Schulden versus schulden begrijpen Tekort

Schuld versus Tekort: een overzicht

Schuld is verschuldigd geld en het tekort is netto opgenomen geld (indien negatief). Schulden en tekorten zijn twee van de meest voorkomende termen in macrofinanciën, en ze zijn ook een van de meest politiek relevante, inspirerende wetgeving en uitvoerende besluiten die veel mensen aangaan.

Ondanks dat ze beginnen met een gemeenschappelijke lettergreep en bedrieglijk vergelijkbare betekenissen hebben, hebben de woorden niet eens dezelfde etymologie. “Schuld" is afgeleid van het Latijn voor "verschuldigd", terwijl "tekort' komt van het woord voor 'ontbreken' of 'falen' - letterlijk het tegenovergestelde van 'doen'.

De omvang van elk heeft niet noodzakelijkerwijs iets te maken met het andere, maar heeft veel te maken met de omvang van de onderliggende economie. Schuld is de accumulatie van jaren van tekort (en af ​​en toe een overschot).

Schuld

In het fiscale jaar 2019 bedroeg de Amerikaanse federale schuld $ 22,8 biljoen, het tekort $ 984 miljard, en het zal nooit andersom zijn.De eerste is een lopende telling, terwijl de laatste een bedrag is dat over een bepaalde periode wordt berekend. Als de federale schuld morgen met $ 100 miljard zou toenemen, zou dat ons een totaal van $ 22,9 biljoen opleveren, waar het zal blijven tot de volgende verhoging of verlaging (exclusief rente). Het is dus niet zo dat alles op nul wordt gezet wanneer de huidige periode eindigt.

Schuld hoeft niet op een zwak te duiden economie. Het is belangrijk om te begrijpen dat schuld - verschuldigd geld - per definitie negatief is en nooit positief kan zijn. Zolang een land iets duurs moet financieren, of het nu de loonlijst van de strijdkrachten is of het snelwegsysteem, zal dat land een of andere vorm van schuld moeten uitgeven.

De schuld van een land is geld dat het leent, namelijk verplichtingen die op een bepaalde datum moeten worden terugbetaald. Die datum ligt meestal vast, afhankelijk van of het geld in de vorm van schatkistpapier (minder dan een jaar), schatkistpapier (één-10 jaar), staatsobligaties (verder), of een van de vele andere effecten die de federale overheid uitgeeft.Het lijkt misschien paradoxaal, maar uitgaven verhogen over het algemeen de staatsschuld, terwijl ontvangsten deze verlagen.

Een groot aantal economen zal beweren dat de schuld ook de biljoenen dollars in de valuta van het land moet omvatten die in circulatie, alles fiat, niets ervan ondersteund door iets tastbaars, en de waarde ervan wordt bepaald door niets wezenlijkers dan een openbare overeenstemming.

Zelfs als we geen rekening houden met valuta, wordt het vermogen van de Amerikaanse overheid om te betalen zo een vicieuze of deugdzame cirkel. Het "volledige vertrouwen en de kredietwaardigheid" van de overheid is zo sterk dat het die T-bills en aanverwante verplichtingen aantrekkelijk genoeg maakt om investeerders te verleiden, wat vervolgens aanmoedigt tot latere uitgiften van schulden. Waar het problematisch wordt, is wanneer het Amerikaanse ministerie van Financiën uiteindelijk geld leent, niet alleen aan particuliere investeerders, maar ook aan: de Federal Reserve, die de rechterzak betaalt met wat ze in de linkerzak heeft, om nog maar te zwijgen van buitenlandse regeringen. Die schuld groeit inderdaad.

Tekort

Wat het tekort betreft, het is gewoon de negatieve versie van het overschot. Neem de inkomsten van een natie (of een staat, of een bedrijf of een huishouden), trek de uitgaven ervan af, klaar. Bij een privébedrijf noemen we dat natuurlijk verlies (of winst als het positief is). Maar de parallel is er. Een paar jaar geleden gaf Target (TGT) 1,6 miljard dollar meer uit dan in het voorgaande jaar, het slechtste resultaat onder in de VS gevestigde bedrijven. Met een ruime marge ook.

Maar een algemene detailhandelaar heeft andere financiële doelen dan een soevereine natie. Voor de laatste, verhoging winst is relatief eenvoudig. Gewoon geweld toepassen, door de belastingen te verhogen. Theoretisch zouden de nationale ontvangsten gemakkelijk de uitgaven moeten overtreffen, waardoor een land een overschot zou 'verdienen'. Een belastingdienst die willekeurig de belastingen verhoogt, zal echter spoedig merken dat zijn burgers in opstand komen. Ondertussen kunnen Target-klanten in plaats daarvan gewoon winkelen bij Kohl's (KSS).

De Verenigde Staten hebben de grootste begrotingstekort in de wereld.Qatar, Macai, Koeweit en Brunei hebben bijvoorbeeld enkele van de grootste begrotingsoverschotten ter wereld. En als de nettomigratie tussen die landen en de Verenigde Staten een indicatie is, is de laatste daarvan nog steeds de meest wenselijke plek om te wonen.

Als je je afvraagt ​​hoe dat kan, er is meer aan de game dan alleen inkomsten hebben die de uitgaven overtreffen. Het libertaire argument lijkt te zijn dat beide aantallen zo laag mogelijk moeten zijn, en als dat betekent dat de laatste iets groter wordt dan de eerste, het zij zo.

De economie van de Verenigde Staten is zo groot - ongeveer 25% van het wereldtotaal, ondanks dat de VS slechts 4,4% van het wereldtotaal voor hun rekening nemen bevolking - dat zijn tekort, hoewel verreweg het grootste op aarde in absolute termen, stevig in het midden van het peloton zit in relatief voorwaarden.