Definitie van niet-genoteerde naamloze vennootschap

Wat is een niet-genoteerde naamloze vennootschap?

Een niet-beursgenoteerde naamloze vennootschap, ook wel een niet-beursgenoteerde naamloze vennootschap genoemd, is een onderneming die aandelen heeft uitgegeven die niet langer op een beurs worden verhandeld.

Niet-genoteerde openbare bedrijven begrijpen

EEN publieke onderneming is een bedrijf dat aandelen heeft uitgegeven via een beursintroductie (IPO) terwijl zijn aandelen handelt op een effectenbeurs of een over-the-counter-markt die een markt is van particuliere makelaars en handelaars. Openbaar genoteerde aandelen kunnen worden verhandeld op beurzen zoals de New York Stock Exchange, de grootste op aandelen gebaseerde beurs ter wereld. Niet-beursgenoteerde beursgenoteerde bedrijven zijn echter niet-beursgenoteerd en worden over-the-counter verhandeld.

Redenen voor een niet-genoteerde naamloze vennootschap

Bedrijven kunnen niet-beursgenoteerd zijn omdat ze te klein zijn om in aanmerking te komen voor een beursnotering. Grote beurzen hebben noteringsvereisten voor aandelen die jaarlijkse winstdrempels, een minimum aantal uitstaande aandelen en noteringsvergoedingen omvatten.

Een niet-beursgenoteerd bedrijf heeft mogelijk te weinig aandeelhouders voor een notering, of het management van het bedrijf wil mogelijk de openbaarmakingsvereisten voor eigendom onder bepaalde noteringsbeurzen vermijden.

Bedrijven die van de notering zijn geschrapt of van grote beurzen zijn verwijderd, kunnen ertoe leiden dat hun aandelen een niet-genoteerd beursgenoteerd bedrijf worden. Het verwijderen van de notering kan vrijwillig zijn of kan het gevolg zijn van het niet voldoen aan de noteringsvereisten van een uitwisseling.

Door niet-genoteerd te blijven, kunnen de eigenaren van het bedrijf het bedrijf meer als een privé bedrijf en vermijd enkele van de uitwisselingsregels. Hoewel niet-beursgenoteerde openbare bedrijven minder streng gereguleerd zijn dan beursgenoteerde openbare bedrijven, zijn ze echter meer gereguleerd dan particuliere. Als beursgenoteerde bedrijven moeten ze nog steeds voldoen aan de vereisten voor financiële verslaggeving en kunnen ze onderworpen zijn aan dezelfde overnamecodes als beursgenoteerde bedrijven. Niet-beursgenoteerde beursgenoteerde bedrijven kunnen ook worden verboden zichzelf op de markt te brengen aan investeerders.

Handel en waardering

Als niet-beursgenoteerde effecten worden aandelen in niet-beursgenoteerde bedrijven gekocht en verkocht in vrij verkrijgbare markten (OTC). Op een OTC-markt noteren makelaars-dealers aandelenkoersen waartegen ze een aandeel zullen kopen en verkopen. Twee beleggers (een koper en een verkoper) kunnen echter een transactie uitvoeren op een OTC-markt zonder dat andere beleggers op de hoogte zijn van de prijs waartegen de transactie is voltooid. Als gevolg hiervan zijn OTC-markten die handelen in niet-beursgenoteerde openbare bedrijven doorgaans minder transparant dan openbare beurzen.

Ook worden aandelen van niet-beursgenoteerde openbare bedrijven zelden verhandeld of zijn ze illiquide, wat leidt tot problemen bij het prijzen van de aandelen. Niet-beursgenoteerde beursgenoteerde bedrijven worden gewaardeerd met behulp van verschillende financiële modellen, waaronder de vergelijkbare benadering. De vergelijkbare benadering analyseert bedrijven of divisies met een vergelijkbare samenstelling en branche.

Door markttransacties zoals investeringen of buy-outs met vergelijkbare bedrijven te vergelijken, kunnen beleggers een idee krijgen van de waarde van het niet-beursgenoteerde bedrijf. De aanpak omvat ook een analyse van de concurrentie om de aandelenwaarde van het niet-beursgenoteerde bedrijf te schatten.

Voorbeeld van een niet-genoteerde naamloze vennootschap

Laten we als voorbeeld stellen dat leidinggevenden bij Facebook Inc. (FB) hebben besloten om de aandelen van het bedrijf van beursgenoteerde beurzen te verwijderen en ervoor te kiezen een niet-beursgenoteerd bedrijf te worden. Het bedrijf zou voornamelijk eigendom zijn van de oprichter, Mark Zuckerberg, en enkele particuliere investeerders.

In tegenstelling tot beleggers die Facebook-aandelen op een beurs verhandelen, zou het niet-genoteerde Facebook niet direct beschikbaar zijn voor handel en zouden alle transacties via de OTC-markt moeten worden verwerkt. Als gevolg hiervan zouden beleggers de aandelen niet snel of gemakkelijk kunnen kopen en verkopen.

Ook zou het een uitdaging zijn om de aandelenkoers van het bedrijf te waarderen, aangezien de financiële informatie mogelijk niet beschikbaar is voor potentiële investeerders en makelaars. Elke waardering zou worden gedaan door proxy-bedrijven te analyseren, zoals de concurrentie in de sector van de sociale media. Facebook zou echter minder wettelijke vereisten hebben, waardoor middelen vrijkomen die werden gebruikt om aan die vereisten te voldoen.