Manieren om diversificatie van beleggingsportefeuilles te realiseren

Diversificatie is een bekende term voor de meeste beleggers. In de meest algemene zin kan het worden samengevat met de zin: "Doe niet al je eieren in één" mandHoewel dat sentiment zeker de essentie van het probleem vat, biedt het weinig houvast over de praktische implicaties die diversificatie speelt als onderdeel van de portefeuille van een belegger. Bovendien biedt het geen inzicht in hoe een gediversifieerde portefeuille daadwerkelijk tot stand komt. In dit artikel geven we een overzicht van diversificatie en geven we u enig inzicht in hoe u dit in uw voordeel kunt laten werken.

Wat is diversificatie?

Het idee van diversificatie is om een ​​portefeuille te creëren die meerdere investeringen omvat om zo de risico. Denk bijvoorbeeld aan een belegging die alleen bestaat uit aandelen die zijn uitgegeven door één bedrijf. Als de aandelen van dat bedrijf een ernstige neergang doormaken, zal uw portefeuille de volledige last van de daling dragen. Door uw investering te splitsen tussen de aandelen van twee verschillende bedrijven, kunt u de potentieel risico voor uw portefeuille.

Risico verminderen door obligaties en contanten op te nemen

Een andere manier om het risico in uw portefeuille te verminderen, is door obligaties en contanten op te nemen. Omdat contanten over het algemeen worden gebruikt als kortetermijnreserve, ontwikkelen de meeste beleggers een asset allocatie strategie voor hun portefeuilles, voornamelijk gebaseerd op het gebruik van aandelen en obligaties. Het is nooit een slecht idee om een ​​deel van uw belegde vermogen in contanten of op korte termijn te houden geld Markt effecten. In geval van nood kan contant geld worden gebruikt en kortlopende geldmarkteffecten kunnen onmiddellijk worden geliquideerd in het geval dat investeringsmogelijkheid zich voordoet - of in het geval dat uw gebruikelijke contante behoeften pieken en u investeringen moet verkopen om te maken betalingen. Houd er ook rekening mee dat assetallocatie en diversificatie nauw met elkaar verbonden concepten zijn; een gediversifieerde portefeuille wordt gecreëerd door het proces van asset allocatie. Bij het creëren van een portefeuille die zowel aandelen als obligaties bevat, kunnen agressieve beleggers neigen naar een mix van 80% aandelen en 20% obligaties, terwijl conservatieve beleggers de voorkeur geven aan 20% aandelen boven 80% obligaties mengen.

Een balans tussen aandelen en obligaties

Of u nu agressief of conservatief bent, het gebruik van assetallocatie om risico's te verminderen door middel van: selectie van een balans van aandelen en obligaties voor uw portefeuille is een betrouwbare manier om een ​​gediversifieerde portefeuille. Sommige beleggingsfondsen streven naar een mix van effecten die zowel aandelen als obligaties omvat om kant-en-klare "gebalanceerde" portefeuilles te creëren. Het specifieke saldo van aandelen en obligaties in een bepaalde portefeuille is ontworpen om een ​​specifiek risico-opbrengstverhouding die de mogelijkheid biedt om een ​​bepaald rendement op uw belegging in ruil voor uw bereidheid een bepaald risico te aanvaarden. Over het algemeen geldt: hoe meer risico u bereid bent te nemen, hoe groter het potentiële rendement op uw investering.

Wat zijn mijn opties?

Beleggingsfondsen

Als u een persoon met beperkte middelen bent, of als u gewoon de voorkeur geeft aan ongecompliceerde investeringsscenario's, kunt u een single uitgebalanceerd beleggingsfonds en beleg al uw vermogen in het fonds. Voor de meeste beleggers is deze strategie veel te simplistisch. Hoewel een bepaalde mix van investeringen geschikt kan zijn voor het studiefonds van een kind, is die mix misschien niet geschikt voor langetermijndoelen, zoals pensioen of vastgoed planning.

