Primair vs. Secundaire kapitaalmarkten

Primair vs. Secundaire kapitaalmarkten: een overzicht

De term kapitaalmarkt verwijst naar elk deel van het financiële systeem dat kapitaal ophaalt uit obligaties, aandelen en andere investeringen. Nieuwe aandelen en obligaties worden gecreëerd en verkocht aan investeerders in de primaire kapitaalmarkt, terwijl beleggers effecten verhandelen op de secundaire kapitaalmarkt.

Primaire kapitaalmarkten

Wanneer een bedrijf voor het eerst nieuwe aandelen en obligaties openbaar verkoopt, doet het dat op de primaire kapitaalmarkt. Deze markt wordt ook wel de nieuwe uitgiftemarkt genoemd. In veel gevallen neemt de nieuwe uitgifte de vorm aan van een beursintroductie (IPO). Wanneer beleggers effecten kopen op de primaire kapitaalmarkt, huurt het bedrijf dat de effecten aanbiedt een verzekeringsbedrijf om het te herzien en een prospectus op te stellen met de prijs en andere details van de effecten die moeten worden uitgegeven.

Alle emissies op de primaire markt zijn onderworpen aan strikte regelgeving. Bedrijven moeten verklaringen indienen bij de Securities and Exchange Commission (SEC) en andere effectenbureaus en moeten wachten tot hun deponeringen zijn goedgekeurd voordat ze openbaar kunnen worden gemaakt.

Bedrijven die effecten uitgeven via de primaire kapitaalmarkt mogen investeringsbankiers om toezeggingen te verkrijgen van grote institutionele beleggers om de effecten te kopen wanneer ze voor het eerst worden aangeboden. Kleine beleggers kunnen op dit moment vaak geen effecten kopen omdat het bedrijf en zijn investeringsbankiers al het beschikbare willen verkopen effecten in een korte tijdsperiode om aan het vereiste volume te voldoen, en ze moeten zich richten op het op de markt brengen van de verkoop aan grote beleggers die meer effecten kunnen kopen onmiddelijk. Marketing van de verkoop aan investeerders kan vaak een roadshow of honden- en ponyshow, waarin investeringsbankiers en het leiderschap van het bedrijf reizen om potentiële investeerders te ontmoeten en hen te overtuigen van de waarde van het uitgegeven effect.

Prijzen zijn vaak volatiel op de primaire markt omdat de vraag vaak moeilijk te voorspellen is wanneer een effect voor het eerst wordt uitgegeven. Daarom worden veel IPO's tegen lage prijzen gezet.

Een bedrijf kan meer eigen vermogen aantrekken op de primaire markt nadat het de secundaire markt heeft betreden door middel van een claimemissie. Het bedrijf zal pro rata rechten aanbieden op basis van aandelen die investeerders al bezitten. Een andere optie is een onderhandse plaatsing, waarbij een bedrijf rechtstreeks kan verkopen aan een grote belegger, zoals een hedgefonds of een bank. In dit geval worden de aandelen niet openbaar gemaakt.

Secundaire kapitaalmarkten

De secundaire markt is waar effecten worden verhandeld nadat het bedrijf zijn aanbod op de primaire markt heeft verkocht. Het wordt ook wel de beurs genoemd. De New York Stock Exchange (NYSE), London Stock Exchange en Nasdaq zijn secundaire markten.

Kleine beleggers hebben een veel betere kans om effecten op de secundaire markt te verhandelen, omdat ze zijn uitgesloten van IPO's. Iedereen kan effecten kopen op de secundaire markt, zolang ze bereid zijn de vraagprijs per stuk te betalen deel.

Een makelaar koopt doorgaans de effecten namens een belegger op de secundaire markt. In tegenstelling tot de primaire markt, waar prijzen worden vastgesteld voordat een IPO plaatsvindt, fluctueren de prijzen op de secundaire markt met de vraag. Beleggers zullen ook een commissie moeten betalen aan de makelaar voor het uitvoeren van de transactie.

Het volume van de verhandelde effecten varieert van dag tot dag, aangezien vraag en aanbod naar het effect fluctueert. Dit heeft ook een groot effect op de prijs van het effect.

Omdat het initiële aanbod is voltooid, is de uitgevende onderneming geen partij meer bij een verkoop tussen twee investeerders, behalve in het geval van een bedrijf terugkoop van aandelen. Bijvoorbeeld, na Apple's december. 12, 1980, IPO op de primaire markt, hebben individuele beleggers Apple-aandelen kunnen kopen op de secundaire markt.Omdat Apple niet langer betrokken is bij de uitgifte van zijn aandelen, zullen beleggers in wezen met elkaar omgaan wanneer ze aandelen in het bedrijf verhandelen.

De secundaire markt kent twee verschillende categorieën: de veiling- en de dealermarkt. De veilingmarkt is de thuisbasis van het open protestsysteem waar kopers en verkopers samenkomen op één locatie en de prijzen aankondigen waartegen ze bereid zijn hun effecten te kopen en verkopen. De NYSE is daar een voorbeeld van. Op dealermarkten handelen mensen echter via elektronische netwerken. De meeste kleine beleggers handelen via dealermarkten.