საზოგადოების რეინვესტირების აქტი (CRA) განმარტება

რა არის საზოგადოების რეინვესტირების აქტი (CRA)?

Community Reinvestment Act (CRA) არის ფედერალური კანონი, რომელიც ამოქმედდა 1977 წელს, რათა წაახალისოს სადეპოზიტო დაწესებულებები დაბალი და საშუალო შემოსავლის მქონე უბნების საკრედიტო მოთხოვნილებების დასაკმაყოფილებლად. CRA მოითხოვს ფედერალურ მარეგულირებლებს შეაფასონ რამდენად კარგად ასრულებს თითოეული ბანკი თავის ვალდებულებებს ამ თემების წინაშე. ეს ქულა გამოიყენება ბანკების შერწყმის, წესდების, შესყიდვების, ფილიალების გახსნისა და დეპოზიტების შემდგომი დამტკიცების შესახებ განაცხადების შესაფასებლად.

საზოგადოების რეინვესტირების აქტის (CRA) გაგება

CRA მიიღეს ურბანული უბედურების შესაჩერებლად, რომელიც აშკარა გახდა ამერიკის მრავალ ქალაქში 1970 -იან წლებში. კერძოდ, ერთი მიზანი იყო შედეგების შემობრუნება წითელი ხაზითათწლეულების განმავლობაში განხორციელებული პრაქტიკა, რომლის მიხედვითაც ფედერალურმა მთავრობამ და ბანკებმა აქტიურად მოაწყვეს ხელი და თავი აარიდეს სესხებს დაბალშემოსავლიან და უმცირესობათა სამეზობლოში.აქტის მიზანი იყო არსებული კანონების გაძლიერება, რაც ბანკებს სთხოვდა საკმარისად დაკმაყოფილებულიყვნენ იმ საზოგადოების ყველა წევრის საბანკო საჭიროებებით, რომლებსაც ისინი ემსახურებოდნენ.

სამი ფედერალური მარეგულირებელი - ვალუტის მაკონტროლებლის ოფისი, ფედერალური დეპოზიტების დაზღვევის კორპორაცია (FDIC) და ფედერალური სარეზერვო სისტემის მმართველთა საბჭო- იზიარებს ზედამხედველობის როლს CRA– სთან მიმართებაში. თუმცა, უკანასკნელი უმთავრესად არის პასუხისმგებელი იმის შეფასებაზე, ასრულებენ თუ არა სახელმწიფო წევრი ბანკები თავიანთ ვალდებულებებს კანონით.

ის Ფედერალური რეზერვი იყენებს ერთ – ერთ ხუთ მეთოდს ბანკის საქმიანობის დასადგენად მისი ზომისა და მისიის მიხედვით. მიუხედავად იმისა, რომ CRA– ს 1995 წლის განახლება მოითხოვს, რომ მარეგულირებლებმა განიხილონ დაკრედიტებისა და ინვესტიციების მონაცემები, შეფასების პროცესი გარკვეულწილად სუბიექტურია, კონკრეტული კვოტების გარეშე, რაც ბანკებმა უნდა დააკმაყოფილონ.

თითოეულ ბანკს აქვს ერთი შემდეგი რეიტინგი:

• გამორჩეული
• Დამაკმაყოფილებელი
• საჭიროებს გაუმჯობესებას
• არსებითი შეუსაბამობა

ფედერალური ბანკი აქვეყნებს ონლაინ მონაცემთა ბაზას, რომლის საშუალებითაც საზოგადოების წევრებს შეუძლიათ გამოიყენონ კონკრეტული ბანკის ქულა. ბანკები ასევე ვალდებულნი არიან მოთხოვნისთანავე მიაწოდონ მომხმარებელს მათი საქმიანობის შეფასება.

CRA ვრცელდება FDIC– ით დაზღვეული სადეპოზიტო დაწესებულებები, მათ შორის ეროვნული ბანკები, სახელმწიფო ბანკები და შემნახველი ასოციაციები. თუმცა, საკრედიტო გაერთიანებები, რომლებსაც მხარს უჭერს ეროვნული საკრედიტო კავშირის წილის დაზღვევის ფონდი და სხვა არასაბანკო პირები, გათავისუფლებულია კანონმდებლობისგან.

