Co to jest bogactwo pokoleniowe?

Termin „bogactwo pokoleniowe” odnosi się do majątku przekazywanego przez jedno pokolenie rodziny drugiemu. Te aktywa mogą obejmować akcje, więzyoraz inne inwestycje, a także nieruchomości i firmy rodzinne. W ostatnich latach bogactwo pokoleniowe stało się centralnym punktem dyskusji na temat rasowa luka majątkowa oraz rosnąca koncentracja bogactwa w Stanach Zjednoczonych, ponieważ odgrywa istotną rolę w obu przypadkach.

Pokoleniowe transfery bogactwa po śmierci

Większość bogactwa pokoleniowego jest przekazywana po śmierci w formie spadku. Dla większości amerykańskich rodzin spadki są stosunkowo skromne. Na przykład w latach 1995-2016 ponad 55% spadków było poniżej 50 000 USD. Na drugim końcu spektrum bogactwa tylko 2% spadków przekroczyło milion dolarów. Chociaż liczba ta była niewielka, te 2% spadków stanowiło ponad 40% wszystkich przekazanych pieniędzy; udział większościowy z 55% dodany do mniej niż 6%.

Spadki powyżej określonej kwoty są opodatkowane przez rząd federalny, a w niektórych przypadkach przez stany w formie Podatek od nieruchomości lub podatek spadkowy. Podatek od spadków płacą spadkobiercy, natomiast podatek spadkowy ponoszą poszczególni spadkobiercy. Większość spadków w Stanach Zjednoczonych spada poniżej progu nakładania federalnych podatków od nieruchomości, który w 2021 r. wynosi 11,7 mln USD. Rząd federalny nie nakłada podatku od spadków.

Stanowe podatki od majątku i spadków dotyczą również bardzo niewielu rodzin. Na początek tylko 12 stanów plus Dystrykt Kolumbii ma podatek od nieruchomości. Stany to Connecticut, Hawaje, Illinois, Maine, Maryland, Massachusetts, Minnesota, Nowy Jork, Oregon, Rhode Island, Vermont i Waszyngton. Wszystkie z nich zwalniają co najmniej pierwszy milion dolarów w aktywach, a niektóre ustalają zwolnienie znacznie wyżej.

Sześć stanów ma podatki od spadków: Iowa, Kentucky, Maryland, Nebraska, New Jersey i Pensylwania. (Zauważ, że Maryland ma zarówno podatek od majątku, jak i od spadków). Podatki te mogą różnić się w zależności od poziomu dochodów i stosunku spadkobiercy do zmarłego. Pieniądze przekazywane od współmałżonka do współmałżonka nie są opodatkowane. Zamożne rodziny mieć sposoby na zmniejszenie ciężaru podatku od spadków lub spadków, poprzez ufa i inne środki prawne.

Pokoleniowe transfery bogactwa podczas życia

Pokolenie nie zawsze musi wymierać, aby wzbogacić swoich spadkobierców. Rodziny mogą przekazywać znaczną część swojego majątku w inny sposób. Obejmują one:

• Prezenty. W 2021 r. rodziny mogą przekazać 15 000 USD na osobę lub 30 000 USD na parę w pieniądzach lub nieruchomościach bez ponoszenia federalnych podatków od darowizn. Na przykład para z czwórką dzieci może dać dzieciom 120 000 dolarów zwolnione z podatku w 2021 roku i nadal to robić w kolejnych latach. Powszechnym darem międzypokoleniowym, nawet wśród rodzin o umiarkowanych zamożności, jest: pomoc z zaliczką w pierwszym domu młodszej osoby.
• Wydatki na edukację. Pieniądze, które jedno pokolenie płaci za edukację drugiego, są również powszechnym sposobem przekazywania bogactwa. Kodeks podatkowy zachęca do tego, zwalniając czesne płacone bezpośrednio do instytucji edukacyjnej z podatku od darowizn; zakwaterowanie i wyżywienie, książki i inne wydatki nie są zwolnione.
• Koszty leczenia. Podobnie jak w przypadku czesnego, kwalifikujące się wydatki medyczne płacone bezpośrednio dostawcy są wyłączone z podatku od darowizn.

