Wat is een rustige periode bij beleggen?
Wat is een stille periode?
Voorafgaand aan een bedrijf beursgang (IPO), is de stille periode een door de SEC verplicht embargo op promotionele publiciteit. Dit verbiedt managementteams of hun marketingagenten om voorspellingen te doen of meningen te uiten over de waarde van hun bedrijf. Voor beursgenoteerde aandelen wordt de vier weken voor het sluiten van een zakenkwartaal ook wel een rustige periode genoemd.
Belangrijkste leerpunten
- Een stille periode is een bepaalde tijd waarin de management- en marketingteams van een bedrijf geen meningen of aanvullende informatie over het bedrijf kunnen delen.
- Het doel van de rustperiode is om de objectiviteit te bewaren en de schijn te vermijden van een bedrijf dat voorkennis verstrekt aan geselecteerde investeerders.
- Bij een IPO strekt de rustige periode zich uit vanaf het moment dat een bedrijf registratiepapieren indient bij Amerikaanse toezichthouders tot de 40 dagen nadat de aandelen zijn gaan handelen.
- Bij beursgenoteerde bedrijven is de rustperiode een verwijzing naar de vier weken voor het einde van het zakenkwartaal.
- De JOBS Act creëerde een klasse van bedrijven - opkomende groeibedrijven - die bepaalde stille periodes afschaften, met name de onderzoeksrustperiode van 25 dagen.
Een stille periode begrijpen
Tijdens rustige periodes is het insiders van bedrijven verboden om met het publiek over hun bedrijf te praten om te voorkomen dat bepaalde analisten fooi geven, journalisten, investeerders en portefeuillebeheerders tot een oneerlijk voordeel, vaak om de schijn van voorkennis te vermijden, of deze nu echt is of gadegeslagen.
Na een bedrijfsdossier registratie voor nieuw uitgegeven effecten (aandelen en obligaties) met de SEC, het managementteam, investeringsbankiers en advocaten gaan op een roadshow. Tijdens een reeks presentaties zullen potentiële institutionele beleggers vragen stellen over het bedrijf om beleggingsonderzoek te verzamelen. Managementteams mogen geen nieuwe informatie aanbieden die niet al in de registratieverklaring staat. Maar het biedt nog steeds een zekere mate van informatieverzameling.
De stille periode begint wanneer de registratieverklaring van kracht wordt en duurt 40 dagen nadat de aandelen zijn begonnen met handelen en is voor analisten in dienst van de beherende verzekeraars van het aanbod en 25 dagen voor analisten in dienst van andere verzekeraars die deelnemen aan de beursgang. De stille periode omvat ook 15 dagen voor of na het verstrijken, beëindigen of opheffen van de IPO-blokkeringsperiode.
Het doel is om een gelijk speelveld voor alle beleggers te creëren door ervoor te zorgen dat iedereen tegelijkertijd toegang heeft tot dezelfde informatie. Het is niet ongebruikelijk dat de SEC een IPO uitstelt als een rustige periode is geschonden; geïnteresseerde partijen nemen het proces serieus, want er staat veel geld op het spel.
Merk op dat de Jumpstart Our Business Startups (JOBS) Act de categorie van opkomende groeibedrijven (EGC's) en de rustperioderegels die op hen van toepassing zijn. De JOBS Act maakte een einde aan de rustperiodes van de onderzoeksperiode voor EGC's, waardoor onderzoeksanalisten rapporten konden publiceren na de eerste publicatie van de inkomsten, zelfs als deze binnen 25 dagen na de beursgang valt. De wet definieert EGC's als bedrijven met een omzet van minder dan $ 1 miljard in hun meest recente fiscale jaar.
De term stille periode heeft twee verwijzingen in het bedrijfsleven, een met betrekking tot een beursintroductie (IPO) en een met het einde van het zakelijke kwartaal voor een bedrijf.
Voorbeeld van schending van stille periode
Het debatteren over de doelstellingen van rustige perioden en de handhaving door de SEC is gebruikelijk op de financiële markten. Wanneer stille perioden worden beschouwd als geschonden en uiteindelijk in het voordeel zijn van geselecteerde partijen, wordt meestal juridische actie ondernomen.
In een recent voorbeeld beweerden aandeelhouders ongepastheid met betrekking tot de rustige periode rond de beursgang van Facebook in 2012, met het argument dat bepaalde informatie die geheim had moeten worden gehouden, selectief kan zijn gedeeld, waardoor bepaalde partijen. De beursgang van Facebook leidde tot meer dan een dozijn rechtszaken tegen aandeelhouders waarin het bedrijf voor sociale netwerken en zijn verzekeraars werden beschuldigd van het verdoezelen van de verzwakte groeiprognoses voorafgaand aan de notering. Kleine beleggers klaagden dat ze een informatieachterstand hadden nadat de onderzoeksanalisten van verzekeraars zogenaamd nieuwe en bruikbare winstramingen alleen aan grote beleggers hadden doorgegeven.
