Hoe beheerders van beleggingsfondsen aandelen kiezen

Net als elke andere slimme belegger gebruikt een beheerder van beleggingsfondsen verschillende technische en fundamentele indicatoren om de winstgevendheid van een aandeel te beoordelen voordat het aan de portefeuille van het fonds wordt toegevoegd. Maar wat echt drijft fondsbeheerders aandelenselectiebeslissingen zijn de doelstellingen van de fondsen die ze beheren. Verschillende beleggingsfondsen zijn ontworpen om verschillende beleggingsdoelen te bereiken, met verschillende risiconiveaus. De aandelen die een beheerder kiest, worden grotendeels bepaald door het type fonds dat ze beheren en wat ze proberen te bereiken voor de aandeelhouders.

Indexfondsen

Indexfondsen zijn, zoals de naam al aangeeft, gebouwd om een ​​specifieke index te volgen. Managers van indexfondsen moeten een zeer passieve beleggingsstijl hanteren, omdat het doel van deze fondsen is om het rendement van de index te evenaren, niet om ze te verslaan. Om dit te bereiken, beleggen de fondsen in dezelfde effecten als de onderliggende index. Alle aandelen die door de beheerder zijn geselecteerd, moeten daarom worden opgenomen in de lijst van de index. Nieuwe toevoegingen aan de portefeuille van het fonds zijn het resultaat van een identieke toevoeging aan de index. Als het fonds zijn aandelen in een bepaald aandeel verkoopt, is dat omdat het effect uit de index is verwijderd.

Indexbeleggingsfondsen en ETF's worden steeds populairder bij individuele beleggers om brede, gediversifieerde portefeuilles te verkrijgen. Als passieve strategie probeert indexering benchmarkindices zoals de S&P 500 of Nasdaq 100 te repliceren in plaats van te proberen 'de markt te verslaan'. Dientengevolge hebben portefeuillebeheerders bij indexfondsen een eenvoudigere taak: koop gewoon de indexportefeuille met hun gegeven componentgewichten. Sommige beheerders van indexfondsen zullen, in plaats van de hele index te repliceren (bijvoorbeeld alle 500 aandelen in de S&P 500 bezitten), een econometrisch model gebruiken om te zien of ze kunnen over het geheel genomen dezelfde prestaties behalen door een subset van aandelen te selecteren (zeg de top 200 aandelen plus een kleinere, willekeurige selectie van de onderste 300).

Omdat indexfondsbeheerders niet zo veel onderzoek hoeven te doen of zo vaak actief hoeven te handelen beheerde fondsen, zijn hun kostenratio's vaak veel kleiner, waardoor ze aantrekkelijk zijn voor gewone investeerders.

Dividendfondsen

Dividendfondsen zijn populair onder beleggers die hun jaarinkomen zonder veel moeite willen aanvullen. Deze fondsen zijn ontworpen om de grootste dividend opbrengst per jaar mogelijk. Om dit te bereiken, moeten fondsbeheerders de aandelen met de beste dividendgeschiedenis en hoogste uitbetalingen met de hand uitkiezen. Dit kan betekenen dat u vasthoudt aan bedrijven die gedurende een bepaald aantal jaren consistente of stijgende dividenden hebben uitgekeerd, of dat u probeert om: bepalen welke bedrijfsreuzen klaar zijn om speciale dividenden uit te geven, zoals het dividend van $ 3 per aandeel dat Microsoft Corporation in 2004.

Groeifondsen

Groeifondsen zijn gebouwd om aandeelhouders winst op lange termijn te bieden door te beleggen in bedrijven waarvan wordt verwacht dat ze in de loop van de tijd in waarde zullen stijgen. Beheerders van groeifondsen richten zich op bedrijven die nog steeds groeien en naar verwachting meer inkomsten zullen genereren, in plaats van op bedrijven die dividend uitkeren. Sommige groeifondsen zijn bijzonder agressief, dus managers moeten aandelen kiezen op basis van hoe snel het bedrijf naar verwachting zal groeien, in plaats van op zijn vermogen om duurzame groei op lange termijn te bieden. Deze fondsen verhandelen vaak effecten, waarbij ze aandelen of opties kiezen die klaar zijn voor abrupte bullish pieken, en vervolgens verkopen na de initiële prijssprongen en doorgaan naar de volgende kans.

Waardefondsen

Waardefondsen zijn ook gericht op bedrijven met potentieel voor hogere waarderingen, maar de strategie van waardefondsbeheerders is om aandelen te selecteren die momenteel door de markt worden onderschat. Deze fondsen beleggen voornamelijk in aandelen die ondergewaardeerd, wat betekent dat de huidige aandelenkoers laag is gezien de financiële toestand van het bedrijf of de geschiedenis van dividendbetalingen. Dit betekent vaak beleggen in aandelen die, hoewel ze financieel gezond zijn, vaak uit de gratie zijn geraakt bij de markt vanwege een slecht kwartaalrapport of veranderingen in de mening van de consument, of omdat beleggers zijn overgestapt op de volgende grote ding.

Arbitragefondsen

Arbitragefondsen zijn een nieuwer type beleggingsfonds, alternatieve fondsen genaamd, die gebruik maken van enkele van de strategieën die worden gebruikt door risicovollere hedgefondsen om meer winst te genereren. Arbitragefondsen proberen te profiteren van het prijsverschil tussen identieke effecten op verschillende markten. Deze strategie vereist dat het fonds tegelijkertijd identieke posities van hetzelfde effect koopt en verkoopt op verschillende markten of beurzen om te profiteren van prijsverschillen die door de markt worden gegenereerd inefficiëntie. Dit kan bijvoorbeeld betekenen kopen op de Londense beurs en verkopen op de NASDAQ, of kopen op de geldmarkt en verkopen op de termijnmarkt.

Managers van arbitragefondsen moet effecten kiezen die de hoogste potentiële winst opleveren, wat betekent dat de prijsspreiding zo groot mogelijk is. Dit type handel is het meest succesvol in tijden van verhoogde volatiliteit, bijvoorbeeld met de aandelen van bedrijven waarvan de toekomst onzeker is, die betrokken zijn bij fusie- of overnameprocedures (M&A), op het punt staan ​​om de winst aan te kondigen, of het onderwerp zijn van politiek of crimineel onderzoek kunnen uitstekende kandidaten zijn voor investering.

Het belangrijkste doel van alle beheerders van beleggingsfondsen is het genereren van rendement. Het type fonds en de beleggingsdoelstellingen van de aandeelhouders zijn echter de belangrijkste factoren die bepalen hoe elke beheerder de aandelen in de portefeuille van zijn fonds kiest. Om de zaken nog ingewikkelder te maken, kan elk van de bovenstaande fondstypes worden gespecialiseerd om rekening te houden met de risicotolerantie, overtuigingen of marktvooruitzichten van aandeelhouders. Sommige fondsen beleggen bijvoorbeeld alleen in bedrijven met bepaalde marktkapitalisaties, die in bepaalde bedrijfstakken of bedrijven met specifieke bedrijfswaarden of praktijken, zoals fondsen die niet beleggen in zogenaamd "zonde voorraden" zoals alcohol en tabak.