Derivaat Product Company (DPC)

Wat betekent afgeleid productbedrijf?

Een afgeleid productbedrijf is een entiteit voor een speciaal doel die is opgericht om een tegenpartij tot financiële derivatentransacties. Een afgeleid productbedrijf zal vaak het te verkopen afgeleide product produceren of ze kunnen garanderen: een bestaand derivaat product of een tussenpersoon zijn tussen twee andere partijen in een derivaten transactie. Bedrijven met afgeleide producten kunnen ook worden aangeduid als 'gestructureerde DPC's' of 'ondernemingen met afgeleide kredietproducten (CDPC)'.

Inzicht in afgeleid productbedrijf (DPC)

Een afgeleid productbedrijf is meestal een dochteronderneming gecreëerd door een effectenbedrijf of bank. Deze entiteiten zijn zorgvuldig gestructureerd en worden beheerd volgens een specifieke risicobeheerstrategie om een triple-A kredietwaardigheid met een minimum aan kapitaal. Deze bedrijven houden zich voornamelijk bezig met kredietderivaten, zoals credit default swaps, maar kunnen ook transacties uitvoeren op de markten voor rente-, valuta- en aandelenderivaten. Bedrijven in afgeleide producten richten zich voornamelijk op andere bedrijven die op zoek zijn naar:

heg risico's zoals valutaschommelingen, rentewijzigingen, contractwanbetalingen en andere kredietrisico's.

De oprichting van afgeleide productbedrijven

Bedrijven met afgeleide producten werden in de jaren negentig opgericht. In veel opzichten was het de implosie en het faillissement van Drexel Burnham Lambert, de thuisbasis van Michael Milken, dat financiële instellingen wakker maakte voor het kredietrisico dat in hun derivatenboeken zit. Toen het bedrijf in 1990 ten onder ging en de omvang en het aantal blootstellingen aan tegenpartijen zagen, creëerden bedrijven ratinggerichte DPC's om de derivatenboeken te beheren. Financiële instellingen hebben deze dochterondernemingen specifiek ontworpen om hogere kredietbeoordelingen te hebben dan de moederentiteiten, zodat ze in staat zouden zijn om: functioneren met minder kapitaal, aangezien de tegenpartij bij een transactie minder snel zal eisen dat zekerheden worden gestort wanneer een entiteit triple-A. Kortom, DPC's boden deze instellingen een veiliger platform om als tegenpartij derivatentransacties uit te voeren, vaak met klanten van hun moedermaatschappij.

Hoe bedrijven met afgeleide producten werken

Derivatenbedrijven gebruiken over het algemeen kwantitatieve modellen om het kredietrisico dat ze lopen te beheren, waarbij ze het benodigde kapitaal van dag tot dag toewijzen. Bredere marktrisico's worden meestal afgedekt door spiegeltransacties met de moedermaatschappij aan te gaan, waardoor het derivatenbedrijf met het kredietrisico blijft. Dit kredietrisico wordt uiteraard zorgvuldig beheerd binnen bestaande modellen en richtlijnen die bedoeld zijn om zowel de algehele blootstelling als de rating van de DPC te behouden.

Zelfs met deze zeer gestructureerde omgeving kan een DPC schade oplopen. Alles wat een significante invloed heeft op de kredietwaardigheid van een DPC, zal leiden tot de afbouw van het bedrijf, een fase waarin de bedrijf neemt geen nieuwe contracten aan en begint zijn eigen einde te plannen door te kijken naar de blootstellingen en tijdlijnen die op zijn boeken. Dit gebeurde in 2008 toen de financiële crisis escaleerde, wat feitelijk aantoonde dat de risicobeheersing in DPC veel meer was robuuster dan in sommige van hun moederbedrijven, die zwaar waren verschroeid door andere voertuigen waarmee ze betrokken waren buiten DPC's.