Capital at Risk (CaR) Definitie

Wat is kapitaal in gevaar (CaR)?

Capital at risk (CaR) verwijst naar het bedrag van kapitaal gereserveerd om risico's af te dekken. Het is van toepassing op entiteiten en personen die zelfverzekerd zijn, evenals op: verzekering bedrijven die verzekeringen afsluiten. Risicokapitaal kan worden gebruikt om verliezen te betalen of het kan worden gebruikt door beleggers die kapitaal in een belegging moeten hebben om bepaalde fiscale behandelingen te krijgen.

Inzicht in Capital at Risk (CaR)

Risicokapitaal kan worden gebruikt om verschillende scenario's te beschrijven voor de verzekeringssector en voor beleggers met betrekking tot hun belastingen. Verzekeringsmaatschappijen verzamelen premies voor polissen die zij onderschrijven. De hoogte van de premie die ze kunnen innen, wordt bepaald op basis van de risicoprofiel van de verzekeringnemer, het type risico dat wordt gedekt en de waarschijnlijkheid dat een verlies zal worden geleden na het verstrekken van dekking. De verzekeringsmaatschappij gebruikt deze premie om haar activiteiten te financieren en om beleggingsinkomsten te verdienen.

Risicokapitaal wordt gebruikt als buffer boven de premies die worden verdiend met verzekeringspolissen. In wezen helpt het risicokapitaal om eventuele claims of kosten te betalen in het geval dat de premies die het bedrijf verzamelt niet voldoende zijn om ze te dekken. Als zodanig kan risicodragend kapitaal ook worden aangeduid als risicodragend kapitaal of overtollige fondsen. Omdat risicokapitaal overtollig kapitaal is, kan het worden gebruikt als: zekerheid. Risicokapitaal is een belangrijke indicator voor de gezondheid van een verzekeringsmaatschappij, omdat het hebben van voldoende kapitaal om schadeclaims te betalen de reden is dat een verzekeraar niet insolvent.

Het bedrag aan kapitaal dat door een verzekeringsmaatschappij in reserves moet worden gehouden, wordt berekend op basis van het soort polissen dat de verzekeraar onderschrijft. Voor schadeverzekeringen is het benodigde risicokapitaal gebaseerd op geschatte claims en het aantal premies dat polishouders betalen. Voor levensverzekeringsmaatschappijen is het bedrag gebaseerd op hun berekeningen van de totale uitkeringen die zouden moeten worden betaald.

Risicokapitaal is ook relevant voor federaal inkomstenbelastingen. De Belastingdienst (IRS) vereist dat een belegger risicokapitaal heeft in een investering om bepaalde fiscale behandelingen te krijgen. Veel tax shelters waren vroeger zo gestructureerd dat de belegger geen geld kon verliezen, maar inkomsten kon nemen en deze kon omzetten in niet-gerealiseerde vermogenswinsten om op een later tijdstip en tegen een lager tarief te worden belast. Daarom is een van de vereisten voor het nemen van een meerwaarde dat u risico moet lopen op kapitaal.

Speciale overwegingen

Toezichthouders kunnen een insolventie instellen marge voor verzekeringsmaatschappijen op basis van hun omvang en de soorten risico's die ze dekken in de polissen die ze onderschrijven. Voor schadeverzekeraars is dit vaak gebaseerd op het geleden verlies over een bepaalde periode. Levensverzekeraars gebruiken een percentage van de totale waarde van polissen minus technische voorzieningen. Deze voorschriften zijn doorgaans van toepassing op de hoeveelheid kapitaal die opzij moet worden gezet en zijn niet van toepassing op het type of het risico van het kapitaalbezit zelf.