Evenzo hebben beleggers met grote sommen geld vaak strategieën nodig die zijn ontworpen om complexere behoeften aan te pakken, zoals het minimaliseren van meerwaarden belastingen of het genereren van betrouwbare inkomstenstromen. Bovendien, terwijl beleggen in een enkel beleggingsfonds zorgt voor diversificatie tussen de basis activaklassen van aandelen, obligaties en contanten (fondsen houden vaak een kleine hoeveelheid contant geld aan waaruit de vergoedingen worden genomen), gaan de diversificatiemogelijkheden veel verder dan deze basiscategorieën.

Keuzes voor aandelenbeleggingen

Bij aandelen kunnen beleggers een specifieke stijl kiezen, bijvoorbeeld focussen op large-, mid- of smallcaps. In elk van deze gebieden worden voorraden bovendien gecategoriseerd als: groei of waarde. Bijkomende selectiecriteria zijn onder meer de keuze tussen binnenlandse en buitenlandse aandelen. Buitenlandse aandelen bieden ook subcategorisaties die zowel ontwikkelde als opkomende markten. Ook in specifieke sectoren, zoals biotechnologie en gezondheidszorg, zijn zowel buitenlandse als binnenlandse aandelen beschikbaar.

obligaties

Naast de verscheidenheid aan eigen vermogen beleggingskeuzes, bieden obligaties ook mogelijkheden voor diversificatie. Beleggers kunnen kiezen voor langetermijn- of kortetermijnkwesties. Ze kunnen ook high-yield of gemeentelijke obligaties. Nog eens, risicotolerantie en persoonlijke investeringsvereisten zullen grotendeels de investeringsselectie bepalen.

Verdere diversificatie-opties

Hoewel aandelen en obligaties de traditionele instrumenten zijn voor het samenstellen van een portefeuille, is een groot aantal alternatieve investeringen bieden de mogelijkheid voor verdere diversificatie. Vastgoedbeleggingstrusts, hedgefondsen, kunst, edele metalen en andere investeringen bieden de mogelijkheid om te beleggen in voertuigen die niet noodzakelijkerwijs meebewegen met traditionele financiële markten. Toch bieden deze beleggingen een andere methode van portefeuillediversificatie.

Nadelen van diversificatie

Met zoveel investeringen om uit te kiezen, lijkt het misschien alsof diversificatie gemakkelijk te realiseren is, maar dat is slechts gedeeltelijk waar. Beleggers moeten nog steeds verstandige keuzes maken. Bovendien is het mogelijk om uw portefeuille over te diversifiëren, wat een negatief effect zal hebben op uw rendement. Veel financiële experts zijn het erover eens dat 20 aandelen het optimale aantal zijn voor een gediversifieerde aandelenportefeuille. Met dat in gedachten, het kopen van 50 individuele aandelen of vier grote kap beleggingsfondsen kunnen meer kwaad dan goed doen.

Als u te veel beleggingen in uw portefeuille heeft, heeft geen van de beleggingen veel waarde impact, en een overgediversifieerde portefeuille (soms "diworsificatie" genoemd) begint zich vaak te gedragen als een indexfonds. In het geval van een paar large-cap beleggingsfondsen, brengen meerdere fondsen de extra risico's van overlapping met zich mee bezit evenals een verscheidenheid aan kosten, zoals lage saldokosten en variërende kostenratio's— wat voorkomen had kunnen worden door een meer zorgvuldige fondsselectie.

Het komt neer op

Ongeacht uw middelen of methode, houd er rekening mee dat er geen enkel diversificatiemodel is dat aan de behoeften van elke belegger zal voldoen. Uw persoonlijke tijdshorizon, risicotolerantie, beleggingsdoelen, financiële middelen en het niveau van beleggingservaring spelen allemaal een grote rol bij het dicteren van uw beleggingsmix. Als je te veel wordt overweldigd door de keuzes of gewoon liever delegeert, zijn er genoeg financiële diensten professionals beschikbaar om u te helpen.