Definicja bezrobocia: rodzaje bezrobocia

Co to jest bezrobocie?

Bezrobocie pojawia się, gdy osoba aktywnie poszukiwanie pracy nie może znaleźć pracy. Bezrobocie jest często używane jako miara stanu gospodarki. Najczęstszą miarą bezrobocia jest stopa bezrobocia, czyli liczba bezrobotnych podzielona przez liczbę osób w sile roboczej.

Zrozumienie bezrobocia

Bezrobocie jest kluczowym wskaźnikiem ekonomicznym, ponieważ sygnalizuje zdolność (lub niezdolność) pracowników do łatwego uzyskania pracy zarobkowej w celu wniesienia wkładu w produktywność gospodarki. Więcej bezrobotnych oznacza mniejszą całkowitą produkcję ekonomiczną, niż mogłoby się to wydarzyć w innym przypadku.

W przeciwieństwie do bezczynnego kapitału, bezrobotni nadal muszą utrzymywać przynajmniej na własne potrzeby w okresie bezrobocia. Oznacza to, że gospodarka o wysokim bezrobociu ma niższą produkcję bez proporcjonalnego spadku zapotrzebowania na podstawową konsumpcję. Wysokie, utrzymujące się bezrobocie może sygnalizować poważne trudności w gospodarce, a nawet prowadzić do wstrząsów społecznych i politycznych.

Z drugiej strony, niska stopa bezrobocia oznacza, że ​​bardziej prawdopodobne jest, że gospodarka będzie produkować w pobliżu pełnej zdolności produkcyjnej, maksymalizując produkcję, stymulując wzrost płac i podnosząc poziom życia w czasie. Jednak skrajnie niskie bezrobocie może być również sygnałem ostrzegawczym przegrzania gospodarki, presji inflacyjnej i napiętych warunków dla firm potrzebujących dodatkowych pracowników.

Chociaż definicja bezrobocia jest jasna, ekonomiści dzielą bezrobocie na wiele różnych kategorii. Dwie najszersze kategorie bezrobocia to bezrobocie dobrowolne i przymusowe. Gdy bezrobocie jest dobrowolne, oznacza to, że dana osoba dobrowolnie porzuciła pracę w poszukiwaniu innego zatrudnienia. Kiedy jest to niedobrowolne, oznacza to, że dana osoba została zwolniona lub zwolniona i musi teraz szukać innej pracy. Na przykład pandemia koronawirusa, która dotknęła Stany Zjednoczone i świat w 2020 r., powoduje masowy poziom mimowolnego bezrobocia.

Rodzaje bezrobocia

Kopiąc głębiej, bezrobocie — zarówno dobrowolne, jak i przymusowe — można podzielić na cztery typy.

Bezrobocie frykcyjne

Bezrobocie frykcyjne występuje w wyniku ludzie dobrowolnie zmieniający pracę w ramach gospodarki. Po opuszczeniu firmy znalezienie innej pracy wymaga oczywiście czasu. Podobnie absolwenci dopiero wchodzący na rynek pracy zwiększają bezrobocie frykcyjne. Zazwyczaj ten rodzaj bezrobocia jest krótkotrwały. Jest też najmniej problematyczny z ekonomicznego punktu widzenia. Bezrobocie frykcyjne jest naturalną konsekwencją tego, że procesy rynkowe wymagają czasu, a informacje mogą być kosztowne. Poszukiwanie nowej pracy, rekrutacja nowych pracowników i dopasowywanie właściwych pracowników do właściwych stanowisk wymaga czasu i wysiłku, co skutkuje bezrobociem frykcyjne.

Cykliczne bezrobocie

Cykliczne bezrobocie to zróżnicowanie liczby bezrobotnych w okresie poprawy i spowolnienia gospodarczego, takich jak te związane z zmiany cen ropy. Bezrobocie rośnie w okresie recesyjny okresy i spadki w okresach wzrostu gospodarczego.

Zapobieganie i łagodzenie cyklicznego bezrobocia podczas recesji jest jednym z kluczowych powodów studiów ekonomicznych i celem różne narzędzia polityki które rządy wykorzystują do stymulowania gospodarki przy negatywnych cyklach koniunkturalnych.

Bezrobocie strukturalne

Bezrobocie strukturalne następuje poprzez zmianę technologiczną w strukturze gospodarki, w której funkcjonują rynki pracy. Zmiany technologiczne – takie jak zastąpienie transportu konnego samochodami lub automatyzacja produkcji – prowadzi do bezrobocia wśród pracowników przesiedlonych z miejsc pracy, których już nie ma potrzebne. Przekwalifikowanie tych pracowników może być trudne, kosztowne i czasochłonne, a przesiedleni pracownicy często tracą pracę na dłuższy czas lub całkowicie opuszczają siłę roboczą.

