Make To Stock (MTS) Definitie

Wat is make-to-stock (MTS)?

Make to stock (MTS) is een traditionele productiestrategie die door bedrijven wordt gebruikt om de voorraad af te stemmen op de verwachte consument vraag. In plaats van een productieniveau in te stellen en vervolgens te proberen te verkopen goederen, zou een bedrijf dat MTS gebruikt, schatten hoeveel bestellingen zijn producten zouden kunnen genereren en vervolgens voldoende voorraad leveren om aan die bestellingen te voldoen.

Maken op voorraad uitgelegd

De MTS-methode vereist een nauwkeurige voorspelling van deze vraag om te bepalen hoeveel voorraad het produceert. Als de vraag naar het product goed kan worden ingeschat, is de MTS-strategie een efficiënte keuze voor productie.

Nadelen van MTS

In theorie is de MTS-methode een manier voor een bedrijf om zich voor te bereiden op stijgingen en dalingen in de vraag. Voorraadnummers en dus productie worden echter verkregen door het creëren van future vraagvoorspellingen die een basis hebben in gegevens uit het verleden.

Mocht de prognose ook maar iets afwijken, dan kan het bedrijf ontdekken dat ze te veel voorraad en beperkte liquiditeit hebben, of te weinig voorraad en onvervuld winstpotentieel. Deze kans op fouten is het belangrijkste nadeel van het gebruik van het MTS-systeem voor productie. Verkeerde informatie kan leiden tot overtollige voorraad, stockouts en omzetverliezen. Het kan ook leiden tot een onvermogen om aan de vraag te voldoen, waardoor het inkomenspotentieel wordt verminderd. Bovendien kan overtollige voorraad in snel veranderende sectoren zoals elektronica of computertechnologie snel achterhaald raken.

Een MTS-benadering vereist ook dat een bedrijf de activiteiten op specifieke tijden herontwerpt, in plaats van het hele jaar door een constant productieniveau te handhaven. Deze regelmatige aanpassing wordt uiteindelijk kostbaar en de hogere kosten moeten ofwel worden doorberekend aan de consument ofwel door het bedrijf worden opgevangen.

De effectiviteit van de make-to-stock (MTS)-benadering is volledig afhankelijk van het vermogen van een bedrijf om de toekomstige vraag van klanten naar zijn producten correct te voorspellen. De typische onvoorspelbaarheid van de economie en conjunctuurcycli maken MTS uitdagend voor elk bedrijf, maar de strategie wordt bijzonder gecompliceerd wanneer een bedrijf opereert in een sector die cyclisch is of seizoensgebonden verkoopcycli.

Alternatieven om op voorraad te maken

Veelvoorkomende alternatieve productiestrategieën die de nadelen van MTS vermijden, zijn onder meer: op bestelling maken (MTO) en op bestelling monteren (ATO). Beide koppelen de productie aan de vraag, maar in het geval van MTO begint de output van een artikel nadat het bedrijf een geldige klantorder heeft ontvangen. ATO is een soort compromis tussen MTS en MTO: basisonderdelen worden van tevoren geconstrueerd, maar een afgewerkt product wordt pas gemaakt als er een geldige bestelling binnenkomt.

Voorbeeld uit de echte wereld

Productiebedrijven gebruiken de MTS-methode vaak om zich voor te bereiden op periodes van hoge productie. Veel retailers, zoals Target (TGT), genereren bijvoorbeeld het grootste deel van hun omzet in het vierde kwartaal van het jaar. Voor de productiebedrijven die aan deze retailers leveren, moet het grootste deel van hun productie in het tweede en derde kwartaal van het jaar komen om zich voor te bereiden op de stijgende vraag.

Laten we met behulp van de MTS-productiemethode zeggen dat The LEGO Group, maker van de populaire LEGO-stenen en ander speelgoed, terugkijkt op de voorgaande jaren en vermoedt, op basis van gegevens uit het verleden, dat de vraag in het vierde kwartaal met 40% zal toenemen ten opzichte van het derde kwartaal. Ter voorbereiding produceert de fabrikant in juli, augustus en september 40% meer van zijn speelgoed om aan de vraagprognoses voor het vierde kwartaal te voldoen. Bovendien kijkt LEGO in het vierde kwartaal naar eerdere cijfers om te zien hoeveel vraag vanaf het einde van het jaar tot het eerste kwartaal van het nieuwe jaar zal afnemen, waardoor de productie dienovereenkomstig zal afnemen.

Als LEGO een MTO-strategie toepast, zal het de productie van bijvoorbeeld zijn LEGO-stenen niet met 40% verhogen totdat en tenzij Target een grotere bestelling voor hen stuurt. Als het een ATO-aanpak zou volgen, zou het de verhoogde stenen misschien gemaakt en klaar hebben, maar zou het geen complete verpakte kits samenstellen totdat het de bestelling van Target ontving. Op deze manier wordt het risico van een onnauwkeurige vraagprognose verkleind, aangezien zowel LEGO als Target dit delen.