Definicja Deklaracji Zaufania
Co to jest deklaracja zaufania?
Deklaracja zaufania zgodnie z prawem USA to dokument lub oświadczenie ustne powołujące powiernik nadzorować aktywa przetrzymywane na rzecz jednej lub kilku innych osób. Aktywa te są utrzymywane w powiernictwie.
Dokument lub oświadczenie zawiera również szczegóły dotyczące celu trustu, jego beneficjentów oraz sposobu zarządzania nim przez powiernika.
Deklaracja zaufania jest czasami nazywana deklaracją nominowanego.
Zrozumienie deklaracji zaufania
Deklaracja zaufania nie tylko wyznacza powiernika, ale również bardzo szczegółowo definiuje tworzone zaufanie.
Identyfikuje aktywa utrzymywane w ramach trustu. Określa, kto odniesie korzyści z trustu i kto może zmienić lub odwołać trust, a także nazwisko powiernika i uprawnienia, jakie posiada powiernik. Powiernikiem może być instytucja finansowa, a nie osoba fizyczna.
Oświadczenie może zawierać instrukcje, w jaki sposób i kiedy beneficjant otrzyma dystrybucje.
Oświadczenie zawiera przegląd celu lub celów trustu oraz sposobu, w jaki powiernik może inwestować i zarządzać aktywami w celu wsparcia beneficjentów. Może również wyjaśniać, kto zastąpi powiernika w przypadku choroby, ubezwłasnowolnienia, śmierci lub z jakiegokolwiek innego powodu.
Różne prawa stanowe
Niektóre stany wymagają złożenia deklaracji zaufania na piśmie, podczas gdy inne zezwalają na deklaracje ustne.
Kluczowe dania na wynos
- Deklaracja zaufania lub deklaracja nominacji wyznacza powiernika do nadzorowania aktywów na rzecz innej osoby lub osób.
- Deklaracja opisuje również aktywa, które mają być przechowywane w powiernictwie oraz sposób zarządzania nimi.
- Prawo stanowe ma różne wymagania dotyczące tworzenia deklaracji zaufania.
Przepisy stanowe regulują również sposób, w jaki deklaracja zaufania jest stosowana do wszystkich osób zaangażowanych w działanie trustu, w tym założycieli, powierników i beneficjentów.
Deklaracja zaufania w Wielkiej Brytanii
Deklaracja zaufania ma inne znaczenie w Wielkiej Brytanii. Tam ustanawia współwłasność mienia, które jest przetrzymywane na rzecz jednej lub więcej osób innych niż urzędnik właściciel. Jest regulowany ustawą o powiernikach z 2000 r.
Stany Zjednoczone i Wielka Brytania mają różne definicje deklaracji zaufania.
Wraz z deklaracją zaufania, osoba fizyczna może być uznana za właściciela nieruchomości, nawet jeśli osoba ta nie jest wskazana jako właściciel w księdze wieczystej. Samo zaufanie można powołać w księdze wieczystej, aby wykazać, że wymieniony właściciel nie jest jedynym właścicielem nieruchomości.
Na przykład dana osoba może kupić dom z kredytem hipotecznym. Część pieniędzy na zakup może pochodzić od rodziców danej osoby. Rodzice partycypują w kosztach z umową, że otrzymają udział w zyskach ze sprzedaży nieruchomości. Osoba tworząca deklarację zaufania byłaby zarejestrowanym właścicielem na aktach własności nieruchomości, ale rodzice mogą zarejestrować swoje interesy na akt zaufania.