Kostenpercentage vóór terugbetaling

Wat is een kostenratio vóór terugbetaling?

De kostenratio vóór terugbetaling is het percentage van de totale activa dat een beleggingsfonds moet betalen om de bedrijfskosten te dekken, gemeten voordat managers een van die vergoedingen vergoeden.

Inzicht in de kostenratio vóór terugbetaling

De kostenratio vóór vergoeding, of brutokostenratio, meet de jaarlijkse bedrijfskosten ten laste van investeerders in een beleggingsfonds als een percentage van het vermogen van dat fonds.

De berekening vindt plaats voordat eventuele vergoedingen aan beleggers door fondsbeheerders worden overwogen. De kostenratio berekend na aftrek van vergoedingen is de kostenratio na vergoeding, of nettokostenratio.

De bedrijfskosten van een beleggingsfonds omvatten: beheerskosten, transactiekosten, 12B-1 vergoedingen, en andere zakelijke kosten. Sommige van deze kosten, zoals de meeste beheervergoedingen, worden berekend als percentages van het nettovermogen. Als zodanig dragen ze niet van jaar tot jaar bij aan verschuivingen in een beleggingsfonds vóór de vergoeding van de kosten.

Andere vergoedingen, zoals transactiekosten, vertegenwoordigen geen voorspelbaar percentage van het totale vermogen van het fonds in een bepaald jaar. Die vergoedingen produceren de jaarlijkse verschuiving vóór de kostenratio's voor vergoedingen. Vanwege die vergoedingen heeft de onkostenratio vóór terugbetaling de neiging omhoog te gaan in magere jaren, wanneer het rendement laag is maar bepaalde vergoedingen nemen niet af, en dalen in goede jaren, wanneer het rendement hoog is en diezelfde vergoedingen niet toenemen.

Als een beleggingsfonds zich heeft verplicht tot een geplafonneerde kostenratio in zijn prospectus of simpelweg ervoor kiest om het concurrerend laag te houden, zal het investeerders een deel van de bedrijfskosten terugbetalen om het rendement te verhogen en tegelijkertijd een lager, na vergoeding kostenratio.

Impact van de onkostenratio vóór terugbetaling

De kostenratio na vergoeding heeft een directe impact op de inkomsten van beleggers, maar de kostenratio vóór vergoeding verdient ook aandacht.

De meeste vergoedingen zijn discretionair, wat betekent dat alleen omdat managers ervoor hebben gekozen om een ​​deel van de bedrijfskosten van het beleggingsfonds dit jaar, kunnen beleggers er niet zeker van zijn dat ze volgend jaar hetzelfde zullen doen jaar. Beleggers moeten de brutokostenratio in de gaten houden om zich op dat scenario voor te bereiden.

Verder is de kostenratio vóór terugbetaling een betere maatstaf voor de werkelijke levensvatbaarheid van het bedrijf. Als ze willen investeren in een beleggingsfonds en ze hebben het teruggebracht tot twee die vergelijkbare rendementen en nettokosten laten zien ratio's, kan het vergelijken van bruto-kostenratio's een effectieve manier zijn om te zien welk fonds het echt goed doet en welk fonds in leven is steun.

Een nominaal klein verschil tussen bruto en netto kostenratio's kan een groot verschil maken in de winst. Een bruto-kostenratio van 1,25% lijkt misschien niet zo veel, omdat het een percentage van de totale activa vertegenwoordigt. Op een beleggingsfonds met een jaarlijks rendement van 5% zou het 25% van de winst van het fonds verbruiken. Door terugbetalingen te gebruiken om een ​​nettokostenratio van 0,75% te bereiken, zou nog eens 10% van het jaarlijkse rendement in de portemonnee van de aandeelhouders blijven.