Wat was een FASIT?
Wat was een FASIT?
Het gebruik van een financiële asset securitization investment trust (FASIT) was voor de securitisatie van niet-hypotheekschulden met korte looptijden. Voorbeelden van deze kortlopende schulden zijn creditcardvorderingen, autoleningen of persoonlijke leningen.
Net als bij onroerendgoedhypotheekinvesteringskanalen (REMIC's), die zijn gecreëerd als onderdeel van de Small Business Job Protection Act van 1996 werden FASIT's aantrekkelijke investeringsmogelijkheden omdat ze een hoge mate van flexibiliteit boden bij het securitiseren op korte termijn schulden.
De mogelijkheid om dergelijke trusts op te richten en te exploiteren eindigde echter acht jaar later toen de bepalingen van de wet van 1996 die dit soort entiteiten voor speciale doeleinden mogelijk maakten, in 2004 werden ingetrokken.
Belangrijkste leerpunten
- Het gebruik van een financiële activa securitisatie investment trust (FASIT) was voor de securitisatie van niet-hypotheekschulden met korte looptijden. Voorbeelden van deze kortlopende schulden zijn creditcardvorderingen, autoleningen of persoonlijke leningen.
- Financial asset securitization investment trusts (FASIT's) werden geïntroduceerd als een manier voor financiële organisaties om de securitisatievoordelen van investeringskanalen voor onroerendgoedhypotheken, die werden geïntroduceerd als onderdeel van de belastinghervormingswet van 1986.
- Het energiebedrijf Enron kon veel van zijn illegale activiteiten en verliezen door het gebruik van FASIT's verbergen, wat er uiteindelijk toe leidde dat FASIT's door het Congres werden ingetrokken.
- FASIT's hielden op te bestaan in 2004 met het aannemen van de American Jobs Creation Act onder president George W. Struik.
Een FASIT begrijpen
Financial asset securitization investment trusts (FASIT's) werden geïntroduceerd als een manier voor financiële organisaties om de beveiliging voordelen van investeringskanalen voor onroerendgoedhypotheken, die werden geïntroduceerd als onderdeel van de Tax Reform Act van 1986.
Deze vorm van securitisatie stelde financiële organisaties in staat speciale vehikels te creëren voor het poolen van hypotheken. Na pooling, de uitgifte van door hypotheken gedekte effecten (MBS), gedekt door die leningen, wordt verkocht. Gelijkwaardig aan door onderpand gedekte hypotheekverplichtingen (CMO's), organiseerde REMICs verschillende hypotheken in pools op basis van risico om obligaties of andere effecten uit te geven die op secundaire markten konden worden verhandeld.
Maar REMIC's staan alleen securitisatie van door hypotheken gedekte schuld toe. Niet-hypotheekactiva zonder onderpand, zoals creditcardschulden of autoleningen, komen niet in aanmerking. FASIT's maakten het echter mogelijk om dergelijke schulden te bundelen, zodat financiële ondernemingen door activa gedekte effecten konden uitgeven die ook op secundaire markten konden worden verhandeld.
Met het aannemen van de American Jobs Creation Act van 2004 werden FASIT's ingetrokken.
Enron-schandaal maakt een einde aan FASIT's
De ineenstorting van Enron van 2001, het grootste faillissement in de Amerikaanse geschiedenis tot de... subprime financiële crisis in 2007, is een algemeen bekende grote mislukking op het gebied van boekhouding en controle. De mislukking van Enron is een van de redenen voor de passage van de Sarbanes-Oxley Act van 2002, dat tot doel heeft de rapportage en naleving van de regelgeving te verbeteren. Dit faillissement is ook gegroepeerd met andere spraakmakende schandalen: Tyco en Worldcom.
Een belangrijke factor die als oorzaak van het faillissement van Enron werd geïdentificeerd, was het gebruik van entiteiten voor speciale doeleinden, zoals FASIT's. Enron's gebruik van financiële asset securitization investment trusts (FASIT's) omzeilde in zekere zin de traditionele boekhouding conventies. Door deze omzeiling kon het bedrijf zijn verplichtingen te laag inschatten en zijn inkomsten en activa te hoog inschatten.
Zo maakte Enron aan aandeelhouders bekend dat het... afgedekt neerwaarts risico in illiquide investeringen met behulp van special purpose entiteiten. Ze onthulden echter niet dat die entiteiten Enrons eigen aandelen omvatten, dus het beschermde het bedrijf niet tegen neerwaartse risico's.
Naast het gebruik van FASIT's, gebruikte Enron een verscheidenheid aan special purpose vehicles (SPV's) en onroerendgoedhypotheken investeringskanalen (REMIC's) in verschillende deals om boekingen te wijzigen en financiële te vervalsen informatie. Enron weigerde voortdurend details te geven over zijn SPV's, wat achteraf duidelijk was waarom. Het zijn schandalen als deze die de rapportage-eisen strenger hebben gemaakt.
De Joint Committee on Taxation van het Congres van de Verenigde Staten onderzocht het schandaal in 2003. De commissie rapport merkt op dat de FASIT-regels "die voor het eerst werden ingevoerd in 1996, niet op grote schaal worden gebruikt op de manier die door het congres wordt beoogd en niet hebben geleid tot de beoogde doeleinden." Het verslag suggereerde dat "het misbruikpotentieel dat inherent is aan het FASIT-voertuig veel groter is dan elk gunstig doel dat de FASIT-regels kunnen dienen, en beveelt daarom aan dat deze regels worden ingetrokken.”
Die intrekkingen werden uitgevaardigd toen president George W. Bush ondertekende de Amerikaanse Jobs Creation Act van 2004.