Bogactwo pokoleniowe i luka majątkowa

W dzisiejszych Stanach Zjednoczonych górne 10% populacji posiada 76% bogactwa kraju, podczas gdy najbiedniejsze 50% posiada zaledwie 1%. Główną przyczyną tej dysproporcji jest transfer bogactwa z pokolenia na pokolenie.

Analiza Rezerwy Federalnej z 2018 r. wykazała, że ​​„większość transferów międzypokoleniowych płynie do rodzin, które już posiadają znaczne zasoby”. Znalazł że prawie 40% transferów międzypokoleniowych trafiło do gospodarstw z górnych 10% populacji pod względem dochodów, podczas gdy tylko około 20% trafiło do rodzin na dole 50%. Co więcej, ponad 50% transferów międzypokoleniowych trafiło do górnych 10% pod względem bogactwa, podczas gdy tylko 8% trafiło do dolnych 50%. Rezerwa Federalna szacuje, że 72% bogactwa najbogatszego 10% można przypisać transferom międzypokoleniowym.

W grę mogą tu wchodzić inne rodzaje międzypokoleniowych transferów bogactwa. Na przykład edukacja jest silnie skorelowana zarówno z większą mocą zarobkową, jak i większym bogactwem. W ten sposób rodzina, która może sobie pozwolić na opłacenie edukacji wyższej następnego pokolenia, daje im przewagę w gromadzeniu własnego bogactwa.

Bogactwo pokoleniowe i nierówność rasowa

Jak zauważono w raporcie Rezerwy Federalnej z 2020 r., „Białe rodziny mają zarówno większe prawdopodobieństwo otrzymania spadku, jak i są bardziej prawdopodobne spodziewać się spadku”. Na przykład około 17% rodzin Białych spodziewało się spadku, w porównaniu z 6% rodzin Czarnych, 4% z
Rodziny latynoskie i 15% innych rodzin. (Grupa „inna” obejmuje osoby, które identyfikują się jako Azjaci, Indianie, rdzenni mieszkańcy Alaski, Hawajczycy lub mieszkańcy wysp Pacyfiku lub zgłaszają więcej niż jedną tożsamość rasową).

Ponadto białe rodziny, które oczekiwały spadku, oczekiwały większego spadku: mediany 195 500 USD dla rodzin białych w porównaniu do 150 000 USD dla rodzin latynoskich i 100 000 USD dla rodzin czarnych i innych rodziny. Rozbieżność w dziedziczeniu jest jednym z czynników leżących u podstaw rozbieżności w całkowitym bogactwie wzdłuż linii rasowych, znanej jako „rasowa luka majątkowa”. Według Federalnego Reserve Bank of St. Louis, w 2019 r. typowa biała rodzina w USA miała 184 000 USD w majątku, podczas gdy typowa czarna rodzina miała 23 000 USD, a typowa rodzina latynoska $38,000. („Typowy” odnosi się tutaj do rodzin na medianie pod względem zamożności dla ich grupy).

W jednym pozytywnym rozwoju w kierunku zmniejszenia rasowej luki majątkowej, bogactwo Czarnych i Latynosów rosło w szybszym tempie niż bogactwo Białych pomiędzy 2016 i 2019, wzrost o 32% w przypadku rodzin nielatynoskich czarnych, 60% w przypadku rodzin latynoskich dowolnej rasy i 4% w przypadku rodzin nielatynoskich białych. Jednak w przeliczeniu na dolary, białe rodziny wciąż zdobywały więcej bogactwa, ponieważ na początku miały ich znacznie więcej.

Zwolennicy robienia więcej, aby zlikwidować rasową lukę majątkową w USA, zasugerowali takie polityki, jak: zadośćuczynienia dla potomków niewolników, wyższe podatki spadkowe i spadkowe, wyższe krańcowe stawki podatku dochodowego, oraz wprowadzenie podatek majątkowy.