Hoeveel mensen werken er in de kolenindustrie?

Augustus 2016: de menigte bruist van de video-ready smartphones, wachtend op de grote entree van kandidaat-Trump. Hard rock knalt, en een groep extatische reisagenten zwaait met borden met de opdruk 'TROMP', doorspekt met slimme slogans. Ze gaan los als hij het podium betreedt en belooft een einde te maken aan de War on Travel Agents en hun gehavende industrie te verjongen.

Dat gebeurde natuurlijk niet. Trump deed soortgelijke beloften aan met borden zwaaiende vertegenwoordigers van de industrie, maar de industrie was steenkool. In zekere zin zou het echter logischer zijn geweest als hij zich had vastgehouden aan de lobby van de reisagenten, om beleid en personeelskeuzes met hun belangen in het achterhoofd, en om hen uit te nodigen voor ondertekeningsceremonies op televisie in de Oval Kantoor. Er waren 68.680 reisbureaus in de VS in mei 2016, volgens de Bureau of Labor Statistics (BLS).

Er waren die maand slechts 49.800 mijnwerkers.

Op het moment van schrijven schatten de meest recente gegevens de werkgelegenheid in de kolenmijnen in maart 2017 op een seizoengecorrigeerde 50.300. Dat is ongeveer 0,03% van de 160 miljoen man sterke civiele beroepsbevolking. Naast reisagenten zijn andere beroepen die veel hoger zijn dan steenkool, onder meer vliegtuigmechanica en servicetechnici (128.570 in mei 2016), dakdekkers (116.410), telemarketeers (215.290) en fitnesstrainers en aerobicsinstructeurs (257,410). Veel individuele bedrijven hebben meer mensen in dienst, waaronder Sears, die – ondanks zijn

existentiële financiële zorgen – telde eind 2016 140.000 mensen in dienst.

Volgens het ministerie van Energie besteedden 260.077 werknemers minstens de helft van hun tijd aan "werken aan" produceren, installeren, distribueren of professionele diensten verlenen aan zonnetechnologieën in het hele land." (Zie ook, Top 4 alternatieve energieaandelen voor 2017.)

De redenen waarom banen in kolenlanden in het centrum van de Amerikaanse politiek zijn terechtgekomen, zijn gevarieerd en gecompliceerd. Dat geldt ook voor de redenen achter de achteruitgang van de kolenindustrie, die vorig jaar leidde tot de faillissementen van verschillende grote bedrijven, waaronder Arch Coal Inc. (BOOG) en Peabody Energy Corp. (BTU). Obama's Green Power Plan wordt vaak als een reden genoemd, maar zou pas in 2022 in werking zijn getreden. Trump, die bestelde Scott Pruitt's Environmental Protection Agency om de regel in maart te herzien, zal naar verwachting afschaffen. Concurrentie van aardgas – als gevolg van fracken– heeft ook schade toegebracht aan de industrie, evenals een brede vermindering van de hoeveelheid energie die nodig is om economische groei te genereren. Automatisering heeft de behoefte aan menselijke arbeid verminderd, zodat werknemers het zelfs slechter doen dan hun bedrijven.

Maar hoezeer ze ook worstelen, mijnwerkers hebben iets verbazingwekkends neergezet. De volgende keer dat je je verwondert over de invloed van de best verdienende 1% of 0,1% van het land, denk aan de 0,03% - niet bepaald miljardairs - die zo'n diepe ader van Amerika's politieke hebben gedolven Psyche.