Hoe en waarom Google Glass faalde

Hoe en waarom faalde Google Glass?

Temidden van de bliksem uitrollen van modieuze, gebruiksartikelen, denken we dat sommige producten in een oogwenk uit de ether in onze handen komen. Dit is geen bedrog - het is een soort magie. Experimenteren is vereist voor een succesvolle productimplementatie. Toch is evolutie vaak onbereikbaar of verborgen achter de schermen.

Sinds 2010 heeft Google (GOOG) X, nu bekend als X Development, een vrij geheim initiatief opgericht door Sebastian Thrun, geprobeerd om het leven en de goederen met een factor 10 te verbeteren in plaats van tien procent, door middel van inspanningen die moonshots worden genoemd. Vanuit deze ambities is Project Glass tot stand gekomen.

Google raakte verstrikt in de storm van zijn eigen makelij toen het Glass op de markt bracht. Het bedrijf wilde hoofdletters op de hype, de hoop en het potentieel van het product in plaats van de realiteit te verkopen. In plaats van het product te promoten als een prototypetechnologie uit de toekomst zoals oorspronkelijk bedoeld, hype-building marketingcampagne en de hoge stickerprijs van Glass gaven het de allure van een super-premium Product.

Begrijpen hoe en waarom Google Glass faalde

De droom

Google Glass kwam niet om de wereld te redden, alleen om hem te helpen. In feite was het centrale geschil tussen leden van Google X of Glass altijd als een modieus apparaat moest worden gebruikt of alleen voor specifieke utilitaire functies.

Geïnspireerd door John F. Kennedy's begrip dat grotere uitdagingen meer passie creëren, met name met betrekking tot de ruimtewedloop, streefde de ontwikkeling van Google er uiteindelijk naar om feedback in zijn systeem te integreren.

Om dit te doen, heeft de medeoprichter van Google Sergey Brin wilde Glass voor het publiek uitbrengen en consumenten feedback laten geven die Google X vervolgens kon gebruiken om het ontwerp te verbeteren.

Het Glass-prototype werd daarom vroeg uitgebracht, met de bedoeling meer toekomstgericht dan uitdrukkelijk handig te zijn. Tim Brown, voorzitter en voormalig CEO van IDEO, vindt dat de inspanning niet tevergeefs is geweest en stelt: "Er is nooit in de geschiedenis van nieuwe technologie was een voorbeeld waar de eerste versie uit de poort de juiste was versie."

Uiteindelijk, hoewel consumenten willen draagbare technologie, de functionaliteit moet smakelijk zijn. Glas is een interessant idee: het is mooi om naar te kijken, maar niet door.

De realiteit

Google adverteerde oorspronkelijk met Glass in termen van ervaringsvergroting. De demo-haspel van 2012 bevatte parachutespringen, fietsen en muurschalen. Uiteindelijk toonden de video's gebruiksvriendelijke informatie die onmiddellijk op het scherm verscheen tijdens dagelijkse activiteiten. De ambities van Google waren groot: de technologie vereiste een lange batterijduur, verbeterde beeldherkenningsmogelijkheden en veel gegevens.

In plaats van de realiteit te vergroten, heeft Glass het gewoon aangevuld. Dankzij de batterijduur van drie tot vijf uur konden gebruikers berichten controleren, foto's bekijken en op internet zoeken. Glass concurreerde met andere apparaten met superieure camera's, grotere capaciteiten en snellere processors.

Met de onzekere waarde van Glass kwamen veel vragen. Zouden gebruikers het prettig vinden om elke dag een camera rond hun gezicht te dragen? Anderen voelden zich minder op hun gemak aan de andere kant van Glass. Sommige bars en restaurants hebben dragers de toegang ontzegd; verschillende hebben het apparaat gewoon helemaal verboden.

Bovendien werd het apparaat verkocht voor $ 1.500 en deed het geen enkele actie bijzonder goed, daarom waren degenen die Glass konden betalen tevreden met de allernieuwste smartphones. Door Glass hoog te prijzen en de toegang tot een specifieke gemeenschap van Glass Explorers te beperken, benadrukte Google eenvoudig de scheiding tussen de haves en have-nots.

Mensen geven enorme bedragen uit aan luxe goederen, maar ze vinden waarde bij identiteit. Google Glass lijkt op de afdeling te ontbreken. Oppervlakkig, maar cruciaal, het apparaat is niet cool.

Google probeerde het product vervolgens te associëren met modeontwerpers. Glass was te zien tijdens Fashion Week en in relevante advertenties. Met andere woorden, het bedrijf probeerde koelte te kopen.

De koelte die met een uitvinding gepaard gaat, veronderstelt echter het element van geloof: het merk is betrouwbaar. Kunst is niet eenvoudig in technologie.

Glas is niet bedoeld voor massaconsumptie - niet op dit moment. Google is zowel achter de tijd als voor hen. Desalniettemin kan Project Glass een moonshot zijn dat de moeite waard is, als Google de landing kan vasthouden.

Huidig ​​glas

Momenteel gebruikt Google Glass-technologie in productieomgevingen om banen veiliger te maken. Met de naam Glass Enterprise Edition heeft Google apparaten ontwikkeld om de workflow van de fabrikant te helpen. Deze apparaten kunnen in een bril of veiligheidsbril worden geklikt, waardoor het werk sneller kan worden voltooid door belangrijke informatie te verstrekken zonder af te leiden.