Zijn alle Mortgage-backed Securities (MBS) ook Collateralized Debt Obligations (CDO)?
Door hypotheek gedekte effecten (MBS) en door onderpand gedekte schuldverplichtingen (CDO's)) zijn technisch gezien twee verschillende financiële instrumenten, hoewel ze veel kenmerken gemeen hebben en elkaar vaak overlappen. Zowel MBS als CDO's zijn vastrentende effecten: ze bestaan uit een gebundelde groep individuele activa - voornamelijk verschillende soorten leningen en andere schulden - die, net als obligaties, rente genereren voor beleggers. Hun belangrijkste verschil ligt in wat deze activa zijn. MBS, zoals hun naam al aangeeft, bestaat uit hypotheken - woningkredieten die zijn gekocht van de banken die ze hebben uitgegeven. Daarentegen zijn CDO's veel breder: ze kunnen bedrijfsleningen, autoleningen, home equity-leningen, creditcardvorderingen, royalty's, leases en, ja, hypotheken bevatten. Dus veel MBS kunnen deel uitmaken van CDO's; afhankelijk van hun structuur kunnen ze ook kwalificeren als CDO's.
belangrijkste leerpunten
- Niet alle door hypotheken gedekte effecten zijn door zekerheden gedekte schuldverplichtingen.
- Een door hypotheek gedekt effect (MBS) is een obligatie-achtige belegging die bestaat uit een bundel woningkredieten (hypotheken), die tegen een vaste rente rente aan beleggers uitbetalen.
- Een collateralized debt commitment (CDO) is ook een vastrentende waarde die rente betaalt op basis van een bundel onderliggende schuld; maar deze pool kan een veel grotere verscheidenheid aan leningen en soorten schulden bevatten. CDO's worden verdeeld en verkocht aan beleggers in tranches, wat hun mate van risico weerspiegelt.
- Een CDO kan in feite door hypotheek gedekte effecten in zijn bezit opnemen.
- De belangrijkste overlap tussen de twee ligt in de collateralized hypotheekverplichting (CMO) - een type MBS dat ook een soort gespecialiseerde CDO is. Net als de MBS is deze gebaseerd op hypotheken; maar net als de CDO wordt deze verdeeld en verkocht in tranches, op basis van de looptijden en de risicofactor van de hypotheken.
Wat is een door hypotheek gedekte beveiliging - MBS?
Een door hypotheek gedekt effect (MBS) wordt gecreëerd op basis van de pooling van hypotheken die een financiële instelling, zoals een bank of een kringloopwinkel, bezit. Een investeringsbank of andere financiële instelling koopt deze schulden en herverpakt ze, na ze te sorteren in categorieën zoals residentieel of commercieel. Elk pakket wordt een MBS die door investeerders kan worden gekocht. De hypotheken fungeren als onderpand en bieden ondersteuning voor de zekerheid. Vaak verkopen kleine regionale banken hun hypotheken om geld in te zamelen om andere hypotheken of leningen te financieren.
MBS speelde notoir een sleutelrol in de ineenstorting van de subprime-hypotheken en de daaropvolgende financiële crisis van 2007-08. Regelgeving en strengere normen waren het gevolg. Om vandaag op de markten te worden verkocht, moet een MBS worden uitgegeven door een door de overheid gesponsorde onderneming (GSE) zoals Ginnie Mae (de Government National Mortgage Association), Fannie Mae (de Federal National Mortgage Association) Association) of Freddie Mac (de Federal Home Loan Mortgage Corporation) - die federale steun hebben - of een particuliere financiële bedrijf. De hypotheken moeten afkomstig zijn van een gereguleerde en erkende financiële instelling. En de MBS moet een van de twee beste beoordelingen hebben ontvangen die zijn uitgegeven door een geaccrediteerde kredietbeoordelaar.
Wat is een Collateralized Debt Obligation—CDO?