Bezrobocie instytucjonalne

Bezrobocie instytucjonalne to bezrobocie, które wynika z długotrwałych lub trwałych czynników instytucjonalnych i bodźców w gospodarce. Polityki rządowe, takie jak wysokie minimalne płace minimalne, hojne programy świadczeń socjalnych i restrykcyjne przepisy dotyczące licencji zawodowych; zjawiska na rynku pracy, takie jak efektywne płace i dyskryminacyjne zatrudnianie; a instytucje rynku pracy, takie jak wysokie wskaźniki uzwiązkowienia, mogą wszystkie przyczyniać się do bezrobocia instytucjonalnego.

Jak mierzyć bezrobocie

W Stanach Zjednoczonych rząd korzysta z ankiet, spisów ludności i liczby ubezpieczenie na wypadek bezrobocia roszczenia do śledzenia bezrobocia.

US Census przeprowadza comiesięczną ankietę w imieniu Biuro Statystyki Pracy (BLS) zwany Bieżące badanie populacji (CPS) w celu uzyskania podstawowego oszacowania stopy bezrobocia w kraju. Ta ankieta jest przeprowadzana co miesiąc od 1940 roku. Próba składa się z około 60 000 kwalifikujących się gospodarstw domowych, co przekłada się na około 110 000 osób każdego miesiąca. Badanie zmienia co miesiąc jedną czwartą gospodarstw domowych w próbie, tak że żadne gospodarstwo domowe nie jest reprezentowane przez ponad cztery kolejne miesiące w celu wzmocnienia wiarygodności szacunki.

Wiele odmian stopa bezrobocia istnieją z różnymi definicjami dotyczącymi tego, kto jest „osobą bezrobotną”, a kto jest „siłą roboczą”. BLS często cytuje stopa bezrobocia „U-3” – zdefiniowana jako całkowita liczba bezrobotnych jako procent cywilnej siły roboczej – jako oficjalne bezrobocie wskaźnik. Jednak ta definicja bezrobocia nie obejmuje bezrobotnych, którzy zniechęceni trudnym rynkiem pracy nie poszukują już pracy. Inne kategorie bezrobocia obejmują pracowników zniechęconych oraz pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin lub zatrudnionych w niepełnym wymiarze godzin, którzy chcą pracować w pełnym wymiarze godzin, ale ze względów ekonomicznych nie mogą tego robić.

Historia bezrobocia

Rząd USA śledził bezrobocie od lat 40. XX wieku, ale najwyższy do tej pory wskaźnik miał miejsce w 1933 r., podczas Wielka Depresja, kiedy bezrobocie wzrosło do 24,9%. Stopa bezrobocia w latach 1931-1940 utrzymywała się powyżej 14%, ale następnie spadła do jednocyfrowych i utrzymywała się na tym poziomie do 1982 r., kiedy wzrosła powyżej 10%.

Podczas Wielka Recesja bezrobocie ponownie wzrosło do 10% w 2009 roku. Czas pokaże, jaki wpływ na bezrobocie będzie miała pandemia koronawirusa w 2020 r. W marcu Bank Rezerwy Federalnej w St. Louis przewidywał, że utrata miejsc pracy może podnieść stopę bezrobocia do 32,1% – o ponad siedem punktów więcej niż szczyt, który osiągnął podczas Wielkiego Kryzysu.

Często Zadawane Pytania

Co powoduje bezrobocie?

Istnieje kilka przyczyn bezrobocia. Karol Marks po raz pierwszy zidentyfikował bezrobocie jako internetowy symptom systemu kapitalistycznego, argumentując, że właściciele firm wymagał dużej puli bezrobotnych ("rezerwowej armii robotniczej"), aby w jednej chwili gorliwie pracować za mizerne zarobki zawiadomienie.

Jakie są rodzaje bezrobocia?

Dzisiejsi ekonomiści wskazują na dwa główne rodzaje bezrobocia: frykcyjne i strukturalne. Bezrobocie frykcyjne jest wynikiem dobrowolnych zmian zatrudnienia w gospodarce. Bezrobocie frykcyjne występuje naturalnie, nawet w rozwijającej się, stabilnej gospodarce, gdy pracownicy zmieniają pracę. Ten rodzaj bezrobocia ma często charakter przejściowy i może mieć charakter cykliczny.

Bezrobocie strukturalne może powodować trwałe zakłócenia z powodu fundamentalnych i trwałych zmian zachodzących w strukturze gospodarki, które marginalizują grupę pracowników. Bezrobocie strukturalne może być spowodowane zmianami technologicznymi, brakiem odpowiednich umiejętności lub przeniesieniem miejsc pracy za granicę do innego kraju.

Co można zrobić, aby zmniejszyć bezrobocie?

Wysokiemu poziomowi bezrobocia frykcyjnego lub cyklicznego można zaradzić za pomocą bodźców fiskalnych lub monetarnych, które zachęcają pracodawców do zatrudniania większej liczby pracowników i pobudzają wzrost. Bezrobocie strukturalne wymaga jednak bardziej długofalowych rozwiązań niż tylko zwiększenie ilości gotówki w gospodarce, takie jak szkolenie umiejętności i edukacja lub zwiększone środki opieki społecznej w celu zapewnienia bezpieczeństwa społecznego Internet.