij een baan als journalist en werd later redacteur van Rheinische Zeitung, een liberale krant in Keulen.

Priveleven

Na in Pruisen te hebben gewoond, heeft Marx enige tijd in Frankrijk gewoond, en daar ontmoette hij zijn levenslange vriend Friedrich Engels. Hij werd uit Frankrijk verbannen en woonde vervolgens een korte periode in België voordat hij naar Londen verhuisde, waar hij de rest van zijn leven met zijn vrouw doorbracht. Marx stierf op 14 maart 1883 in Londen aan bronchitis en pleuritis. Hij werd begraven op Highgate Cemetery in Londen. Zijn oorspronkelijke graf was onopvallend, maar in 1954 onthulde de Communistische Partij van Groot-Brittannië een grote grafsteen, inclusief een buste van Marx en de inscriptie "Workers of all Lands Unite", een verengelste interpretatie van de beroemde zin in Het Communistisch Manifest: "Proletariërs aller landen, verenigt u!"

Beroemde werken

Het Communistisch Manifest vat de theorieën van Marx en Engels over de aard van de samenleving en politiek samen en is een poging om de doelen van het marxisme uit te leggen, en, later, socialisme. bij het schrijven Het Communistisch Manifest, legden Marx en Engels uit hoe zij dachten dat het kapitalisme onhoudbaar was en hoe de kapitalistische samenleving die bestond op het moment van schrijven uiteindelijk zou worden vervangen door een socialistische.

Das Kapitaal (volledige titel: Kapitaal: een kritiek op de politieke economie) was een kritiek op het kapitalisme. Het is verreweg het meer academische werk dat Marx' theorieën uiteenzet over waren, arbeidsmarkten, de arbeidsverdeling en een basisbegrip van het rendementspercentage voor kapitaalbezitters. De exacte oorsprong van de term "kapitalisme" in het Engels is onduidelijk, het lijkt erop dat Karl Marx dat niet was de eerste die het woord 'kapitalisme' in het Engels gebruikte, hoewel hij zeker heeft bijgedragen aan de opkomst van zijn gebruik maken van.

Volgens de Oxford Engels woordenboek, het Engelse woord werd voor het eerst gebruikt door auteur William Thackeray in 1854, in zijn roman De Nieuwkomers, die het bedoelde als een gevoel van bezorgdheid over persoonlijke bezittingen en geld in het algemeen. Hoewel het onduidelijk is of Thackeray of Marx op de hoogte waren van het werk van de ander, bedoelden beide mannen het woord met een pejoratieve klank.

hedendaagse invloed

Marxistische ideeën in hun pure vorm hebben in de huidige tijd zeer weinig directe aanhangers; inderdaad, zeer weinig westerse denkers omarmden het marxisme na 1898, toen de econoom Eugen von Böhm-Bawerk Karl Marx en het einde van zijn systeem werd voor het eerst vertaald in het Engels. In zijn vernietigende berisping toonde Böhm-Bawerk aan dat Marx er niet in slaagde om kapitaalmarkten of subjectieve waarden in zijn analyse, waardoor de meeste van zijn meer uitgesproken conclusies teniet worden gedaan. Toch zijn er enkele lessen die zelfs moderne economische denkers van Marx kunnen leren.

Hoewel hij de strengste criticus van het kapitalistische systeem was, begreep Marx dat het veel productiever was dan eerdere of alternatieve economische systemen. In Das Kapitaal, schreef hij over 'kapitalistische productie' die 'samen van verschillende processen tot een sociaal geheel' combineerde, waaronder de ontwikkeling van nieuwe technologieën.

Hij geloofde dat alle landen kapitalistisch moesten worden en die productiecapaciteit moesten ontwikkelen, en dat de arbeiders dan vanzelf in opstand zouden komen tegen het communisme. Maar net als Adam Smith en David Ricardo voor hem voorspelde Marx dat vanwege het niet aflatende streven van het kapitalisme naar winst door middel van concurrentie en technologische vooruitgang om de productiekosten te verlagen, dat de winstvoet in een economie altijd zou omvallen tijd.

De arbeidswaardetheorie

Zoals de andere klassieke economen, geloofde Karl Marx in de arbeidswaardetheorie om relatieve verschillen in marktprijzen te verklaren. Deze theorie stelde dat de waarde van een geproduceerd economisch goed objectief kan worden gemeten aan de hand van het gemiddelde aantal arbeidsuren dat nodig is om het te produceren. Met andere woorden, als een tafel twee keer zo lang duurt om te maken als een stoel, dan moet de tafel als twee keer zo waardevol worden beschouwd.

Marx begreep de arbeidstheorie beter dan zijn voorgangers (zelfs Adam Smith) en tijdgenoten, en stelde een verwoestende intellectuele uitdaging voor laissez faire economen in Das Kapitaal: Als goederen en diensten de neiging hebben om te worden verkocht tegen hun werkelijke objectieve arbeidswaarde, gemeten in arbeidsuren, hoe genieten kapitalisten dan van winst? Het moet betekenen, concludeerde Marx, dat kapitalisten te weinig betaalden of overwerkten, en daardoor arbeiders uitbuitten om de productiekosten.

Hoewel het antwoord van Marx uiteindelijk onjuist bleek te zijn en latere economen de subjectieve waardetheorie, was zijn eenvoudige bewering voldoende om de zwakte van de logica en veronderstellingen van de arbeidstheorie aan te tonen; Marx heeft onbedoeld bijgedragen aan een revolutie in het economisch denken.

Economische verandering naar sociale transformatie

Dr. James Bradford "Brad" DeLong, hoogleraar economie aan UC-Berkeley, schreef in 2011 dat de "primaire bijdrage" van Marx aan de economische wetenschap in feite kwam in een stuk van 10 alinea's. Het Communistisch Manifest, waarin hij beschrijft hoe economische groei verschuivingen veroorzaakt tussen sociale klassen, vaak leidend tot een strijd om politieke macht.

Dit ligt ten grondslag aan een vaak ondergewaardeerd aspect van economie: de emoties en politieke activiteit van de betrokken actoren. Een uitvloeisel van dit argument werd later gemaakt door de Franse econoom Thomas Piketty, die voorstelde dat hoewel er niets mis was met inkomensongelijkheid in economische zin zou het een terugslag kunnen veroorzaken tegen het kapitalisme onder de mensen. Er is dus een morele en antropologische overweging van elk economisch systeem. Het idee dat maatschappelijke structuur en transformaties van de ene orde naar de andere het resultaat kunnen zijn van technologische verandering in de manier waarop dingen in een economie worden geproduceerd, staat bekend als historisch materialisme.