Collateralized Debt-verplichtingen (CDO's) behoren tot een nog grotere klasse van beleggingen, genaamd door activa gedekte effecten (BUIKSPIEREN). Hoewel ABS - en dus CDO's - uit MBS zijn voortgekomen, zijn ze gevarieerder en complexer van structuur.
CDO's bestaan uit een verscheidenheid aan leningen en schuldinstrumenten. Om een CDO te creëren, verzamelen investeringsbanken kasstroomgenererende activa, zoals hypotheken, obligaties en andere soorten schuld – en herverpakt ze in afzonderlijke klassen, of tranches, op basis van hun niveau van kredietrisico. Deze tranches worden in stukken verkocht aan beleggers met de meest risicovolle effecten die een hoger rendement opleveren. De beste tranches, d.w.z. de hoogst gewaardeerde, worden doorgaans als eerste gefinancierd, omdat ze minder risico's inhouden.
Alle CDO's zijn afgeleiden: Hun waarde is afgeleid van van een andere onderliggende waarde. Deze activa worden het onderpand als de lening in gebreke blijft. Een variant van CDO die beleggers extreem hoge opbrengsten (maar een hoger risico) kan bieden, is de synthetische CDO. In tegenstelling tot andere CDO's, die doorgaans beleggen in reguliere schuldproducten zoals obligaties, hypotheken en leningen, is de synthetische stoffen genereren inkomsten door te beleggen in niet-contante derivaten zoals credit default swaps (CDS's), opties en andere contracten.
CDO's worden gecreëerd door effectenfirma's en investeringsmaatschappijen. Ze worden meestal verkocht aan institutionele beleggers.
Hoewel beleggers in MBS en CDO's inkomsten ontvangen uit de onderliggende activa die door het effect worden aangehouden, bezitten zij niet de individuele, gesecuritiseerde activa. Dit is de reden waarom deze instrumenten riskant kunnen zijn: als de onderliggende schuld in gebreke blijft en de inkomstenstroom opdroogt, hebben beleggers zelf geen onderpand dat ze kunnen aanwenden om ze te compenseren. De entiteit die de beveiliging heeft gemaakt, kan echter proberen een rechtszaak aan te spannen.
Hoe CDO's en MBS elkaar overlappen
Zoals eerder vermeld, kunnen hypotheken - en in feite MBS zelf - worden
gebruikt, samen met andere soorten schulden, bij het creëren van CDO's. Hoewel het voornamelijk afhangt van de onderliggende activa die worden gesecuritiseerd, zijn CDO's doorgaans riskanter dan MBS. Schuldverplichtingen met onderpand worden vaak gecreëerd op basis van hypotheken van lage kwaliteit (dat wil zeggen kredietbureaus) hebben beoordeeld als een grotere kans op wanbetaling) als een manier om het risico over meerdere producten te spreiden en leners. CDO's speelden een belangrijke rol ook tijdens de financiële crisis van 2007-2008.
Naast CDO's die zijn gebaseerd op MBS, zijn er bepaalde typen MBS die zijn gestructureerd als CDO's. MBS zijn er in twee basisvarianten: pass-throughs en hypotheekverplichtingen met onderpand. Doorgangen zijn gestructureerd als trusts waarin hypotheekbetalingen worden geïnd en doorgegeven aan beleggers; ze hebben doorgaans een looptijd van vijf, 15 of 30 jaar. Hypotheekverplichtingen met onderpand (CMO's) bestaan uit meerdere pools van hypotheken, verdeeld in segmenten of tranches; elke tranche is gerangschikt op looptijd en risiconiveau, en soms zelfs voorzien van een kredietrating.
Als dit veel op een CDO lijkt, dan is dat het ook. EEN CMO is in wezen een gespecialiseerde CDO die alleen in hypotheken belegt. Het is dit type door hypotheek gedekte beveiliging dat de bron van verwarring tussen de twee instrumenten is, zoals: de naam wordt vaak door elkaar gebruikt met (om nog maar te zwijgen van het klinkt veel als) collateralized debt verplichting. En het was dit type MBS dat met name problemen veroorzaakte bij de ineenstorting van de subprime-hypotheek.