HyperText-opmaaktaal – HTML-definitie

Wat is HyperText Markup Language (HTML)?

HyperText Markup Language (HTML) is de set opmaaksymbolen of codes die in een bestand worden ingevoegd dat bedoeld is voor weergave op internet. De opmaak vertelt webbrowsers hoe de woorden en afbeeldingen van een webpagina moeten worden weergegeven.

Elke individuele markup-code (die tussen "" tekens zou vallen) wordt een element genoemd, hoewel veel mensen er ook naar verwijzen als een tag. Sommige elementen komen in paren die aangeven wanneer een weergave-effect moet beginnen en wanneer het moet eindigen.

HTML uitgelegd

HyperText Markup Language is de computertaal die het maken van websites mogelijk maakt. De taal, die net als elke andere taal codewoorden en syntaxis heeft, is relatief gemakkelijk te begrijpen en wordt met het verstrijken van de tijd steeds krachtiger in wat iemand kan creëren. HTML blijft evolueren om te voldoen aan de eisen en vereisten van internet onder het mom van het World Wide Web Consortium, de organisatie die de taal ontwerpt en onderhoudt; bijvoorbeeld met de overgang naar Web 2.0.

HyperText is de methode waarmee internetgebruikers op internet navigeren. Door te klikken op speciale tekst, hyperlinks genaamd, worden gebruikers naar nieuwe pagina's geleid. Het gebruik van hyper betekent dat het niet lineair is, dus gebruikers kunnen overal op internet gaan door simpelweg op de beschikbare links te klikken. Markup is wat HTML-tags doen met de tekst erin; ze markeren het als een specifiek type tekst. Markup-tekst kan bijvoorbeeld vetgedrukt of cursief zijn om specifieke aandacht te vestigen op een woord of zin.

Basisprincipes van HyperText-opmaaktaal

In de kern is HTML een reeks korte codes die in een tekstbestand worden getypt. Dit zijn de tags die de mogelijkheden van HTML versterken. De tekst wordt opgeslagen als een HTML-bestand en bekeken via een webbrowser. De browser leest het bestand en vertaalt de tekst in een zichtbare vorm, zoals aangegeven door de codes die de auteur heeft gebruikt om te schrijven wat de zichtbare weergave wordt. Het schrijven van HTML vereist dat tags correct worden gebruikt om de visie van de auteur te creëren.

De tags zijn wat normale tekst van HTML-code scheiden. Tags zijn de woorden tussen zogenaamde hoekhaken, waarmee afbeeldingen, afbeeldingen en tabellen op de webpagina kunnen worden weergegeven. Verschillende tags hebben verschillende functies. De meest elementaire tags passen opmaak toe op tekst. Omdat webinterfaces dynamischer moeten worden, kunnen Cascading Style Sheets (CSS) en JavaScript-toepassingen worden gebruikt. CSS maakt webpagina's toegankelijker en JavaScript voegt kracht toe aan eenvoudige HTML.

HTML versus XML

In tegenstelling tot HTML, Extensible Markup Language of XML, stelt gebruikers in staat hun eigen opmaak te definiëren. Bij gebruik van XML kan een gebruiker er bijvoorbeeld voor kiezen om een ​​voetnoot aan te duiden met de tag , terwijl een andere gebruiker zou kunnen kiezen voor .

Met HTML kan slechts één vooraf bepaalde tag worden gebruikt om een ​​specifiek type informatie aan te duiden. XML-documenten zijn bedoeld om gemakkelijk te lezen te zijn, omdat ze door de gebruiker gedefinieerde tags bevatten en omdat de documenten alleen uit opmaak en inhoud bestaan.