Opbrengstcurve Risicodefinitie

Wat is het rendementscurverisico?

Het rentecurverisico is het risico op een ongunstige verschuiving van de marktrente die gepaard gaat met beleggingen in een vast inkomen instrument. Wanneer de marktrendementen veranderen, heeft dit invloed op de prijs van een vastrentend instrument. Wanneer de marktrente of het rendement stijgt, zal de prijs van een obligatie dalen en vice versa.

Opbrengstcurverisico begrijpen

Beleggers letten goed op de rendementscurve omdat het een indicatie geeft van waar de korte rente en de economische groei in de toekomst naartoe gaan. De rentecurve is een grafische illustratie van de relatie tussen rentetarieven en obligatierendementen van verschillende looptijden, variërend van 3-maands

schatkistpapier tot 30 jaar staatsobligaties. De grafiek is uitgezet met op de y-as de rentetarieven en op de x-as de toenemende tijdsduur.

Aangezien kortlopende obligaties doorgaans een lager rendement hebben dan langlopende obligaties, loopt de curve van linksonder naar rechts opwaarts. Dit is een normale of positieve rentecurve. Rentetarieven en obligatiekoersen hebben een omgekeerde relatie waarbij prijzen dalen als de rente stijgt, en vice versa. Daarom zal, wanneer de rentetarieven veranderen, de rentecurve verschuiven, wat een risico vertegenwoordigt, bekend als het rentecurverisico, voor een obligatiebelegger.

Het rentecurverisico hangt samen met een afvlakking of een steiler worden van de rentecurve, die het gevolg is van veranderende rendementen van vergelijkbare obligaties met verschillende looptijden. Wanneer de rentecurve verschuift, zal de prijs van de obligatie, die aanvankelijk was geprijsd op basis van de initiële rentecurve, in prijs veranderen.

Speciale overwegingen

Elke belegger die rentedragende effecten aanhoudt, is blootgesteld aan het rentecurverisico. Om dit risico af te dekken, kunnen beleggers portefeuilles opbouwen met de verwachting dat als de rente verandert, hun portefeuilles op een bepaalde manier zullen reageren. Aangezien veranderingen in de rentecurve gebaseerd zijn op obligaties risicopremies en verwachtingen van toekomstige rentetarieven, zal een belegger die verschuivingen in de rentecurve kan voorspellen, kunnen profiteren van overeenkomstige veranderingen in de obligatiekoersen.

Bovendien kunnen kortetermijnbeleggers profiteren van verschuivingen in de rentecurve door een van twee op de beurs verhandelde producten (ETP's): de iPath US Treasury Flattener ETN (FLAT) en de iPath US Treasury Steepener ETN (STPP).

Soorten rendementscurverisico

Opbrengstcurve afvlakken

Wanneer de rentetarieven convergeren, wordt de rentecurve vlakker. EEN afvlakkende rentecurve wordt gedefinieerd als de vernauwing van de opbrengst spreiding tussen de lange en de korte rente. Wanneer dit gebeurt, zal de prijs van de obligatie dienovereenkomstig veranderen. Als de obligatie een kortlopende obligatie is met een looptijd van drie jaar en de driejaarsrente daalt, dan zal de prijs van deze obligatie stijgen.

Laten we eens kijken naar een voorbeeld van een flattener. Laten we zeggen dat de staatsobligaties op 2 jaar renden Opmerking en een obligatie met een looptijd van 30 jaar zijn respectievelijk 1,1% en 3,6%. Als het rendement op het biljet daalt tot 0,9% en het rendement op de obligatie daalt tot 3,2%, dan daalt het rendement op het actief op langere termijn veel sterker dan het rendement op de kortere termijn schatkist. Dit zou de opbrengstspreiding verkleinen van 250 basispunten tot 230 basispunten.

Een afvlakkende rentecurve kan wijzen op economische zwakte, omdat het aangeeft dat: inflatie en de rente zal naar verwachting nog een tijdje laag blijven. Markten verwachten weinig economische groei en de kredietbereidheid van banken is zwak.

Verstevigende opbrengstcurve

Als de rentecurve steiler wordt, betekent dit dat het verschil tussen de lange en korte rente groter wordt. Met andere woorden, de rendementen op langlopende obligaties stijgen sneller dan de rendementen op kortlopende obligaties, of de rendementen op korte obligaties dalen terwijl de rendementen op langlopende obligaties stijgen. Daarom zullen de prijzen van langlopende obligaties dalen ten opzichte van kortlopende obligaties.

EEN steiler wordende curve wijst doorgaans op een sterkere economische activiteit en stijgende inflatieverwachtingen, en dus op hogere rentetarieven. Wanneer de rentecurve steil is, kunnen banken geld lenen tegen lagere rentetarieven en lenen tegen hogere rentetarieven. Een voorbeeld van een steilere rentecurve is te zien in een 2-jarige obligatie met een rendement van 1,5% en een 20-jarige obligatie met een rendement van 3,5%. Als na een maand beide rentes op staatsobligaties stijgen tot respectievelijk 1,55% en 3,65%, dan loopt de spread op van 200 basispunten naar 210 basispunten.

Omgekeerde opbrengstcurve

In zeldzame gevallen is het rendement op kortlopende obligaties hoger dan het rendement op langlopende obligaties. Wanneer dit gebeurt, wordt de curve omgekeerd. Een omgekeerde rentecurve geeft aan dat beleggers nu lage rentes zullen tolereren als ze denken dat de rente later nog lager zal dalen. Beleggers verwachten dus in de toekomst lagere inflatie en rentetarieven.