CRA– ს კრიტიკა

CRA– ს კრიტიკოსები, მათ შორის რიგი კონსერვატიული პოლიტიკოსები და ექსპერტები, ამტკიცებდნენ, რომ კანონი იყო ხელშემწყობი ფაქტორი სარისკო სესხების პრაქტიკაში, რამაც გამოიწვია 2008 წლის ფინანსური კრიზისი. ისინი ირწმუნებოდნენ, რომ ბანკებმა და სხვა კრედიტორებმა შეამცირეს იპოთეკის დამტკიცების გარკვეული სტანდარტები, რათა დაკმაყოფილდეს CRA გამომცდელები.

ზოგიერთი ეკონომისტი, მათ შორის ნილ ბუტა და დანიელ რინგო ფედერალური სარეზერვო ბანკიდან, 2015 წელს ამტკიცებდნენ, რომ CRA დაფუძნებული იპოთეკური სესხი წარმოადგენდა მცირე პროცენტი საქართველოს სუბსიდიის სესხები გაიცა ფინანსური კრიზისის დროს. შედეგად, ბჰუტამ და რინგომ დაასკვნეს, რომ კანონი არ იყო მთავარი ფაქტორი საბინაო ბაზრის შემდგომ კრიზისში.

CRA– მ ასევე მიიღო კრიტიკა, რომ ის არ იყო განსაკუთრებით ეფექტური. მიუხედავად იმისა, რომ დაბალი და საშუალო შემოსავლის მქონე საზოგადოებამ დაინახა სესხების შემოდინება CRA– ს გავლის შემდეგ, ფედერალური სარეზერვო ჯეფრის კვლევა გიუნტერმა დაასკვნა, რომ კრედიტორები, რომლებიც არ ექვემდებარებიან კანონს-ანუ საკრედიტო გაერთიანებები და სხვა არაბანკები-წარმოადგენდნენ მათ თანაბარ წილს სესხები.

CRA– ს მოდერნიზება

სულ ახლახანს, ზოგიერთმა ეკონომისტმა და პოლიტიკოსმა განაცხადეს, რომ კანონის გადახედვაა საჭირო იმისათვის, რომ შეფასების პროცესი ნაკლებად დამძიმდეს ბანკებისთვის და შეინარჩუნოს ცვლილებები ინდუსტრიაში. მაგალითად, ბანკის ფილიალების ფიზიკური ადგილმდებარეობა რჩება ქულების შეფასების კომპონენტად, მიუხედავად იმისა, რომ მომხმარებელთა რიცხვი უფრო მეტად ახორციელებს თავის საბანკო მომსახურებას ონლაინ რეჟიმში.

2018 წელს დამუშავებული ნაჭერივალუტის მაკონტროლებელი ჯოზეფ ოტინგი ამტკიცებდა, რომ CRA– ს მოძველებულმა მიდგომამ გამოიწვია „საინვესტიციო უდაბნოები“, სადაც დაკრედიტება არ არის წახალისებული, რადგან არ არსებობს ბანკების მიმდებარე ფილიალები. ის საბოლოო წესი გამოქვეყნდა 2020 წლის 20 მაისს.

კრიტიკოსები, როგორიცაა ეროვნული საზოგადოების რეინვესტირების კოალიცია ამბობენ ახალი წესი CRA- მ შეამცირა დიდი საბანკო ანგარიშვალდებულება თემების მიმართ, შეზღუდვით განისაზღვრა ბანკების ფილიალები და საბანკო ანგარიშები თემებში. ოტინგმა თქვა, რომ მან "გააძლიერა და მოდერნიზაცია" კანონი. მისი თქმით, საბოლოო წესი ზრდის კრედიტს იპოთეკური წარმოშობისათვის, რათა ხელი შეუწყოს იპოთეკის ხელმისაწვდომობას დაბალ და საშუალო შემოსავლის სფეროებში და ანაზღაურებს მიდგომას ანაბრებზე დაფუძნებული შეფასების მიმართ ინტერნეტ ბანკებისა და ბანკების მზარდ რიცხვზე ფოკუსირების გზით, რომლებიც არ ეყრდნობიან აგურისა და ნაღმტყორცნებს ფილიალები.