5 redenen waarom RadioShack failliet ging

In februari 2015 heeft RadioShack (RSHCQ), een gerenommeerde elektronicawinkel, een aanvraag ingediend voor: Hoofdstuk 11 faillissementsbescherming na vele financiële en operationele misstappen. Het bedrijf had te veel winkels die gekannibaliseerde inkomsten van elkaar en veroorzaakten verliezen. RadioShack slaagde er niet in zich aan te passen en relevant te blijven toen de meeste elektronicaverkopen online verschoven, en de detailhandelaar zat alleen vast op fysieke locaties.

Van 2013 tot 2014 had RadioShack een hoge verkoopconcentratie afkomstig van mobiele telefoons, die goed was voor meer dan 50% van de totale verkoop en een slechte winstmarges. Het bedrijf veranderde regelmatig van management en richting voor de keer om. Bovendien maakte RadioShack een financiële fout door in 2013 een lening aan te gaan van Salus Capital waarvoor de geldschieter om niet meer dan 200 winkels per jaar te sluiten.

1. Hoge winkelconcentratie

In 2014 exploiteerde RadioShack ongeveer 4.300 winkels in Noord-Amerika. Er waren echter veel winkels die te dicht bij elkaar waren gelegen. Er waren bijvoorbeeld 25 winkels in de buurt van Sacramento, Californië, binnen een straal van 40 mijl, en zeven winkels binnen een straal van 8 mijl rond Brooklawn, New Jersey. Met zoveel winkels dicht bij elkaar, ondervond RadioShack een aanzienlijke daling van de winstgevendheid en voorraadproblemen toen het winkelverkeer opdroogde. Het werd erg kostbaar om zoveel winkels met soms onvoldoende voorraad in één gebied te onderhouden.

2. Online competitie

Door uitsluitend te vertrouwen op zijn fysieke verkoopnetwerk, begon RadioShack aanzienlijke winstgevendheid te ervaren en verkoopdruk, aangezien consumenten elektronische onderdelen en andere gadgets kochten bij online retailers zoals Amazon en eBay. Voor veel consumenten werd RadioShack irrelevant; elk elektronica-onderdeel kan met een klik op de knop goedkoper worden gekocht en overal in de Verenigde Staten worden afgeleverd. Bovendien hebben consumenten talloze klachten ingediend dat RadioShack bepaalde voorraad, waardoor het nog minder waarschijnlijk is dat shoppers terug zouden komen.

3. Productconcentratie:

In het begin van de jaren 2000 maakte het bedrijf een strategische verschuiving naar de verkoop van mobiele telefoons en accessoires, wat bleek: lucratief al enige tijd. In 2014 waren mobiele telefoons alleen al goed voor ongeveer 50% van de totale omzet van het bedrijf, waardoor het een zeer riskant voorstel is met een hoge productconcentratie. De dingen begonnen snel te veranderen na de introductie van de iPhone in 2007. Toen de verkoopkanalen voor mobiele telefoons begonnen te verschuiven naar het kopen van telefoons via draadloze operators, begonnen veel providers aanzienlijk verlaagde betalingen aan RadioShack en soortgelijke wederverkopers om de stijgende kosten van subsidiëring te verminderen iPhones. Als gevolg hiervan is de winst van RadioShack marges en de verkoop verslechterde aanzienlijk, wat het faillissement van het bedrijf versnelde.

4. Beheersproblemen

Het voortdurend wisselende management hielp de pogingen van het bedrijf om zichzelf te veranderen niet. Van 2005 tot 2014 veranderde het bedrijf zijn chief executive officers zeven keer. Joseph Magnacca trad in 2013 in dienst bij RadioShack als CEO om de ommekeer te versnellen. Het bedrijf stelde zich ten doel de winstgevendheid tegen 2015 te herstellen met een aanzienlijke winkel, en product vernieuwt veranderingen in de beloningsstructuur en agressieve marketingcampagnes. Toen Magnacca's inspanningen echter begonnen uit te rollen, werden de resultaten slechter als gevolg van stijgende kosten, voortdurend verschuivende managementorders op korte termijn en verwarrende commissiestructuren. Het moreel van de arbeiders en de winst van het bedrijf zakten nog verder.

5. Financiële misstappen

Omdat RadioShack sinds 2012 negatieve inkomsten had, had het bedrijf aanzienlijke kapitaalinjecties nodig om solvabel te blijven. In oktober 2013 was RadioShack in staat om $ 585 miljoen te verkrijgen Kredietlijn van GE Capital en de $ 250 miljoen termijn lening van Salus. De termijnlening van $ 250 miljoen kwam met de voorwaarde dat RadioShack niet meer dan 200 winkels per jaar kon sluiten zonder de toestemming van Salus.

Toen de cash burn van RadioShack in 2014 versnelde, probeerde het bedrijf meer dan een kwart van zijn winkels te sluiten om de uitstroom van geld te stoppen; Salus verijdelde echter de sluitingsinspanningen vanwege een gebrek aan vertrouwen dat het bedrijf bedrijfsplan zou slagen. Dit versnelde de faillissementsaanvraag vanwege de matige verkoop van de feestdagen in de periode 2014-2015 en de aanhoudende geldverspilling.