რა არის ფედერალური სარეზერვო საბჭოს საბაზრო რისკის კაპიტალის წესი?

ფედერალური სარეზერვო საბჭოს საბაზრო რისკის კაპიტალის წესი (MRR) ადგენს კაპიტალის მოთხოვნებს საბანკო ორგანიზაციებისთვის, რომლებსაც აქვთ მნიშვნელოვანი სავაჭრო საქმიანობა. MRR წესი მოითხოვს ბანკებს შეცვალონ კაპიტალის მოთხოვნები მათი სავაჭრო პოზიციების საბაზრო რისკების მიხედვით. წესი ვრცელდება მსოფლიოს ბანკებზე, რომელთა მთლიანი სავაჭრო აქტივობა შეადგენს მთლიანი აქტივების 10% -ზე მეტს ან ბანკებს, რომელთა აქტივები აღემატება 1 მილიარდ აშშ დოლარს. MRR– ის მნიშვნელოვანი გადასინჯვები განხორციელდა ფედერალური სარეზერვო საბჭოს მიერ 2015 წლის იანვარში. ამ ცვლილებებმა MRR შეადარა მოთხოვნებს ბაზელ III კაპიტალის ჩარჩო.

ბაზელ III

ბაზელ III არის საერთაშორისო საბანკო რეგულაციების ერთობლიობა, რომელიც შექმნილია საერთაშორისო საბანკო სისტემის სტაბილურობის დასახმარებლად. ბაზელ III– ის მთავარი მიზანია ხელი შეუშალოს ბანკებს ზედმეტი რისკის აღებაზე, რამაც შეიძლება გავლენა მოახდინოს საერთაშორისო ეკონომიკაზე. ბაზელ III ამოქმედდა კვალდაკვალ 2008 წლის ფინანსური კრიზისი.

III ბაზელი მოითხოვს ბანკებს ჰქონდეთ მეტი კაპიტალი მათი აქტივების წინააღმდეგ, რაც თავის მხრივ ამცირებს მათ ბალანსებს და ზღუდავს მათ ოდენობას ბერკეტი ბანკებს შეუძლიათ გამოიყენონ. რეგულაციები გაზრდის კაპიტალის მინიმალურ დონეს აქტივების 2% -დან 4.5% -მდე, დამატებითი ბუფერული 2.5% -ით, საერთო ბუფერული 7% -ისთვის.

ფედერალური რეგულაცია H

ფედერალური რეგულაციების რეგულაცია H ასახავს MRR– ის სპეციფიკას. ეს რეგულაცია აწესებს ლიმიტებს გარკვეული სახის ინვესტიციებზე და მოთხოვნებს სხვადასხვა კლასის სესხებზე. იგი დამატებით წარმოგიდგენთ გამოთვლის ახალ მეთოდს რისკით შეწონილი აქტივები MRR- ის შესაბამისად. ეს ახალი მიდგომა ზრდის კაპიტალის მოთხოვნების რისკის მგრძნობელობას.

რეგულაცია H ასევე მოითხოვს კრედიტუნარიანობის ზომების გამოყენებას, ვიდრე ჩვეულებრივ გამოყენებული საკრედიტო რისკების რეიტინგები. შესწორებული საკრედიტო სტანდარტები ვრცელდება სუვერენულ ვალზე, საჯარო სექტორის ერთეულებზე, სადეპოზიტოზე ინსტიტუტები და ფასიანი ქაღალდების ექსპოზიცია და ცდილობენ შექმნან რისკების სტრუქტურა ამ ტიპისათვის ექსპოზიციის. ბანკები, რომლებიც ეყრდნობიან დერივატივების არასათანადო საკრედიტო რეიტინგებს რისკის გასაზომად, 2008 წლის ფინანსური კრიზისის მთავარი ფაქტორი იყო. (შესაბამისი კითხვისთვის იხ. "2007-08 წლების კრიზისი განხილვის პროცესშია.")

რეგულაცია H შემდგომში ითვალისწინებს უფრო ხელსაყრელ კაპიტალურ მკურნალობას საკრედიტო სვოპებისა და სხვა წარმოებული გარიგებებისათვის, რომლებიც გაწმენდილია ცენტრალიზებული გზით გაცვლის შესრულების საშუალებები. ეს სტიმული წაახალისებს ბანკებს გამოიყენონ ცენტრალიზებული კლირინგი, ტრადიციული ვაჭრობისგან განსხვავებით. ცენტრალიზებულ კლირინგს შეუძლია შეამციროს კონტრაგენტის რისკის შესაძლებლობა, გაზარდოს სვოპების სავაჭრო ბაზრის საერთო გამჭვირვალობა.

გაცვლის ხელშეკრულებები და კონტრაგენტები

სვოპის სააღსრულებო დაწესებულებები ცვლის წარმოებულებით ვაჭრობას ტრადიციულ ურეცეპტო ბაზრებზე ცენტრალიზებულ ბირჟაზე. ცენტრალიზებულ კლირინგში, გაცვლა არსებითად არის კონტრაგენტი სვოპ ვაჭრობამდე. თუ სვოპის ხელშეკრულების კონტრაგენტი ვერ ხერხდება, გაცვლა ხდება გარანტიას ხელშეკრულების ნაგულისხმევის გარეშე. ეს ზღუდავს კონტრაგენტის წარუმატებლობის ეკონომიკურ შედეგებს. American International Group (AIG) ნაგულისხმევი იყო, როგორც კონტრაგენტი მრავალი სვოპის ხელშეკრულებისთვის, რაც 2008 წლის ფინანსური კრიზისის კიდევ ერთი მთავარი მიზეზი იყო. AIG– ს სჭირდებოდა მასიური სამთავრობო გადასახადი, რომ არ დაეცა. ამან ხაზი გაუსვა სვოპ გარიგებების ცენტრალიზებული კლირინგის შექმნის აუცილებლობას.

დოდ-ფრანკი ასევე იმოქმედა MRR- ზე. დოლი-ფრანკის კოლინსის შესწორებამ დაადგინა მინიმალური რისკი დაფუძნებული კაპიტალი და ბერკეტის მოთხოვნები ფედერალურად დაზღვეული სადეპოზიტო დაწესებულებები, მათი ჰოლდინგი და არასაბანკო ფინანსური ინსტიტუტები, რომლებსაც ზედამხედველობს ფედერალი რეზერვი. დ რეგულაციის მსგავსად, დოდ-ფრანკმა ასევე მოითხოვა გარე საკრედიტო რეიტინგებზე ნებისმიერი მითითების მოხსნა და მათი შესაბამისი კრედიტუნარიანობის სტანდარტებით ჩანაცვლება.

(შესაბამისი კითხვისთვის იხ. "რა არის მინიმალური კაპიტალის ადეკვატურობის თანაფარდობა, რომელიც უნდა იქნას მიღწეული ბაზელ III– ის ფარგლებში?")