Hoe Coca-Cola het doet ten opzichte van zijn concurrentie

Een aandeel kiezen betekent proberen het beste te kiezen uit een groep concurrenten. De vijf krachten van Porter Model kan helpen door de aandacht te vestigen op vijf directe en relevante vragen over het vermogen van het bedrijf om binnen een bedrijfstak te concurreren.

Het Five Forces-model, genoemd naar de Harvard-professor die het heeft ontwikkeld, is een kwalitatieve analyse tool die is ontworpen om een ​​investeerder te helpen de concurrentiekrachten die een industrie drijven, te identificeren en te analyseren. Het kan net zo nuttig zijn voor het analyseren van de sterke en zwakke punten van een enkel bedrijf binnen een sector.

Beschouw als voorbeeld de Coca-Cola Company (KO) als een potentiële investering, met behulp van het Five Forces-model.

1. Wie zijn de belangrijkste rivalen?

Als je aan Coca-Cola en zijn concurrenten denkt, is Pepsi waarschijnlijk de eerste naam die in je opkomt, en terecht. De twee bedrijven zijn in
concurrentie sinds het einde van de 19e eeuw.

Hun feesttentproducten lijken qua ingrediënten en smaak erg op elkaar, hoewel veel

consumenten zweren trouw aan het ene of het andere merk. Beiden brengen hun product uit in een duizelingwekkend scala aan smaken en variaties.

Er is één opmerkelijk verschil. Pepsi is eigenaar van Doritos, Lay's, Cheetos, Tostitos,
en Fritos, onder andere voedselmerken.Als iedereen morgen frisdrank zou afzweren, zou Pepsi nog steeds gedijen in de verkoop van zoute snacks.

Coca-Cola daarentegen is bij dranken gebleven. Maar het bezit enkele drankmerken die sommige van hun klanten kunnen verrassen, zoals Minute Maid, Powerade, Gold Peak Tea, Dasani en Vitaminwater.

Coke wedt dat als mensen frisdrank afzweren, ze toch nog iets moeten drinken. En het is vermeldenswaard dat hun focus ligt op gezonde alternatieven.

Andere concurrenten

Coca-Cola concurreert ook rechtstreeks met de Keurig Green Mountain Group. Naast deze twee merknamen bezit het bedrijf ook een verrassend assortiment dranken, waaronder Schweppes, RC Cola, Hires Root Beer en Nehi.

Het resultaat op de kwestie van zijn rivalen: naarmate de smaak en trends van de consument veranderen, kan Coca-Cola worden achtergelaten kwetsbaar, maar het merk heeft een trouwe aanhang en het bedrijf heeft zijn weddenschappen afgedekt door met de drank mee te gaan trends. Het risico op dit gebied is matig.

2. Hoe waarschijnlijk is een nieuwkomer in de industrie?

Er zijn voortdurend nieuwkomers in de drankenindustrie, maar kunnen ze voet aan de grond krijgen om Coke of Pepsi evenaren? De twee bedrijven tussen hen hebben licentieovereenkomsten afgesloten met elke fastfoodketen. Ze hebben veel schapruimte gewonnen in elke supermarkt en minimarkt.

Een nieuwe naam zou een zeer positief en zeer viraal imago moeten hebben of een fortuin moeten uitgeven om het type merk herkenning Coca-Cola geniet.

Het lijkt waarschijnlijker dat Coke of Pepsi de nieuwkomer zou kopen en aan de mix zou toevoegen. Maar wie in Coca-Cola investeert, moet in ieder geval de laatste trends op het gebied van non-alcoholische dranken in de gaten houden.

3. Wat kunnen kopers in plaats daarvan kopen?

Coca-Cola heeft ook te kampen met wat kopers zouden kunnen kopen in plaats van zijn
producten.

Als de opkomst van Starbucks iets heeft laten zien, is het wel dat mensen echt houden van een kopje koffie in de juiste omgeving. Mogelijk om deze reden kocht Coca-Cola een belang in Green Mountain Coffee Roasters, de maker van Keurig.

Kopers kunnen ook kiezen voor dranken zoals vers gemaakte smoothies of vers geperste sappen in plaats van Coca-Cola's flessendranken. Naarmate meer mensen gezondheidsbewust worden, dreigt de dreiging dat kopers Coca-Cola door een ander drankje zullen vervangen, een reële mogelijkheid.

4. Welke onderhandelingsmacht hebben kopers?

Als het gaat om de markt voor gebottelde dranken, hebben kopers een behoorlijke hoeveelheid
onderhandelingsmacht, en dit heeft een directe invloed op het resultaat van Coca-Cola.

Coca-Cola verkoopt niet rechtstreeks aan haar eindgebruikers. Het gaat vooral om
distributiebedrijven die fastfoodketens, automaatbedrijven, universiteitscampussen en supermarkten rechtstreeks bedienen.

De vraag leidt de aankopen, maar ook daar moet Coca-Cola op letten
eind prijs. Uiteindelijk betekent dit dat het zijn producten aan distributienetwerken moet verkopen tegen prijzen die laag genoeg zijn om tegen een concurrerende prijs aan de eindgebruiker te kunnen verkopen.

Samenhang

Bovendien moet de prijsstelling van Coca-Cola enigszins consistent blijven met elk verkooppunt. McDonald's verkoopt de ene dag geen cola voor 99 cent en de volgende dag voor $ 1,03. Als Coca-Cola's kosten van verkochte goederen (COGS) fluctueert als gevolg van materialen, transport of mankracht, moeten ofwel het drankenbedrijf of zijn distributeurs het verlies opvangen.

Dit is een reëel risico, maar het is een risico waarmee elke andere nieuwkomer op de massamarkt voor dranken te maken krijgt.

5. Welke onderhandelingsmacht hebben leveranciers?

Dit is de laatste concurrentiekracht die moet worden overwogen: de leveranciers van Coca-Cola. Hoe groot het bedrijf ook is en hoeveel langetermijncontracten het ook moet hebben met leveranciers, de kosten van de ingrediënten liggen niet helemaal binnen de macht van het bedrijf.

Vooral suiker is een handelsartikel en de prijs ervan varieert in de tijd. De slechte oogst van één seizoen kan de suikerprijzen beïnvloeden en Coca-Cola's verhogen grondstoffen kosten.

Dankzij contracten die het bedrijf waarschijnlijk heeft, zou het effect minimaal zijn, tenzij die slechte oogstomstandigheden meerdere jaren aanhielden.

Kopen of niet?

Geen enkele analytische tool kan u vertellen of u een aandeel moet kopen of niet. Maar inzicht in de concurrerende omgeving waarin het bedrijf opereert, kan u een heel eind helpen bij het nemen van de beslissing.