Definitie kopen, strippen en omdraaien

Wat is kopen, strippen en omdraaien?

Kopen, strippen en omdraaien is een uitdrukking die wordt gebruikt om de gangbare praktijk van: private equity firma's die ondergewaardeerde bedrijven kopen, ze strippen en de geherstructureerde entiteit korte tijd later in een mum van tijd verkopen beursintroductie (IPO).

Hoe een kopen, strippen en omdraaien werkt

Private equity-bedrijven worden vaak beschreven als plunderaars die bedrijven snel en genadeloos plunderen, omdraaien en vervolgens doorgaan naar het volgende slachtoffer.

Deze beleggingsondernemingen kopen regelmatig hun targets met een leveraged buy-out (LBO), wat betekent dat ze een klein bedrag van hun eigen geld inleggen en de rest lenen, waardoor de bedrijven die ze kopen vol met schulden worden gepompt. Eenmaal aan boord kunnen ze overgaan tot het afsluiten van meer leningen om te financieren speciale dividenden of acties uitvoeren om vet uit het bedrijf te halen, de kosten te verlagen en het efficiënter te maken.

Soms het doelvennootschap wordt ontdaan van zijn niet-essentiële onderdelen, met activa die worden verkocht of gesloten om zijn te stroomlijnen bedrijfsmodel en bezuinigen. Dit proces kan zeer winstgevend zijn voor een private equity-onderneming en wordt geleverd met de toegevoegde bonus van waardoor het overgenomen bedrijf mogelijk aantrekkelijker wordt voor potentiële kopers zodra het wordt losgemaakt met een beursgang.

In wezen gebruikt de private equity-onderneming het doelbedrijf voor eigen gewin. Beslissingen over hoe met het doelwit om te gaan, worden niet noodzakelijkerwijs genomen om de IPO waardering zodra het op de openbare markt is gebracht, maar eerder om de zakken van de private-equityfirma te vullen.

Kritiek op kopen, strippen en omdraaien

De buy, strip en flip-strategie heeft, misschien niet verrassend, veel aandacht getrokken. Leveraged buyouts hebben een geschiedenis van het leiden van het overgenomen bedrijf dat verantwoordelijk is voor het terugbetalen van alle schulden om uiteindelijk te gaan failliet. Dit was vooral het geval in de jaren tachtig en komt nog steeds voor.

Vooral retailers hebben een staat van dienst als het gaat om vernield worden door private equity-bedrijven. De lijst met causaliteiten is lang en omvat onder meer Fairway, Payless ShoeSource, Toys R Us en Sports Authority.

Critici beweren dat private-equityfirma's er alleen maar om geven zichzelf snel een winst en zijn bereid om er alles aan te doen om dit te realiseren. overvallen balansen en door zich alleen te concentreren op investeringen die snel resultaten opleveren, kunnen ze een behoorlijk rendement behalen, terwijl de gezondheid van het beoogde bedrijf op de lange termijn in gevaar komt.

In wezen bloeden degenen die kopen, strippen en flippen hun onderwerpen vaak droog, terwijl ze hun kasten leegmaken, en vervolgens uitstappen voordat de impact van deze maatregelen het bedrijf mogelijk tot zijn knieën.

Speciale overwegingen

Niet alle private equity-bedrijven zijn slecht en doen hun zaken op deze manier. Soms maken ze echt investeringen die op de lange termijn ten goede komen aan de bedrijven waarop ze zich richten—en toch winst maken als het tijd is om te verkopen.

Voorstanders van private equity buy-outs stellen dat ze een noodzakelijke kracht zijn. Het management pushen om slecht presterende operaties af te sluiten en in te zetten kapitaalop slimmere manieren is niet zonder controverse. Soms zijn dergelijke drastische maatregelen echter nodig om ervoor te zorgen dat het bedrijf ook in de toekomst floreert.

Een voorbeeld van een bedrijf dat floreerde na een private equity buy-out is Dollar General (DG). De discounter werd in 2007 gekocht door KKR, verkocht met een nette winst en is nu een van de snelstgroeiende retailers van het land.