Copay vs. Odliczenie: jaka jest różnica?
Copays i odliczenia są cechą planów ubezpieczenia zdrowotnego. Polegają one na płatności ze strony ubezpieczonego, ale ich wysokość i częstotliwość są różne.
Kluczowe dania na wynos
- Copays i odliczenia są cechami większości planów ubezpieczeniowych.
- Odliczenie to kwota, którą należy zapłacić za usługi zdrowotne objęte ubezpieczeniem, zanim ubezpieczenie zacznie płacić.
- Copays są zazwyczaj naliczane po uiszczeniu udziału własnego. Jednak w niektórych przypadkach copays są stosowane natychmiast.
Czym są Copays?
Copay, skrót od copayment, to stała kwota, za którą płaci beneficjent opieki zdrowotnej objęte usługi medyczne. Pozostałe saldo pokrywa firma ubezpieczeniowa danej osoby.
Copays zazwyczaj różnią się dla różnych usług w ramach tych samych planów, szczególnie gdy dotyczą usług, które: są uważane za niezbędne lub rutynowe, a inne, które są uważane za mniej rutynowe lub należą do specjalista.
Dopłaty za standardowe wizyty u lekarza są zazwyczaj niższe niż w przypadku specjalistów. Copays za wizyty w izbie przyjęć są zwykle najwyższe.
Czym są odliczenia?
A podlegający potrąceniu to stała kwota, którą pacjent musi płacić co roku, zanim świadczenia z ubezpieczenia zdrowotnego zaczną pokrywać koszty.
Po spełnieniu franszyzy beneficjenci zazwyczaj płacą współubezpieczenie—pewny procent kosztów — za wszelkie usługi objęte planem. Kontynuują spłatę współubezpieczenia, dopóki nie spełnią swoich maksymalnie z kieszeni na rok.
Niektóre plany mają osobny udział własny na leki na receptę lub inne usługi. W przypadku planów rodzinnych często istnieje odliczenie indywidualne i dla całej rodziny.
Usługi prewencyjne
W większości przypadków świadczenia profilaktyczne pokrywane są w 100%, co oznacza, że pacjent nie jest nic winien za wizytę. Plany oferowane w ramach Ochrony Pacjenta i Ustawa o przystępnej cenie zapłacić w całości za rutynowe kontrole i inne badania uważane za zapobiegawcze, takie jak: mammogramy i kolonoskopie dla osób powyżej pewnego wieku.
Przykład z życia
Załóżmy, że pacjent ma plan ubezpieczenia zdrowotnego z dopłatą w wysokości 30 USD na wizytę u lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, 50 USD na wizytę u specjalisty i 10 USD za leki generyczne.
Pacjent płaci te stałe kwoty za te usługi, niezależnie od ich faktycznego kosztu. Firma ubezpieczeniowa płaci pozostałą kwotę („kwota ubezpieczenia”). Jeśli więc wizyta u endokrynologa pacjenta (specjalisty) kosztuje 250 dolarów, to pacjent płaci 50 dolarów, a firma ubezpieczeniowa 200 dolarów.
Załóżmy teraz, że ten sam pacjent… 2000 USD rocznego odliczenia przed rozpoczęciem opłacania ubezpieczenia, a następnie 20% współubezpieczenia.
W marcu skręca kostkę podczas gry w koszykówkę, a leczenie kosztuje 300 dolarów. Płaci pełny koszt, ponieważ nie spełnił jeszcze swojego udziału własnego. W maju ma problemy z plecami, których leczenie kosztowało 500 dolarów. Ponownie płaci pełny koszt.
W sierpniu łamie rękę, grając w piłkę nożną, a rachunek za wizytę w szpitalu wynosi 3500 USD. Na tym rachunku pacjent płaci 1200 dolarów – kwotę, która pozostała z jego odliczenia. Po spełnieniu franszyzy płaci również 20% (swoją kwotę współubezpieczenia). W tym przypadku byłoby to dodatkowe 460 USD (20% z 2300 USD — różnica między odliczeniem a wizytą w szpitalu).
Dolna linia
Copays i odliczenia to dwie części równania ubezpieczenia zdrowotnego. Ogólnie plany, które pobierają mniej miesięcznie składki mają wyższe dopłaty i wyższe odliczenia. Plany, które pobierają wyższe miesięczne składki, mają niższe dopłaty i niższe odliczenia.
Wybierając plan, zastanów się, czy spodziewasz się dużych rachunków za leczenie. Jeśli tak, może mieć sens finansowy zakup droższego planu z niższymi dopłatami i niższymi odliczeniami. I oczywiście miej oko na maksymalne limity z własnej kieszeni również.