4 hefboomratio's gebruikt bij het evalueren van energiebedrijven

Investeerders in de olie en gas industrie moet de schuldniveaus op de balans in de gaten houden. Het is zo'n kapitaalintensief industrie dat hoge schulden een druk kunnen uitoefenen op de kredietwaardigheid, waardoor zijn vermogen om nieuwe apparatuur te kopen of andere kapitaalprojecten te financieren, wordt verzwakt. Arm kredietwaardigheid kan ook zijn vermogen om nieuwe bedrijven te verwerven schaden.

Dit is waar analisten, om een ​​beter idee te geven van hoe deze bedrijven het doen ten opzichte van de concurrentie, specifieke hefboomratio's bij het beoordelen van de financiële gezondheid van een bedrijf. Met een basiskennis van deze ratio's in olie en gas, kunnen beleggers de fundamenten van deze energieaandelen beter begrijpen.

Het is belangrijk op te merken dat schulden niet per se slecht zijn. Gebruik makend van hefboom kan het aandeelhoudersrendement verhogen, aangezien de kosten van schulden lager zijn dan de kosten van het eigen vermogen. Dat gezegd hebbende, te veel schulden kunnen lastig worden. Omdat het belangrijk is om te weten hoe goed een bedrijf zijn schulden beheert, worden de volgende hefboomratio's gebruikt: schuld/EBITDA, EBIT/rente-uitgaven, schuld/maximum en de verhouding tussen schulden en eigen vermogen. EBIT en

EBITDA zijn twee statistieken die in theorie kunnen worden gebruikt om de rente op de schuld te betalen en de hoofdsom terug te betalen.

Schuld-naar-EBITDA:

De Schuld-naar-EBITDA leverage ratio meet het vermogen van een bedrijf om zijn opgelopen schuld af te betalen. Vaak gebruikt door kredietbureaus, het bepaalt de kans op wanbetaling op uitgegeven schuld. Aangezien olie- en gasbedrijven doorgaans veel schulden op hun balans hebben, is deze verhouding nuttig om te bepalen hoeveel jaar EBITDA nodig zou zijn om alle schulden terug te betalen. Meestal kan het alarmerend zijn als de verhouding meer dan 3 is, maar dit kan per branche verschillen.

Een andere variatie van de schuld/EBITDA-ratio is de schuld/EBITDAX verhouding, die vergelijkbaar is, behalve dat EBITDAX EBITDA is vóór exploratiekosten voor bedrijven met succesvolle inspanningen. Het wordt vaak gebruikt in de Verenigde Staten om verschillende boekhoudkundige behandelingen voor exploratiekosten te normaliseren (de volledige kostenmethode versus de succesvolle inspanningenmethode). Exploratiekosten zijn meestal te vinden in de jaarrekening zoals exploratie-, verlatings- en dry hole-kosten. Andere niet-contante uitgaven die opnieuw moeten worden toegevoegd, zijn bijzondere waardeverminderingen, aanwas van activa pensioenverplichtingen en uitgestelde belastingen.

Er zijn echter een paar nadelen aan het gebruik van deze verhouding. Ten eerste negeert het alles belastingkosten als de overheid altijd eerst wordt betaald. Bovendien, opdrachtgever terugbetalingen zijn niet fiscaal aftrekbaar. Een lage ratio geeft aan dat het bedrijf zijn schulden sneller kan terugbetalen. Daarnaast kunnen de schuld/EBITDA-multiples variëren, afhankelijk van de sector. Daarom is het belangrijk om alleen bedrijven binnen dezelfde branche zoals olie en gas te vergelijken.

EBIT/rentekosten

De rentedekkingsratio wordt gebruikt door olie- en gasanalisten om het vermogen van een bedrijf te bepalen om rente te betalen over uitstaande schulden. Hoe groter het veelvoud, hoe minder risico de kredietverstrekker en doorgaans, als het bedrijf een veelvoud van meer dan 1 heeft, wordt hij geacht voldoende kapitaal te hebben om zijn rentekosten. Een olie- en gasbedrijf zou zijn rente en vaste lasten moeten dekken met minimaal een factor 2:1 of, nog beter, 3:1. Als dat niet het geval is, kan het twijfelachtig zijn of het in staat is om rentebetalingen te voldoen. Houd er ook rekening mee dat de EBIT-/rentekostenstatistiek geen rekening houdt met belastingen.

Schuld-naar-kapitaal:

De verhouding tussen schulden en kapitaal is een meting van de financiële hefboomwerking van een bedrijf. Het is een van de meer zinvolle schuldratio's omdat het zich richt op de relatie tussen schuldverplichtingen als onderdeel van de totale kapitaalbasis van een bedrijf. Schulden omvatten alle kortlopende en langlopende verplichtingen. Kapitaal omvat de schuld van de onderneming en het eigen vermogen.

De ratio wordt gebruikt om de van een bedrijf te evalueren financiële structuur en hoe haar financieringsoperaties. Als een bedrijf een hoge schuld / kapitaalratio heeft in vergelijking met zijn concurrenten, kan het doorgaans een hogere standaard risico vanwege het effect dat de schuld heeft op haar activiteiten. De olie-industrie lijkt een schuld-tot-kapitaaldrempel van ongeveer 40% te hebben. Boven dat niveau stijgen de schuldenlasten aanzienlijk.

Schuld-naar-eigen vermogen:

De verhouding schuld/eigen vermogen, waarschijnlijk een van de meest voorkomende financiële hefboomratio's, wordt berekend door te delen totale verplichtingen door het eigen vermogen. Doorgaans worden in deze berekening alleen rentedragende langlopende schulden als verplichtingen gebruikt. Analisten kunnen echter aanpassingen maken om bepaalde items op te nemen of uit te sluiten. De ratio geeft aan welk deel van het eigen vermogen en vreemd vermogen een bedrijf gebruikt om zijn activa te financieren. Het is echter belangrijk op te merken dat deze verhouding sterk kan variëren tussen olie- en gasbedrijven, afhankelijk van hun grootte.

Het komt neer op

Schulden kunnen, als ze op de juiste manier worden gebruikt, het rendement voor aandeelhouders verhogen. Te veel schulden maken bedrijven echter kwetsbaar voor economische neergang en rente wandelingen. Te veel schulden kunnen ook het waargenomen risico bij het bedrijf vergroten en investeerders ontmoedigen om meer kapitaal te investeren.

Het gebruik van deze vier hefboomratio's die in olie en gas worden gebruikt, kan beleggers een kijkje geven in hoe goed deze bedrijven hun schulden beheren. Er zijn er natuurlijk nog meer, en één verhouding mag nooit afzonderlijk worden gebruikt; eerder, vanwege verschillende kapitaalstructuren, moet meer dan één worden gebruikt om het vermogen van een oliemaatschappij om haar schulden te betalen te beoordelen.