Wat betekent "investeringsmultiplier"?

Wat is een investeringsmultiplier?

De term investeringsmultiplicator verwijst naar het concept dat elke toename van publieke of private investeringsuitgaven hebben een meer dan evenredig positief effect op het verzamelinkomen en de algemene economie. Het is geworteld in de economische theorieën van John Maynard Keynes.

De vermenigvuldiger getracht de bijkomende effecten van investeringsuitgaven verder gaan dan die welke direct meetbaar zijn. Hoe groter de multiplier van een investering, hoe efficiënter deze is bij het creëren en verdelen van rijkdom over de hele economie.

De investeringsmultiplicator begrijpen

De investeringsmultiplicator probeert de economische impact van publieke of private investeringen te bepalen. Zo kunnen extra overheidsuitgaven voor wegen de inkomsten van bouwwerken verhogen, evenals de inkomsten van materiaalleveranciers. Deze mensen kunnen het extra inkomen besteden in de detailhandel, consumptiegoederen of diensten, waardoor het inkomen van de werknemers in die sectoren wordt verhoogd.

Zoals je kunt zien, kan deze cyclus zich door verschillende iteraties herhalen; wat begon als een investering in wegen, groeide snel uit tot een economische stimulans voordelen voor werknemers in een breed scala van industrieën.

Wiskundig gezien is de investeringsvermenigvuldiger een functie van twee hoofdfactoren: de marginale neiging om te consumeren (MPC) en de marginale neiging om te sparen (MPS).

Voorbeeld uit de praktijk van de investeringsmultiplicator

Denk aan de wegenbouwers in ons vorige voorbeeld. Als de gemiddelde werknemer een MPC van 70% heeft, betekent dit dat ze gemiddeld $ 0,70 consumeren van elke dollar die ze verdienen. In de praktijk kunnen ze die $ 0,70 besteden aan zaken als huur, benzine, boodschappen en entertainment. Als diezelfde werknemer een MPS van 30% heeft, betekent dit dat hij gemiddeld $ 0,30 zou besparen van elke verdiende dollar.

Deze concepten zijn ook van toepassing op bedrijven. Net als individuen moeten bedrijven een aanzienlijk deel van hun inkomen "consumeren" door te betalen voor uitgaven zoals de lonen van werknemers, de huur van faciliteiten en de leases en reparaties van apparatuur. Een typisch bedrijf zou 90% van zijn inkomen aan dergelijke betalingen kunnen besteden, wat betekent dat zijn MPS - de winst die door zijn aandeelhouders wordt verdiend - slechts 10% zou zijn.

De formule voor het berekenen van de investeringsmultiplicator van een project is eenvoudig:

$1./(1.-\mathrm{M.}\mathrm{P.}\mathrm{C.})$1/(1−mPC)

Daarom zouden in onze bovenstaande voorbeelden de investeringsvermenigvuldigers 3,33 en 10 zijn voor respectievelijk de werknemers en de bedrijven. De reden dat de bedrijven worden geassocieerd met een hoger investeringsveelvoud is dat hun MPC hoger is dan die van de werknemers. Met andere woorden, ze besteden een groter percentage van hun inkomen aan andere delen van de economie, waardoor de economische stimulans die de initiële investering oplevert, breder wordt verspreid.