Definitie van harde vork (Blockchain)

Wat is een harde vork?

Een harde vork (of hardfork), in relatie tot blockchain technologie, is een radicale verandering in het protocol van een netwerk die voorheen ongeldige blokken en transacties geldig maakt, of omgekeerd. Een harde vork vereist dat alle knooppunten of gebruikers upgraden naar de nieuwste versie van de protocolsoftware.

Forks kunnen worden geïnitieerd door ontwikkelaars of leden van een crypto-gemeenschap die ontevreden worden over de functionaliteiten die worden aangeboden door bestaande blockchain-implementaties. Ze kunnen ook naar voren komen als een manier om financiering voor nieuwe technologieprojecten te crowdsourcen of cryptogeld aanbod.

Een harde vork kan worden gecontrasteerd met een zachte vork.

Een harde vork begrijpen

Een hard fork is wanneer nodes van de nieuwste versie van een blockchain de oudere versie(s) van de blockchain niet meer accepteren; die een permanente afwijking van de vorige versie van de blockchain creëert.

Het toevoegen van een nieuwe regel aan de code creëert in wezen een splitsing in de blockchain: het ene pad volgt de nieuwe, verbeterde blockchain en het andere pad gaat verder langs het oude pad. Over het algemeen zullen degenen in de oude keten zich na korte tijd realiseren dat hun versie van de blockchain verouderd of irrelevant is en snel upgraden naar de nieuwste versie.

Hoe vorken werken

Een vork in een blockchain kan voorkomen in elk crypto-technologieplatform - niet alleen Bitcoin. Dat komt omdat blockchains en cryptocurrency in principe op dezelfde manier werken, ongeacht op welk cryptoplatform ze zich bevinden. Je zou de blokken in blockchains kunnen zien als cryptografische sleutels die het geheugen verplaatsen. Omdat de mijnwerkers in een blockchain de regels instellen die het geheugen in het netwerk verplaatsen, begrijpen deze miners de nieuwe regels.

Echter, alle van de miners moet het eens zijn over de nieuwe regels en over wat een geldig blok in de keten is. Dus als je die regels wilt veranderen, moet je "fork it" - zoals een splitsing in een weg - om aan te geven dat er een wijziging in of een omleiding van het protocol is geweest. De ontwikkelaars kunnen vervolgens alle software bijwerken om de nieuwe regels weer te geven.

Het is door dit forking-proces dat verschillende digitale valuta's met namen die lijken op bitcoin zijn ontstaan: bitcoin cash, bitcoin gold en anderen. Voor de informele cryptocurrency-investeerder kan het moeilijk zijn om het verschil tussen deze cryptocurrencies te zien en om de verschillende vorken op een tijdlijn in kaart te brengen. Om dit te helpen oplossen, hebben we een geschiedenis van de belangrijkste bitcoin hard forks van de afgelopen jaren.

Redenen voor een harde vork?

Er zijn een aantal redenen waarom ontwikkelaars een hard fork kunnen implementeren, zoals het corrigeren van belangrijke beveiliging risico's gevonden in oudere versies van de software, om nieuwe functionaliteit toe te voegen of om transacties terug te draaien, zoals wanneer de Ethereum blockchain creëerde een harde vork om de hack op de Gedecentraliseerde autonome organisatie (DAO).

Na de hack stemde de Ethereum-gemeenschap bijna unaniem voor een harde vork om terug te draaien transacties die tientallen miljoenen dollars aan digitale valuta hebben overgeheveld door een anonieme hacker. De harde vork hielp ook DAO-tokenhouders om hun ether (ETH) geld terug.

Het voorstel voor een harde vork maakte de transactiegeschiedenis van het netwerk niet bepaald af. In plaats daarvan verplaatste het de fondsen die aan de DAO waren gekoppeld naar een nieuw gemaakt slim contract met als enig doel de oorspronkelijke eigenaren hun geld te laten opnemen.

Houders van DAO-tokens kunnen ETH opnemen met een snelheid van ongeveer 1 ETH tot 100 DAO. Het extra saldo van tokens en eventuele ether die overbleven als gevolg van de hard fork, werd ingetrokken en gedistribueerd door de DAO-curatoren om "failsafe bescherming" voor de organisatie te bieden.

Harde vorken vs. Zachte vorken

Hard forks en soft forks zijn in wezen hetzelfde in die zin dat wanneer de bestaande code van een cryptocurrency-platform wordt gewijzigd, een oude versie op het netwerk blijft terwijl de nieuwe versie wordt gemaakt.

Met een zachte vork blijft slechts één blockchain geldig als gebruikers de update adopteren. Terwijl met een harde vork zowel de oude als de nieuwe blockchain naast elkaar bestaan, wat betekent dat de software moet worden bijgewerkt om volgens de nieuwe regels te werken. Beide vorken creëren een splitsing, maar een harde vork creëert twee blockchains en een zachte vork is bedoeld om in één te resulteren.

Gezien de verschillen in beveiliging tussen harde en zachte vorken, vragen bijna alle gebruikers en ontwikkelaars om een ​​harde vork, zelfs als een zachte vork het werk lijkt te kunnen doen. Het reviseren van de blokken in een blockchain vereist een enorme hoeveelheid rekenkracht, maar de privacy die wordt verkregen door een harde vork is logischer dan het gebruik van een zachte vork.