Zijn marginale kosten vaste of variabele kosten?

Marginale productiekosten zijn de kosten die gemaakt worden om een ​​extra eenheid van een goed te produceren. Marginale kosten worden gedefinieerd als de totale prijsverandering wanneer een koper het gekochte bedrag met één eenheid verhoogt. Marginale kosten kunnen bedrijven helpen bij het bepalen van het niveau waarop schaalvoordelen worden behaald. Het wordt als volgt berekend:

Marginale kosten begrijpen

Marginale kosten zijn een functie van de totale productiekosten, inclusief vaste en variabele kosten. Vaste productiekosten zijn constant, komen regelmatig voor en veranderen niet op korte termijn met veranderingen in de productie.

Voorbeelden van vaste kosten zijn huur- en verzekeringsbetalingen, onroerendgoedbelasting en salarissen van werknemers. Daarentegen zijn variabele kosten er een die verandert op basis van de productie-output en kosten. Zo kan een countryclub met zwembad in de zomermaanden meer geld uitgeven aan chloor.

Er zijn marginale kosten wanneer er veranderingen zijn in de totale productiekosten. Omdat vaste kosten constant zijn, dragen ze niet bij aan een verandering in de totale productiekosten. Daarom zijn er marginale kosten als er variabele kosten bestaan.

Soorten marginale kosten

Marginale kosten worden ook onderverdeeld in verschillende vormen. Maatschappelijke kosten zijn de totale kosten voor de samenleving. Marginale sociale kosten zijn de kosten voor de samenleving van de productie van een extra eenheid output. In veel gevallen kan dit moeilijk te kwantificeren zijn, hoewel de negatieve externe effecten duidelijk zijn.

Een voorbeeld hiervan is de impact van de winning van steenkool op het milieu. We zien en ruiken vaak vervuiling door productie, maar het berekenen van de bijbehorende maatschappelijke kosten is een complex proces omdat het moeilijk te meten is en jaren kan duren om te realiseren. Marginale sociale kosten kunnen nog steeds worden meegewogen in de productie, bijvoorbeeld wanneer wetgevers de regels bepalen die bepalen hoe een bedrijf zijn goederen produceert. Over het algemeen zijn de marginale kosten voor een groot deel een functie van de keuze van de consument.

Een marginale particuliere kost is de kosten die een particulier huishouden maakt bij het produceren of consumeren van een andere eenheid van een goed. Marginale externe kosten zijn de kosten die aan een huishouden of bedrijf worden opgelegd wanneer een derde partij een extra eenheid van een goed of dienst produceert of verbruikt. Het rijden met een nieuw aangeschafte auto zorgt voor marginale privé- en externe kosten. De eigenaar van het voertuig draagt ​​onder meer de kosten van de aankoop van de auto, brandstofkosten om de auto te laten rijden en registratierechten.

Derden kunnen kosten maken als gevolg van de nieuwe aankoop van de chauffeur. Als de bestuurder bijvoorbeeld in fout is bij een ongeval, kan de niet-schuldige partij de kosten maken om reparatie van hun voertuig, medische kosten in verband met lichamelijk letsel en onverdiend loon van gemiste werk.

Voorbeeld van marginale kosten

Neem het voorbeeld van een koper die jurken koopt. De koper koopt in eerste instantie 10 jurken per maand. Als de koper echter 11 jurken koopt, vormt de totale verandering naar de leverancier in de kosten om een ​​extra jurk te produceren marginale kosten. Een andere manier om dit te overwegen is dat: Marginale kosten variëren op basis van het outputniveau. Er worden dus marginale kosten gemaakt wanneer 11 jurken worden geproduceerd in plaats van 10. Er wordt ook aangenomen dat er een marginaal voordeel aan de koper voor de waarde van de jurk.