Cost-Push Inflatie Definitie

Wat is cost-push inflatie?

Cost-push inflatie treedt op wanneer de totale prijzen stijgen (inflatie) als gevolg van stijgingen van de loonkosten en grondstoffen. Hogere productiekosten kunnen de geaggregeerd aanbod (de hoeveelheid totale productie) in de economie. Aangezien de vraag naar goederen niet is veranderd, worden de prijsstijgingen van de productie doorberekend aan de consument, waardoor kosteninflatie ontstaat.

Cost-Push Inflatie begrijpen

De meest voorkomende oorzaak van kosteninflatie begint met een verhoging van de productiekosten, die verwacht of onverwacht kunnen zijn. De kosten van grondstoffen of voorraad die bij de productie worden gebruikt, kunnen bijvoorbeeld stijgen, wat leidt tot hogere kosten.

Inflatie is een maatstaf voor het tempo van prijsstijgingen in een economie voor een pakket geselecteerde goederen en diensten. Inflatie kan de koopkracht van een consument aantasten als de lonen niet genoeg zijn gestegen of de stijgende prijzen niet hebben bijgehouden. Als de productiekosten van een bedrijf stijgen, kan het uitvoerend management van het bedrijf proberen de extra kosten door te berekenen aan de consumenten door de prijzen voor hun producten te verhogen. Als het bedrijf de prijzen niet verhoogt, terwijl de productiekosten stijgen, zal de winst van het bedrijf dalen.

Om kosteninflatie te laten plaatsvinden, moet de vraag naar het betrokken product constant blijven gedurende de tijd dat de productiekosten veranderen. Om de gestegen productiekosten te compenseren, verhogen producenten de prijs voor de consument om de winst op peil te houden en tegelijkertijd gelijke tred te houden met de verwachte vraag.

Oorzaken van kosteninflatie

Zoals eerder vermeld, een stijging van de kosten van inputgoederen die worden gebruikt bij de productie, zoals grondstoffen. Als bedrijven bijvoorbeeld koper gebruiken in het productieproces en de prijs van het metaal stijgt plotseling, kunnen bedrijven die stijging doorberekenen aan hun klanten.

Hogere arbeidskosten kunnen kostenverhogende inflatie veroorzaken, zoals wanneer verplichte loonsverhogingen voor productiemedewerkers als gevolg van een verhoging van het minimumloon per werknemer. Een arbeidersstaking als gevolg van vastgelopen contractonderhandelingen kan leiden tot een daling van de productie en als gevolg daarvan hogere prijzen voor het schrikproduct.

Onverwachte oorzaken van kosteninflatie zijn vaak natuurrampen, zoals overstromingen, aardbevingen, branden of tornado's. Als een grote ramp onverwachte schade aan een productiefaciliteit veroorzaakt en resulteert in een stillegging of gedeeltelijke verstoring van de productieketen, zullen waarschijnlijk hogere productiekosten volgen. Een bedrijf heeft misschien geen andere keuze dan de prijzen te verhogen om een ​​deel van de verliezen van een ramp te herstellen. Hoewel niet alle natuurrampen leiden tot hogere productiekosten en dus niet tot kosteninflatie leiden.

Andere gebeurtenissen kunnen in aanmerking komen als ze leiden tot hogere productiekosten, zoals een plotselinge verandering in de regering die van invloed is op het vermogen van het land om zijn eerdere productie te behouden. Door de overheid veroorzaakte stijgingen van de productiekosten worden echter vaker gezien in ontwikkelingslanden.

Overheidsvoorschriften en veranderingen in de huidige wetten, hoewel gewoonlijk voorzien, kunnen kosten met zich meebrengen: stijgen voor bedrijven omdat ze geen manier hebben om de hogere kosten die gepaard gaan met hen. De overheid kan bijvoorbeeld verplichten dat gezondheidszorg wordt verleend, waardoor de kosten van werknemers of arbeid stijgen.

Cost-Push vs. Vraag-Pull

Stijgende prijzen veroorzaakt door consumenten heet vraag-pull inflatie. Vraag-pull-inflatie omvat tijden waarin een toename van de vraag zo groot is dat de productie het niet kan bijhouden, wat doorgaans resulteert in hogere prijzen. Kortom, cost-push inflatie wordt aangedreven door aanbodkosten, terwijl vraag-pull inflatie wordt aangedreven door de vraag van de consument— terwijl beide leiden tot hogere prijzen die aan de consument worden doorberekend.

Voorbeeld van cost-push inflatie

De Organisatie van de olie-exporterende landen (OPEC) is een kartel dat bestaat uit 13 lidstaten die zowel olie produceren als exporteren. Als gevolg van geopolitieke gebeurtenissen legde de OPEC begin jaren zeventig een olie-embargo op tegen de Verenigde Staten en andere landen. De OPEC verbood olie-export naar bepaalde landen en legde ook verlagingen van de olieproductie op.

Wat volgde was een aanbodschok en een verviervoudiging van de olieprijs van ongeveer $ 3 tot $ 12 per vat.Cost-push inflatie volgde omdat er geen toename van de vraag naar de grondstof was. De impact van de leveringsbeperking leidde tot een stijging van de gasprijzen en tot hogere productiekosten voor bedrijven die aardolieproducten gebruikten.