6 fundamentele financiële ratio's en wat ze onthullen

Verhouding - de term is genoeg om je haar te krullen, en roept de complexe problemen op die we tegenkwamen op de middelbare school wiskunde die velen van ons aan het brabbelen en gefrustreerd liet. Maar als het om beleggen gaat, hoeft dat niet zo te zijn. In feite zijn er verhoudingen die goed begrepen en toegepast, kan u helpen een beter geïnformeerde belegger te worden.

1. Werkkapitaalratio

Werkkapitaal vertegenwoordigt het vermogen van een bedrijf om zijn kortlopende verplichtingen te betalen met zijn vlottende activa. Werkkapitaal is een belangrijke maatstaf voor financiële gezondheid sinds 

schuldeisers kan het vermogen van een bedrijf meten om zijn schulden binnen een jaar af te betalen.

Werkkapitaal vertegenwoordigt het verschil tussen de vlottende activa en de kortlopende verplichtingen van een bedrijf. De uitdaging kan zijn om de juiste categorie te bepalen voor het enorme scala aan activa en passiva van een onderneming balans en het ontcijferen van de algehele gezondheid van een bedrijf bij het nakomen van zijn kortetermijnverplichtingen.

Om de gezondheid van een bedrijf waarin u wilt investeren te beoordelen, moet u inzicht krijgen in de liquiditeit— hoe gemakkelijk dat bedrijf activa in contanten kan omzetten om kortetermijnverplichtingen te betalen. De werkkapitaalratio wordt berekend door te delen vlottende activa door kortlopende schulden.

Dus als XYZ Corp. heeft vlottende activa van $ 8 miljoen en kortlopende verplichtingen van $ 4 miljoen, dat is een verhouding van 2: 1 - behoorlijk goed. Maar als twee vergelijkbare bedrijven elk een 2:1-ratio hadden, maar de ene meer contanten onder de vlottende activa had, zou die onderneming beter in staat zijn om zijn schulden sneller af te betalen dan de andere.

2. Snelle verhouding

Ook wel de zuurtest, trekt deze verhouding voorraden af ​​van vlottende activa, voordat dat cijfer wordt verdeeld in verplichtingen. Het idee is om te laten zien hoe goed de kortlopende verplichtingen worden gedekt door contanten en door items met een contante waarde. Voorraad daarentegen kost tijd om te verkopen en om te zetten in liquide middelen.

Als XYZ $ 8 miljoen aan vlottende activa heeft minus $ 2 miljoen aan voorraden van meer dan $ 4 miljoen aan kortlopende verplichtingen, dan is dat een verhouding van 1,5:1. Bedrijven willen hier graag een verhouding van 1: 1 hebben, maar bedrijven met minder dan dat kunnen in orde zijn, omdat dit betekent dat ze hun voorraden snel omdraaien.

3. Winst per aandeel (EPS)

Wanneer u een aandeel koopt, neemt u deel aan de toekomstige inkomsten (of het risico van verlies) van het bedrijf. Winst per aandeel (EPS) meet het netto-inkomen verdiend op elk aandeel van de gewone aandelen van een bedrijf. De analisten van het bedrijf delen het nettoresultaat door de gewogen gemiddelde aantal uitstaande gewone aandelen gedurende het jaar.

Als een bedrijf nul of een negatieve winst heeft (d.w.z. een verlies), dan is de winst per aandeel ook nul of negatief.

4. Koers-winstverhouding (P/E)

Genaamd P/E kortom, deze ratio weerspiegelt de beoordelingen van beleggers van die toekomstige inkomsten. Jij bepaal de koers van het aandeel van de aandelen van het bedrijf en deze te delen door EPS om de P/E-ratio te verkrijgen.

Als een bedrijf bijvoorbeeld de handel zou sluiten voor $ 46,51 per aandeel en de winst per aandeel over de afgelopen 12 maanden gemiddeld $ 4,90 was, dan zou de P/E-ratio 9,49 zijn. Beleggers zouden $ 9,49 moeten uitgeven voor elke gegenereerde dollar aan jaarlijkse inkomsten.

Merk op dat als een bedrijf nul of negatieve inkomsten heeft, de P/E-ratio niet langer logisch is en vaak verschijnt als: Nvt voor niet van toepassing.

Toch zijn beleggers bereid geweest om voor bepaalde aandelen meer dan 20 keer de winst per aandeel te betalen als ze vermoeden dat toekomstige winstgroei hen een voldoende rendement op hun investering zal opleveren.

5. Schuld-eigen vermogen ratio

Wat als uw toekomstige investeringsdoel te veel leent? Dit kan de veiligheidsmarges achter wat het verschuldigd is verkleinen, zijn vaste prijzen, verlaag de inkomsten die beschikbaar zijn voor dividenden voor mensen zoals u en veroorzaak zelfs een financiële crisis.

De schuld aan eigen vermogen (D/E) wordt berekend door uitstaande lang- en kortlopende schulden bij elkaar op te tellen en te delen door de boekwaarde van het eigen vermogen. Laten we zeggen dat XYZ ongeveer $ 3,1 miljoen aan leningen heeft en een eigen vermogen van $ 13,3 miljoen had. Dat komt neer op een bescheiden ratio van 0,23, wat onder de meeste omstandigheden acceptabel is. Echter, net als alle andere ratio's, moet de statistiek worden geanalyseerd in termen van industrienormen en bedrijfsspecifieke vereisten.

Bonus! 6. Rendement op eigen vermogen (ROE)

Gewone aandeelhouders willen weten hoe winstgevend hun kapitaal is in de bedrijven waarin ze het investeren. Rendement op eigen vermogen wordt berekend door de nettowinst van het bedrijf (na belastingen), af te trekken van preferente dividenden en het resultaat te delen door gewone aandelendollars in het bedrijf.

Laten we zeggen dat de nettowinst $ 1,3 miljoen is en dat de preferente dividenden $ 300.000 zijn. Neem dat en deel het door de $ 8 miljoen aan gewone aandelen. Dat geeft een ROE van 12,5%. Hoe hoger de ROE, hoe beter het bedrijf winst kan maken.

Het komt neer op

Het toepassen van formules op het beleggingsspel kan een deel van de romantiek uit het proces van langzaam rijk worden wegnemen. Maar de bovenstaande ratio's kunnen u helpen de beste aandelen voor uw portefeuille te kiezen, uw vermogen op te bouwen en er zelfs plezier aan te beleven. Er zijn tientallen financiële ratio's die worden gebruikt in fundamentele analyse, hier hebben we slechts kort zes van de meest voorkomende en meest basale genoemd. Onthoud dat een bedrijf niet goed kan worden geëvalueerd of geanalyseerd met slechts één afzonderlijke ratio - combineer altijd ratio's en statistieken om een ​​volledig beeld te krijgen van de vooruitzichten van een bedrijf.