Definitie van bied-tot-dekkingsratio

Wat is de verhouding bod tot dekking?

De bid-to-cover ratio is het dollarbedrag van biedingen ontvangen in een schatkistpapier veiling ten opzichte van het verkochte bedrag. De bid-to-cover ratio is een indicator van de vraag naar schatkistpapier. Een hoge ratio is een indicatie van een sterke vraag.

Inzicht in de verhouding bod-tot-dekking

Schatkistveilingen vinden doorgaans vaker plaats voor kortetermijnuitgiften: wekelijks voor rekeningen, maandelijks voor bankbiljetten en driemaandelijks voor obligaties. Kopers kunnen omvatten:

primaire dealers, beleggingsfondsen, pensioenfondsen, buitenlandse partijen en individuele beleggers.

Als een Treasury-veiling bijvoorbeeld $ 20 miljard aan zevenjarige obligaties aanbiedt en er worden biedingen van $ 40 miljard ontvangen, dan is de bid-to-cover ratio is 2.0. Een succesvolle veiling is een veiling waarbij de bid-to-cover ratio aanzienlijk hoger is dan het gemiddelde van de voorgaande 12 veilingen voor dat effect type. Anderzijds is een lage ratio een indicatie van een tegenvallende veiling. Bied-tot-dekkingsratio's zijn doorgaans hoger dan 2,0, vooral voor kortlopende effecten.

Biedingen worden ingediend via het Treasury Automated Auction System (TAAPS) of via TreasuryDirect. De grootste kopers zijn primary dealers en verkopen deze meestal later op de secundaire markt. Om ervoor te zorgen dat de secundaire markt concurrerend blijft, mogen bieders niet meer dan 35% van een aanbod afnemen.

Zodra de veiling is voltooid, ontvangen concurrerende bieders het bedrag dat ze bieden op de opbrengst aangeboden, te beginnen met de laagste opbrengst. Het systeem gaat dan naar het op één na laagste biedingsrendement, enzovoort totdat het hele aanbod is voltooid.

Voorbeeld van de bied-tot-dekkingsratio

Hieronder ziet u een voorbeeld van de resultaten van een veiling voor de 10-jarige schatkist op 15 november 2019, zoals gerapporteerd door de TreasuryDirect-website (in realtime bijgewerkt zodra de veilingresultaten beschikbaar zijn):

• De grijze pijlen tonen het type effect, de rentevoet voor het biljet en de uitgiftedatum van 15 november 2019. Onder de uitgiftedatum staat de vervaldatum van 15 november 2029.
• Het totaalbedrag dat geveild is staat vermeld onder de Geaccepteerd kolom – groen gemarkeerd – geeft aan dat er voor ongeveer $ 27 miljard aan schatkistpapier is geveild.
• De Aangeboden kolom toont de hoeveelheid vraag, die meer dan $ 67 miljard was.
• Er was met andere woorden meer vraag naar Treasuries dan er werd geveild.
• Als gevolg hiervan was de bied-tot-dekkingsratio 2,49 - die zich onderaan het document bevindt - blauw gemarkeerd.

Speciale overwegingen

Hoewel de bid-to-cover ratio kan worden gebruikt als een indicator van de vraag naar Treasuries, moet deze worden gezien in de context van de totale markt. Andere factoren kunnen de uitkomst beïnvloeden, met als gevolg een lage bid-to-cover, zoals een veiling waarbij meer nieuwe obligaties worden uitgegeven en verkocht. Met andere woorden, als er een stortvloed aan staatsobligaties zou worden uitgegeven, zou het aanbod de vraag voor die veiling kunnen overtreffen.

Ook de secundaire obligatiemarkt, die eerder uitgegeven obligaties bevat, kan een indicatie zijn van de vraag naar staatsobligaties. Als obligaties bijvoorbeeld zijn verkocht voorafgaand aan een veiling, kan dit duiden op minder vraag naar staatsobligaties. Omgekeerd, als er een toename was van de investeringsstromen naar de obligatiemarkt in de aanloop naar een veiling, dat: kan een aanwijzing zijn dat er een toename van de vraag – of een hogere bid-to-cover ratio – daarvoor zal zijn veiling. Sinds 1970 heeft de federale overheid gedurende elk fiscaal jaar gedurende alle jaren, behalve vier jaar, van 1998 tot 2001, tekorten opgelopen. Als de VS jaarlijkse begrotingstekorten blijft hebben, zullen we waarschijnlijk in de nabije toekomst nieuwe Treasury-veilingen blijven zien.